9064800 1941 €

TTITITTTTTTTT

OL1NOHO. 90 ALISH3AIN

7o-—

DOM m rp me Diatr i

x

Digitized by the Internet Archive in 2009 with funding from University of Toronto

https://archive.org/details/corpusscriptorum28niebuoft

2 ΩΣ PPAR Yir

LI M DN 1 P ἐς b — [ ΝΞ t | n i SUM es τὸ ΟΝ wd f. / X 4 ] ἂν ΩΝ MAE

E CORPUS : oo HISTORIAE

DBYZANTINA EF.

EDITIO EMENDATIOR ET COPIOSIOR,

CONSILIO B. G- NIEBUHRII C. F.

"NSTITUTA, OPERA

EIUSDEM NIEBUHRIT, IMM. BEKKERI, L. SCHOPENI, 6. ET L. DINDORFIORUM ALIORUMQUE PHILOLOGORUM PARATA.

n pud

IOANNES MALALAS.

BONNAE

IMPENSIS ED. WEBERI MDGCCXXXI.

NM LR. iti

ET

Eo

is

IOANNIS MALALAE

CHRONOGRAPHIA

EX RECENSIONE

LUDOVICI DINDORFITI.

ACCEDUNT CHILMEADI HODIIQUE ANNOTATIONES ET RIC. BENTLEII EPISTOLA AD IO. MILLIUM.

BONNAE

IMPENSIS ED. :WEBERI MDCCCXXXI.

A : , "Y i » "LR La Taro bee

(er

NM

RI ere ne UN eqni E RU

je

PRAEFATIO

LUDOVICI DINDORFII.

Noamis Malalae Chronographiae unus est codex Oxo- niensis Baroccianus, ex quo descriptam ab Edmundo Chilmeado, quum is morte praeventus esset, edidit Hum- fredus Hodius eique ita praefatus est ut mihi de co- dice et Chilmeado nihil, pauca de scriptore et huius editionis ratione dicenda supersint. Ioannis libro Oxo- niensi quum ef inii pars non exigua et sub finem non consta quanta perierit, illius iacturam sarsit Chilmea- dus ex alio eiusdem bibliothecae chronographo manu- scripto, quem Georgium monachum esse, vulgo Ha- martolum dictum, sibi persuasit Hodius: mihi ipsum exordium cum Georgii particula ab Allatio edita non ita convenire visum est, quin scriptorem Oxoniensem Georgium an quem alium haberi oporteat eius iudicio relinquere maluerim cui integram certe partem ab Chil- meado editam cum Georgio contendendi copia et ani- mus fuerit, Quum enim chronographorum Byzantino- rum alter alterius simia sit, si qui per aliquot paginas ad verbum secum consentiunt, non est cur existimemus non esse homines inter se diversos. Extremae autem Malalae partis detrimento quum incertum reddatur concluseritne ille cum lustiniano an ulterius deduxerit chronographiam suam, eoque maior oriatur dubitatio quando ipse putandus sit vixisse, Hodius omni ope con- tendit ut saeculo nono ineunti admoveret scriptorem tan- tae inscitiae et barbariae quanta in aevum lustiniano propinquum cadere ei non posse videretur. Quumque

VI PRAEFATIO.

loannes Damascenus, quem saeculo octavo medio ex- stimctum constat, oratione tertia de Imaginibus in.fa- bula quadam narranda Malala utatur auctore, ita eius testimonium eludit ut orationem illam posse suppositam esse dicat. Quae quam levia sint facile apparet. loan- nis Damasceni orationes tertiam inter et secundam ían- ta intercedit rerum omnium similitudo ut si altera a quo scripta esset nesciretur, ab eodem ambas homine pro- fectàs esse nemo qui legeret non esset suspicaturus. Sed etiamsi certissime demonstrari posset tertiam non esse loannis, ea re ne minimum quidem eius de Malalae aetate testimonium mutaretur. Utramque enim eodem scriptam esse tempore illo quo anathema adversus Leonem Episcopi Orientis minabantur quidem sed non- dum pronunciabant ex eo recte collegit Lequienus vol. I. p. 306. quod eadem in utraque verba sunt p. 332. et p. 346. κἂν ἄγγελος κἂν βασιλεὺς ᾿εὐαγγελίζηται ὑμᾶς παρ᾽ ὃ παρελάβετε » κλείσατε τὰς ἀκοάς" ὀκνῶ γὰρ τέως εἰπεῖν; ὡς ἔφη ὁ ϑεῖος ἀπόστολος, ἀνάϑεμα ἔστω; ἐκδεχόμενος τὴν διόρϑωσιν. Hodius vero quod addit, si minus totam orationem illam, certe locum e Malala excerptum fieri posse ut aliquis interpolaverit, verbo monuisse sufficit dn meliori cum ratione dictum esse quam quae de Clementis, 'Theophili, Hesychii aetate suae opinioni commoda hariolatur: ad quae quod re- sponderi posse quivis intelligit respondit Lequienus p. 968. De ipsius autem Malalae ingenio summaque ef inscitia et, si cum scriptoribus paullo antiquioribus con- feratur, sermonis barbarie qui ita sentiat ut indigna arbitretur homine Syro saeculi sexti septimive cum vul- £o loquenti, ipsam rem Byzantinam' oportet ignoret. Aliter iudicarunt viri rerum Byzantinarum peritis- simi, Reiskius et Gibbonus: quorum alter Histor. cap. XL. annot, 11, Malalam brevi post lustinianum scri- psisse assentitur lortino Animadvers. vol IV. p. 883.: qua ipsa libri illius parte ego me aegre fero carere; Reis- kius autem ita scribi in Commentario ad Constanti- num praeclare nuper aucto p. 8395. , 27ειζότερος pro

PRAEFATIO. vn

μείζων iam apud Malalam T. II. p. 236. 1, de cuius auctoris aefate lustiniano aequali dubitare non debebat Hodyus ob dictionis sordes. lstius iam saeculi et ra- fiocinia inepta erant et dictio monstrosa, Ex quo Chri- stiani doctores turbare publicam rem inutilibus quae- stionibus, omissisque studiis litterarum humaniorum ad

.speculationes ridiculas, et quas ne ipsi quidem intelli-

gerent, prolabi coeperunt, periià omnis in cogitando rectitudo, in dictione perspicuitas, cura et nitor. Non íam barbaris barbariem, quam Christianis debemus, Vi- de, quantus tumor, quanfa peregrinitas in Codice 'Theo- dosiamo, quam non anilis saepe Procopius, omnium sibi aequalium absque controversia optimus, quam coacía et Latinissans eius dictio. | Affectatum artificium, per quod oratio. Cimmeriis tenebris fieret obscurior, laudi erat, et tanto quisque doctior, quanto Cassiodorum et similes superaret. Sed hoc in transitu. Soloecismi hi, qua- les sunt μειζότερος et similia, fuerunt quidem nunquam non in usu apud vulgum, sed scriptores vel parum elegantiae memores ab iis sibi abstinebant. Christiani do- ctores ex quo coeperunt homilias suas tales in lucem edere, quales ex ambone effuderant, periit omnis ho- nor litteris: Malalae, ut ad eum redeam, ex ipso no- mine constat aetas. Malalas est nomen Syriacum. Ser- mo Syriacus obtinebat in Syria usque ad initia Muham- medanismi, Eo surgente, Saracenis Syriam rapienti- bus, exegerunt Syriasmum, eiusque loco Arabismus omnia obundabat, Syriasmo in ecclesiarum Christianarum - angustias concluso. Debuit ergo Malalas eo adhuc aevo vixisse et scripsisse, quo sermo Syriacus in usu erat. Pro rhetore Arabes non Malal, sed casas Chathib dicunt. Quibus addi licet in rebus locisque Syriae de- scribendis nusquam π tenuissimum quidem vestigium apparere muíati in ea per Arabes rerum qui sub By- zanünis fuerat status. Caeterum apud loannem Dama- scenum quod Malalas vocatur ᾿]Ζωάννης Αἰντιοχείας; non patriarcham, sed civem Antiochensem intelligendum esse assentior Hodio Proleg. s. vit: quomodo dictum ;4»-

ΥΠῚ PRAEFATIO.

τιόχου Κολοφῶνος in opusculo MS. Oxoniensi fefellit Bentleium Epistola ad Millium p. 8.

Hactenus de Malala, Editio nostra quum integra reddere deberet quae annofasset Chilmeadus, nec feren- dum videretur bis etiam apponi tot levissimorum men- dorum correctiones, ego annotationes eius dispertitus bifa- riam sum ita, ut meis insererem quas utiles ad. crisin du- cerem, caeteras ad calcem relegarem. Ipse quae scri- bendi vitia viderentur correxi aut notavi: saepe autem ambiguum esse quae librario, quae ipsi imputanda sint iali scriptori, sponte intelligitur. Futilitatem homi- nis per partes aliquot censura sua dignatus est Bent- leius, omnem refelli nemo ferat.

Editio Oxoniensis quum tam sit negligenter impressa üt integros versus omissos prodat interpretatio Latina p. 108. et 135., operae pretium facturus sit qui libri Ba- rocciani iterum conferendi laborem suscipere tanti putet. Mihi haec etiam ratio fuit non tangendae interpreta- tionis Chilmeadi, quae nunc codicis instar est. Abieci vero quos Hodius addiderat Indices Scriptorum et Vo- cum Dictionumque ab Ducangio omissarum mancos et tenues, novis eorum loco substitutis.

Denique annotamus editionem Oxoniensem prodiis- se duplici titulo annum 1691. praeferente inscriptam, cui in alio quo utor exemplari tertius additur anno 1692. insignitus; Venetam ob vitiorum multitudinem pror- sus inutilem ἃ, 1733.

Scribebam Lipsiae idibus Octobribus MDCCCXXX.

D E

AUTORIS COGNOMINE PRAEMONIT I OO.

MALAL.A Cognomen Syriacum. | Tta scribi a Graecis potuisse: magis tamen convenire cum illorum Znalogia ut Μαλάλας scri- batur; sicque scriptum fuisse videri. 44b utore Prolegome- norum praefertur Syrorum genuinum ac originarium Nomen MALAL.A. | Quod ostenditur optime congruere usui linguae Latinae. Eo RHETOREM significari, Hoc multorum Li- :ieralorum fuisse Cognomen. Quo sensu sic zMuior appellatus sit,

ΙΗ verbis Joannis (quem appellant) Damasceni et Constantini Porph. e quibus conceptus est, qui praemittitur, Titulus, utrum Autoris Cognomen ΠΠαλάλα (seu Moeàéio) in Casu, ut loquuntur, Genitivo a Μαλάλας (seu Μαλέλας) ut Βαρνάβα a Βαρνάβας, ΖΣουίδα a Σουίδας, descendat; an, ut peregrinum et extraneum vocabulum, sit potius Indeclinabile, haud certo satis apparet. Nos secuti autoritatem Virorum maximorum, quotquot hactenus hujus Cognominis mentionem fecerunt, Gerardi et Isaaci J/ossio- rum, Usserii, Dufresnii, aliorumque complurimorum, pro Zn- declinabili accepimus. Neque hoc sane temere. Nam quamvis videatur haud licere per Graecorum Analogiam Virilia Nomina apud eos in .4 terminari; non tamen abhorret ab eorum usu, ut Nomina Virorum Orientalia et Barbara absque ulla Graeca Terminalione, aut Casuum variatione, Graeco ore proferantur. Neque quisquam ignorat quam ament Orieniales (6 quibus erat noster Chronographus) sua Nomina et Cognomina in À formare.

x PRAEMONITIO.

Id elucet istis Exemplis quae exhibent passim monumenta S. Pa- inae. Idem indicant Nomina et Cognomina Arabica, Z4bdalla,

Hanifa, Nahala, Taphala, Mashalla, aliaque id genus millia: Hinc Jesus illis est 7sa , Darius 2. Kosroes Kezra, Basilius DBasila, ut apud Said Ebn Batrik. De Syris denique ipsis, po- pularibus nostri Autoris, quod eadem gaudeant terminatione, consulatur Catalogus Scriptorum Syriacorum a Sobensi Metropc- diia conscriptus. Celebrantur ibi ZMaruta, Barsoma, Hanana, Dan. esaina, 4brah. Catina, Greg. Sussatra, cum multis aliis, pars magna Catalogi. Sed quorsum haec? Monuisse sulfecerit, esse plane Syriacum Autoris nostri Cognomen, et in À apud eos desinere constare, Quam soleant autem Graeci, peregrina hu- jusmodi Nomina cum nativis Terminationibus in Graeciam suam recipere, exemplorum demonstrat multitudo innumerabilis. In prima acie ex Jo. Cantacuxeno stat Ἰωάννης Περάλτα. lllene re- cenlior, et non ex Heroibus antiquis? Cave agas de eo Trium- phos. En quot et quantos Satellites habeat despicabilis hiicce IIs- ράλτα. Apud Seriem Chronologicam , perductam ad Alexium Comnenum, quam edidit doctissimus Petavius, occurrit Kov- σταντῖνος ὃ Δοῦκα Imp. Apud Bartholomaeum Edessenum me- moratur Μεβία, et Arabicus Hanifa ab eodem dicitur Xoviga, quod nomen quamvis habeatur apud eum in Casu Gen. tamen positum fuisse pro Zndeclinabili, cum ex ipso Zfccentu , tum ex aliis Nominibus sequentibus, dilucide apparet, In Anonymi Con- Jut. Muhammedis , hujus Assecla Bosigd. commemoratur: προσε- κολλήϑη δὲ τῷ Movyeuér τις Ἰακωβίτης ὀνόματι Βαειρά. Ibidem occurrunt ὃ Αὐδιὰ et Αὐδαλλὰ (.4bdalla) Muhammedis alii 80-, dales. Hoc notent doctissimi Viri qui pernegant nomen Zfbdalla apud Graecos unquam caderein 4. Eidem rursus Autori, ut et INicetae Choniatae in Thesauro, Angelorum 2. Muhammedis sunt Nomina Propria Τζάφα et Megove,. Sic Euthymio Zügabeno Τζιτζαφά (male) et Megovc&. | Audiatur Z4gathias, probatissimus Seriptor, de Rege Persarum J'ararane, Σεγανσαὰ δὲ ἐπεκλήϑη, et mox, εἰκότως ὁ παῖς Σεγανσαὰ ἐπωνόμαστο. ldem rursus de alio 'ararane, Persarum itidem Rege, ὃς δὴ καὶ Κερμασαὰ ὠνομάζετο. Accedat his Eratosthenes, antiquissimus ille, Grae- corumque Grammaticorum princeps; in cujus Catalogo legum Thebaeorum nobis militat Rex Κομαεφϑά" vocabulum factum ex

n. ) j l ;

PRAEMONITIO. XI

Φϑὰ sive ὥϑα (ne Librario id vitio vertatur,) quod Aegyptiis Nomen J'/ulcani fuit, sicque scribitur Porphyrio in Casu Nomi- naiivo. (Addo insuper Ἡμοῦλα, cognomen fuisse apud ipsos Alexandrinos Patriarchae. ^ Audi testem luculentum 7Aeophanem im Chronographia; Ἰωάννης ὃ ἐπίχλην ΗἩμοῦλα. Sic apud Victo- rem Tun. Joannes cognomento Hemula. Quam hoc illustre exemplum! Qui poteris istius vim evitare? Num culpam Libra- rio impinges? Vah Effugium!: Eidem 7heophani Ἐλεσβαὰ est No- men Regis Aethiopum: quod quamvis legatur in Casu non .Hecto, esse tamen Indeclinabile fidem facit /4ccentus. Αἴ audias insuper alia. In Graeca Scripturarum Versione quid apertius aut usita- iius? ῇαϑουσάλα, Σισάρα, Σάλα, ]εδδούα, Ῥάδα, Δζαρία, sexcenta alia. ᾿ Neque ista solum in S, Scripturae Versione hanc Terminationem sorlita sunt, sed cum ea evolarunt ad omnes Graecos, et in usum vulgarem abierunt. Nonne A mutabatur apud posteros Graecos in 42? De aliquibus, concedo: de omni- bus, pernego. Testimonium dicat JMaithaeus Evangelista, (δ. lebrantur ab eo à Ζαρὰ, ó “βιὰ, ὃ .4c&. Praeter Εἰ. Josephum qui ex Bibliorum Graeca Versione sua non scripsit, cedo mihi vel unum, cui Patriarcharum annosissimus ille, 7MMa9ovoaAag non Παϑουσάλα, appelletur, etsi Nomen illius apud tot Scri- ptores passim memoretur, et, propter longaevitatem, vel in vulgi ore ubique terrarum ferebatur. JMo90vccàÀae ille nomina- tura JTAeophilo Zntioch. 4fricano, Eusebio, Syncello, Auto- re Chronici Pasch. Nicephoro Patr. Cedreno, Glyca, Hamartolo nostro, Ànonymo Zeiaviano, aliis. Post hocce exemplum, quid attinet alia afferre, quae apud eosdem Autores, cum Philone Jud. Joele et Theodoreto in Hist. leguntur, Σισάρα, Σάλα, Θάῤῥα, Σεβατακὰ, Σιβᾶ, “νανία, caeteraque pleraque similia? Ita me Musae ament, ut ex animo me taedet ac piget tam diu demorari in minutiis hisce puerilibus: tamen gratia eorum , qui dubitent, bic alia quaedam exempla subjungam, quorum eadem est analo- gia ac ratio. O Παμβῶ, ὃ Χαλὲ, ó Mai, et germana apud Ecclesiasticos Scriptores, ignorata sunt nullis nisi quibus sub fe- rula manus est. “Ἅλέξιος ὁ Μωσηλὲ, magnatum Graecorum qui. dam, apud Georgium Mon. in Novis Impp. Glycas; ὃ μέντοι Θεόφιλος γαμβρὸν εἶχεν Mov, οὗ Μωσηλὲ τὸ ἐπώνυμον. Apud Continuatorem Constantini Porph. Historiae Basilii Macedo-

xir PRAEMONITIO.

nis, memoratur Poucvog ὃ ωσελὲ, ex Graecis magnatibus alius, Apud alium I510 MoveAefí. Sic apud Codinum et Gly- cam Μιχαὴλ ὁ Ῥαγγαβὲ, Graecorum ipse Imperator: Cedreno; Muy. à Ῥαγκαβὲ ἡ προσηγορία. | Consimilia alia in vocales caden- tia, quae ex S. Scripturis in usum communem recepta sunt, non enumero, ne videar conscribere Judaeorum Éxercitum aliquem, Salomonis fortasse aut Jehosophati, Nec innumera ista recenseo, quae passim apud Graecos Historicos praeter normam sermonis Graecanici Consonantibus clauduntur. Hoc tantum observo de Pseudoprophetae Turcarum Nomine, quod quamvis apud Grae- cos Scriptores tam frequens istius sit mentio, ne semel tamen, quod sciam, Graeca terminatione donatur. Πουάμεδ, Μωάμεϑ, ἹΜωάμετ, Μουχουμὲτ, Μουχαμὲτ, Mdgs9. etc.

Haec lusimus (Lector erudite) in Grammaticis, non Gram- matici; quippe Nos qui αλάλα pro Indeclinabili sumpsimus, Erroris ingentis contra Usum Graecorum insimulant Viri doctissi- mi: quem dicunt, non pali, ut Nomen u//um Virile, quantum- vis Barbaricum, apud eos in A terminetur, 81 ulterius instant (ut faciunt) et ab ipso 74ccentu, quod in syllaba penultima sta- tuatlur, posse duci argumentum existimant; convertantur retro oculi, ad, Μεβία, Περάλτα, Μαρούα, Ἡμοῦλα, ls00ova, Za- σάρα, Αζαρία, Δνανία, Μοαϑουσάλα. Quibus addi et alia pos- sint: Φχαία, 4βδία, Σαραβία, centum alia in S. Scripturis ger- manissima, Neque alia est ratio euntium in alias Vocales, Ρα- μεσσεμένω in Serie quadam Regum Aegyptiorum, Ιεφϑάε, lo- δάε etc. aut terminatorum Consonantibus, ZfipéAey, Ἰάρεδ, 1ά- φεϑ', Ἰσσάχαρ, ΓΕελίμερ, Toríuso, etc.

Sic liberos Nos, et praedictos summos Viros ab omni pecca- 10 contra usum Graecorum, praestitimus. Progrediamur ulte- rius: et ut fuit ostensum, repugnare nihil, quominus potuerit Casu Hecto scribi Μαλάλα, sic breviter nunc inquiramus, an reipsa ita scribi consueverit. Saue haec etsi ila se habeant, et quamvis appareat potuisse scribi Mexico; IMihi tamen non deest quod facile cuivis persuadeat, non ita revera, sed Π]αλάλας scri- ptum fuisse, Nempe hoc id evincere videtur, quod a T7zetze Chiliasta, qui pro a, e ubique substituit, non ut Zndeclinabile, sed prorsus ad exemplum et ingenium Graeci sermonis, JMcÀé- λης scribatur, Idem inde videtur verisimile admodum fieri,

AM 2 PEE We cr

»

PRAEMONITIO. XIiI

quod quamvis non semper peregrinis hujusmodi Nominibus assu- matur Graeca Terminalio, constat tamen id usu saepissime veni- re. Sic quoque inter Recentiores (ut missa faciamus infinita) «ἀλληλούϊα vocabulum, cum pro Nomine Virili, ut in Codice quodam MS. usurpatur, scribi “4λληλουίας animadvertimus, zfoi- Aoc τῶν δούλων τοῦ ϑεοῦ Μαρδάριος μοναχὸς ἐπίκλην ὃ AMa- λουίας. Haec (Lector) scripsimus olim ad Amicos eruditissi- mos: ii tamen (quod plane miramur) ita contra Nos instituunt Disputationem, quasi contendissemus , non modo potuisse in He- cio scribi Μαλαάλα, sed et reipsa sic scriptum fuisse, scribique sic debuisse.

Hoc itaque ponatur de Graecanica Terminatione, Videamus jam de Latinis. An illi Ma/a/as seu IMalelas scribent cum Grae- cis? An potius sequentur Syrorum Originariam? Certe Graecam Ego non moror, cum appareat Originaría, et ista usu vulgari non jamjam sit stabilita. Mihi placet Syrorum genuinum vocabu- lum MALALA: nam eandem terminationem in Virorum Nomini- bus quam maxime amant Latini, ut in Seneca, Nasica, Messa- la, aliisque sexcentis. Cum certo nobis innotescat genuinum vocábulum MALALA, cum exacte id conveniat Linguarum no- strarum Analogiae, cum insuper haec Terminatio jam usu com- muni obtinuerit; quid nobis, amabo, quid, precor, si Graeci τῷ 4 suum Z addebant? Quis aquam ex rivulo hauriet quando adest ipsa fonzana , eaque et usui et palato convenientior? Quis sciens dicet Z4bda/las aut 74bdelas (quae Graecis est usitatior Terminatio) et non cum Arabibus z4bdalla? At objicis nobis: Cum arrideat usque adeo Nomen Syriacum , cur a Graecis, non Syris, derivatur Autori Praenomen? cur dicitur Praenomine JOANNES, et non, ut se habet Syriace, JUHHANAN? Ne sibi

Trophaea hic aliquis temere statuat: en tibi, Responsum: nempe,

quia JOANNES Praenomen Latinum jam factum est. At quo me ferunt hae nugae? MALALA aut MALALAS pro arbitrio dicant Eruditi. Suam aliisententiam sequantur. Ego sane non ero so- licitus de ejusmodi Ineptiis, Et qui istoc Se/denianum, Περὶ παντὸς τὴν ἐλευϑερίαν, saltem in Philologicis, Mihi ipsimet ven- dico, aequum est ut aliis eandem Zibertatem concedam. | Hoc tan- tum submoneo; eo usque, in Nominibus Firorum, À Termina- tione delectatos fuisse Latinos, ut in illis ipsis, quae a Graecis

xiv PRAEMONITIO. |

proxime acceperint, τὸ 4g Graecorum in A frequentissime im- mutent, Hoc apparet fere semper fecisse Latinorum antiquiores: Neque desunt exempla post illa etiam tempora, quibus, Graecia tota in Romam se effundente, contrarius mos invalescere coepe- rat; neque ea profecto in Nominibus solum Servorum aut Liber- tinorum, vel, viventium in Latina civitate, quod. omnino preca- rio statuunt Viri docti, Hinc apud Solinum, Justinum , Oro- sium , Hieronymum in Chronico Eusebiano, PERDICCA Rex Ma- cedonum. (An ille Romanus Libertinus? an vixit in Latina ci- vitate?) Hinc rursus apud Orosium, ARUBA Rex Molossorum, et ALCETA frater Perdiccae. Hinc apud z4mm. Marcellinum, HORMISDA, Nomen Regum aliquod Persarum, quod Ορμέσδας tamen scribitur Graecis, quibus ferunt acceptum Latini; ut apud Theophylactum Simocattam, Syncellum, Theophanem, Zonaram, Cedrenum , INicephorum in Breviario, alios. Hinc Papae Nomen HORMISDA in Pontificali Anastasii, et in ipsis ejus Epistolis. Liceret, cum compluribus aliis, zo MIDA, ex D. Hieronymo, aliis- que eo vetustioribus, ad haec adjicere: sed de lana Grammatico- rum caprina, plus satis.

A Nominis Terminatione ad ipsum Nomen, e coeno in flores, mi Lector, jam transeamus. Hinc suum Cognomen sortitus est noster JOANNES, quod in barbaro suo seculo Rhetoricam qualis qualis profitebatur; nempe eam docendo, Paedagogus suo seculo dignus; vel Causas in Foro agendo, Scholasticus seu z4dvocatus* Nam MALALA (seu MALELA, ut scripsimus nos, ex pronuncia- lione aliquanto faciliori, et receptiori, sed minus recta) in Lin- gua Syriaca est RHETOR seu ORATOR, SOPHISTA sive SCHO- LASTICUS. Ex qua profecto Professione, animadvertere licet, permultis olim Literatis Viris consuevisse haerere Cognomina-. Visne Exempla? Ecce nobis complura in promptu sunt. Clarue- re Cognomine RHETORUM, .Demochares, Priscus, Zacharias, Procopius, Diodorus, et Joannes alius antiquior J4ntiochenus. SOPHISTARUM floruere Cognomine, Callnicus, 24bas, £Euse- bius, Metrophanes, Malchus, Eutropius, Eustochius, Nicostra- lus, Polemon, Bemarchius, alii. Sic SCHOLASTICORUM Cogno- mento sunt insigniti, 24gathias, Evagrius, Epiphanius, Socra- ies, et Sozomenus. Hi omnes, ut MALALA noster, (nam alios sciens prudensque taceo) Scriplores Iisioriarum. Eo usque

PRAEMONITIO. xv

convenit fhetoricae Professio cum studio JHistorías scribendi! Verum siste, Lector, paulisper! Nolim abeas de hisce ex ommi parte securus. Quidni alia ex causa Cognomen MALALAE seu RHETORIS adeptus sit Noster? Non te celabo, fuisse etiam RHETOREM in Ecclesia Orientali sic dictum Officialem. Hine Θεόδωρος Ζιάκονος Ῥήτωρ apud S. JMaximum Confes. qui et Hhetorem eum simpliciter solet appellare. Hinc aucti quoque Rhetorum titulo 7Michael Thessalonicensis apud. .Ephraemium in - Chronico inedito; ZManue! Holobolus, cujus extant in membra- . nis Poemata in laudem Michaelis Palaeologi Imp. Joannes Día- conus, Scriptor Vitae Josephi Hymnographi; et (ut alios prae. tereamus) Georgius Contis (is nuperus erat) in Codd. manu exaratis: Γεώργιος Kovrig ὃ Ῥήτωρ τῆς Μητροπόλεως Δἴνου, καὶ ἔκδίπος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας. In Codd. aliis 2. Οπερ βιβλίον ἔστι Γεωργίου Ῥήτορος 4ivov. Hinc quoque in Ecclesia Dignitas, τῶν Ῥητόρων Ταΐστωρ, seu Ζιδάσκαλος" et Méyag Ῥήτωρ. Ma- νουὴν ὃ μέγας Ῥήτωρ, qui scripsit contra Latinos, celebratur in 7 M MS. Sic Eustathius ile celeberrimus, Archiep. post- modum Thessalonicensis, in titulo Orationis MS. ad Imp. appel- latur Ζιδάσκαλος τῶν Ῥητόρων" Idem in inscriptione Epistolae, quae ejus Commentariis in Dionysii Periegesin praefigitur, Moi- στορος τῶν Ῥητόρων titulo ornatur. .Hketor hoc sensu sumptus, appellatur quandoque SopAista. In Scholis recentioribus ad Pindarum: Παρὰ τοῦ ἡμετέρου Σοφιστοῦ iro! μυσταγωγοῦ, κυ- ροῦ Δημητρίου τοῦ Τρικλινίου. Utrum hoc sensu, RHETORIS seu MALALAE appellatione decoratus sit noster Chronographus, penes Doctos esto judicium.

Jam ad alia, Lector, procedas: At priusquam procedas, V'otorum quorundam mihi Testis esto; et olim, si unquam vio- lavero, Monitor: J/otorum quorundam eruditis Viris, proh do- lor! hucusque ignotorum; sed quae Ego perpetuo a primis Li- teris, ut facio, feci ex Corde,

XVI PRAEMONITIO.

Faxit Numen,

. Ut vel aeterno Ego silentio inter non scribentes delitescam, vel semper ut Virum JIngenuum , liberalis ac generosae Educationis, verae Philosophiae studiosum decet, scribam: veritatis unicae Indagator, absque omni Styli acerbitate, mitis, urbanus, candidus,

Ad id quod indecens est adeo non pronus, ut nec movendus:

Nugarum denique contemptor. |

*) In seqq. Prolegomenis, pro, MALELA, quod olim placebat, ex originali scriptura Syriaca et Jo. Damasceno legatur passim

MALALA.

HUMFREDI HODII DE AUTORE

PROLEGOME !N A.

SYLLABUS CONTENTORUM.

Joannes Antiochenus Malela CAhronog. eruditis tantum non igno- dus. Extitisse alium Jo. Antiochenum Chronographum, cujus edidit Excerpta ex: collectione Constantini Porphyrogenneti Vale- sius, qui male cum Malela confundi solet. τ, τι. Jo. Antiochenus Chronog. a quibus 2duioribus citatus. 11. Éum quem adducunt Scriptores Graeci, a Malela diversum, et cum altero praedicto eundem videri. 1v. Extare in quibusdam Bibliothecis Jo. Antiocheni Col- lectanea cum α Col/lectaneis Jo. Antiocheni Valesianis, tum etiam a Malelae Chronographicis diversa. In Bibliotheca Paris. extare Excerpta ex Chronico Jo. Antiocheni, qui idem fuisse videtur cum Joanne J'alesiano, sed Excerpta ista a Valesianis distincta sunt. De Jo. Antiocheno περὶ ἀρχαιολογίας Scriptore: etiamnum illum superesse, et eundem videri cum Joanne F'alesiano, a Malela saltem esse diversum. Fama de Jo. Malela in Gallia. deditescente. JExortam inde fuisse, quod cum altero illo Jo. Antiocheno Chro- nographo eruditi illum confuderint, v. Jo. Antiochenum περὶ «o- χαιολογίας habere multa cum Jo. Malela communia. vi. De aliis Joannibus ÁAntiochenis Chronographis. Ge. J/ossius, et Phil. Labbaeus notati, vi, Jo. Malelam onm fuisse Patriarcham “π- tiochenum. — Notantur Interpretes Jo. Damasceni; Gothofredus, Baronius, aZ. Je variis Joannibus Antiochenis Patriarchis. In “4100 Patriarcharum. Antiochenorum reperiri Joannem nullum, qui eadem aetate, qua vixit Malela, floruerit. viz, vir, 1x. Fran. Combefisii ha/lucinatio, Malelam nostrum confundentis cum Jo.

loannes Malalas. b

XVIII PROLEGOMENA.

Antiocheno Presbytero , cujus meminit Gennadius, ac cum Jo, Diacrinomeno. x, xr. Jideri eum inter Orthodoxos potius quam Haereticos esse annumerandum. xix. Hecensentur alii Joannes An- tiocheni. De Jo, Mela Patriarcha J4lexandrino. xus. De Jo. Ma- lelae aetate. Non fuisse coaevum Jusliniano ejus nominis primo, quod volunt Chilmeadus e£ alii: sed ad seculum nonum esse po- tius conjiciendum, vel. diu saltem post tempora Justiniani floruisse. xiv. ad. xxxix, Scripsisse post Justinianum exinde apparet, quod quot annos ille regnaret commemorat. xv. Quod nec in vivis sub Justiniano extiterit demonstratur ex citatione ctorum publico- rum Civitatis suae propriae de re ibidem sub Justiniano gesta. xvi ex erratis ejus mullis et gravissimis de rebus Justinianaeis. xvin alüsque.indiciis luculentis. xvi, xix , xx. Malelam eum Justiniani Legato non fuisse collocutum, quod existimat Chilmea- dus, sed .Librum iantum ejus legisse; et eum non alium fuisse a Nonnoso. xxr Quod nec vixerit ante aetatem septimam exeun- iem probatur ex citatione Clementis Chronographi, quem osten- ditur scripsisse post annum 685. xxi. Quod nec floruerit ante initium seculi noni conficitur ulterius ex citatione Theophili Chro- nographi, quem probatur obiisse anno Christi 786. xxux. Hunc male a nonnullis confundi cum "Theophilo Antiocheno, ad Auto- lycum scriptore. Producitur Fragmentum IMS, ex Hesychio de Christi Nativitate, Zn quo citantur Clemens, Theophilus, et Ti- motheus Chronographi. Hesychium Z//um ex ipso Malela scrz- psisse videri. xxiv. Eusebii Chronicon quod a Malela solet citari, non esse genuinum. xxv. Quod vixerit Malela non ante seculum nonum, confirmatur tum aliunde, tum ex locutionis barbarie. xxv, xxvj, xxvit. Proponuntur Zdrgumenta quae illius antiquita- tem videantur astruere. Inter alia; citari eum in Oratione tertia pro Imaginibus Jo. Damasceno adscripta: et in multis Narratio- nibus cum Chronico Paschali sive Alexandrino, ante annum , ut creditur , 630. composito, ad verbum consonare, quae a Chroni- ci Zlutore e Malela Chilmeado et alüs videntur desumptae. xxix. Jstarum Narrationum Index. xxx. Jrgumentis hisce responde- lur. XXXI, eic. non. satis constare Fragmentum illud Malelae quod habetur apud Orat: pro lmag. praedictam, ab ipso Orationis Zutore fuisse descriptam: et esse praeterea cur suspicemur non fisse Jo. Damasceni istam Orationem, xxxi. z4d Jrgumentum

r " -

PROLEGOMENA. XIX

de Chronico Paschali sive Alex. respondetur, 1? Chronicon i//ud habere quamplurima interpolata. xxxi, xxxiv. mec 2.5, satis constare ex: Malela fuisse desumpta ea quae apud Paschale conso- naniia reperiuntur. Malelam ex alis Historicis ad verbum .ex- scribere solitum demonstratur ex ejus Tautologiis. xxxv. et cita- tione Scriptorum Latinorum, quorum quidem ne Linguam iniel- lexerit, lilius errores. spissi de rebus Romanorum, — xxxvi. Ja plerisque praeterea. istarum Narrationum, quae ex Malela de- prompiae creduntur, apud, Paschale Aaberi nonnulla quae cum Malelianis minime concinunt, et quaedam quae plane repugnant. xxxvi. Malelam, ubi Joguitur de rebus antiquioribus tanquam sua memoria existentibus, verba tantum suorum Jdutorum profer re, ld Scriptoribus minorum gentium et aetatis sequioris solenne €Sse, XXXVIII, De Anonymi Excerptis Chronographicis, quae in hac Editione

| Malelae praemittuntur. 1

Ea esse Georgii Hamartoli. Excerpta alia ex. Chronico Ha-

martoli ub; edita reperiantur. xv1.

De Editione, et Edmundo Chilmeado Interprete, xvu, xri.

PROLEGOMEN A.

sí OANNES ANTIOCHENUS Chronographus, quem jam Tibi damus erudite Lector, ab Imp. Constantino Porphyrog. cognomi- natus MALELA, ab alio*) MALALA, a tertio?) MELELES; quis fuerit, aut qualis, aut quando demum vixerit, literatis Vi-

1) In Orat. 3. de Imaginibus Jo. Damasceno adscripta.

?) Jo. Tzetze Chil. 5. Hist. 29. Chilmeadus, cujus Apographum secuti sunt Editores, cum non legisset Constantinum Porph. qui Malela scribit, scriptionem Damascenianam retinet. Nos Constantinianam praeferimus, quoniam in syllaba 2. cum ea convenit Tzetziana. ls. Vossius in Libro Variarum Observ. ac alii, minus recte, et absque Autore, Mallela scribunt.

xx PROLEGOMENA.

ris huc usque parum innotuit, Viris illis praeclaris et eruditiss. qui in hoc studiorum genere singulari quodam honore emicuerunt, Ger. Jo. Vossio 1), Phil. Labbaeo 2), et Leoni .Allatio, fuit notus nomine tenus: Neque amplius sane de eo compertum ha- buere, nisi quod illius hoc Chronographicum opus evolvissent; doctissimi illi Nostrates, qui in eum ex professo diligentiam suam et studia impenderunt, Edmundus Chilmeadus et Joannes Gre- gorius,

II. Solent nostrae gentis Scriptores, cum Joannem 1Male- lam ex Bibliothecae Bod/eianae MS. Codice adducunt, sub sim- plici titulo Joannis Z4ntiocheni, quasi nullus alius extaret Joan- nes. Antiochenus, Chronographus, eum memorare: sic Viri prae- dicti eruditi, Chilmeadus et Gregorius, sic Stanleius?), Lang- bainius ^), Seldenus 5), Pearsonus9), Fellus?); eximia Nomi- na. Caeterum constat (quod salvo tantorum Virorum honore sit dictum) plures olim extitisse Joannes Z£ntiochenos, Chrono- graphos, et ad hunc usque diem, exparte saltem superesse alium, qui Joannes Zintiochenus simpliciter apud veteres Scri- ptores audire consuevit, cum Joannes noster Male/a aut nunquam aut raro sine sui Cognominis adjectione commemoretur. Notasse . hoc poterant Viri illi magni ex Imp. Constantini Porphyrogenneti praecitati Collectaneis de Zirtutibus et Fits, quae Henricus Valesius, annis abhinc plusquam 50. in lucem edidit 8): in quo- rum Prooemio, ubi recensentur Scriptores illi ex quibus desum- pta sunt ista Excerpta, Joannes Malela Chronographus a Joanne Zintiocheno Chronographo, sic vulgo dici solito, expresse di- stinguitur. Εἰσὶ δὲ ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων qoovixdv,

17 de Hist. Graecis lib. 8,

3) Delineatione Apparatus Historiae Byzantinae, 3} In Historia Philosophiae, 'ThLaletis vita.

^) In Schedis MSS.

5) De Synedriis l. 1. c. 8. p. 122.

5) Prolegomenis ad Hieroclem Philosophum,

7) Praefatione ad 'lheophili Antiocheni Librorum ad Autolycum edi- tionem Oxoniensem.

$) An. 1634.

PROLEGOMENA. XXI

α΄. Ἰωσήπου ἀρχαιολογίας

β΄. Τεωργίου ἹΜΠοναχοῦ γ΄. Ἰωάννου τοῦ ἐπίκλην MoMAa χρονικῆς ὃ΄. Ἰωάννου Αντιοχέως χρονικῆς etc.

Sunt autem haec Excerpta ex Znnalibus infra. subjectis. 1. ex Josephi Antiquitatum. libris. 9. ex Georgio IMonacho,. 3. ex Chronico Joannis cognomento Malelae. 4. ex Joannis zAntiocheni Chronico. etc, Hoc miror fugisse doctissimum et diligentissimum Ger. Vossium, qui, quamvis observet, in Librorum suorum de Historicis Graecis Editione posteriore, Joannem JIMalelam ex il- lorum Scriptorum fuisse numero; de altero tamen Joanne Z4ntio- cheno Chronographo, tanquam in eodem Volumine celebrato, mentionem nullam facit. Posterioris hujus Excerpta satis ampla et prolixa in Volumine dicto sunt edita sub hoc titulo: Ex τῆς Ἰωάννου «Αἀντιοχέως [orogíog χρονικῆς ἀπὸ 4δάμ. Ex Joannis ZIntiocheni Historia Chronica αὖ “ἄαπιο. ad finem his verbis appositis. Τέλος τῆς ἱστορίας Ιωάννου μοναχοῦ. Pinis Historiae Joannis Monachi. Sed desiderantur ista quae ex Joanne nostro IMalela excerpta sunt, a J/alesio consulto rejecta, eo quod (ut ipse dieit) praeter ires quatuorve fabulas de IMinoe, ntiopa, ac Bellerophonte, easque illepido sermone texias, nihil bonae frugis contineret, Quamvis in loco Constantini Porphyrogenneti citato Joannem nostrum JMalelam ex urbe Z£ntiochensi fuisse ne quidem innuatur, sed a Joanne zZ4ntiocheno distinguatur: illum lamen ex ea fuisse Civitate apertissime liquet ex Oratione 8. pro Imaginibus, Joanni Damasceno vulgo adscripta, ubi quidem di- sertim zniiochenus nuncupatur: neque solum ex ista Oratione, verum etiam ex ipsa Chronographia, quae cuim tota juxta feram

- Zntiochenam instituitur, ae res spectantes ad istam Civitatem

speciatim prae omnibus aliis enarrat atque persequitur, Autorem ZIntiochenum manifesto videtur referre.

III. Ex Joanne z4ntiocheno de rebus ad Antiquitatem spe- ctantibus apud alios Scriptores Graecos aevi recentioris non raro producuntur testimonia. 1n Georgio Codino') de Originibus Constantinop, de Portus Bosporii appellatione eum reperi citatum,

1) p. 57.

XXII PROLEGOMENA.

Ab Isaaco Txeize in locis duobus Scholiorum in .Lycophronem adyocatur; in primo 1), deratione cur Cecropi, Regi Athenarum, nomen Zfipvyg fuerit impositum; quod cum ante ejus tempora, conjugio nullo apud. Atticos inito, Patres suos non noscerent Li- beri, ille, lege de nuptiis sancita, effecerit, ut non solum Za- ires sed et Patres suos cognoscerent. ταῦτα γοῦν αὐτὸν λέγουσι Διφυῆ, ἢ ὡς εὗρον ἐν Ἰωάννῃ Avuoygsi, ὅτι πρότερον etc, In altero ?) de Pa//adio Trojano ab Asio quodam Mathematico Te- lesmatice confecto, et Regi Troi ab eodem donato, ut, quam diu in urbe Troja servaretur, inexpugnabilis ea tutaque permaneret. Illius verba in medium hic adducere non incommodum erit. Ἰωάννης δὲ ὃ «Αντιοχεὺς οὐκ ἐξ οὐρανοῦ λέγει πεσεῖν τὸ Παλλά- διον, 4σιον 3) δέ τινα φιλόσοφον μαϑηματικὸν τοῦτο ποιῆσαι. ὡροσκοπίᾳ καλλίστῃ, εἰς τὸ ἀπόρϑητον εἶναι τὴν πόλιν ἐκείνην, ἔνϑα ἂν τοῦτο μένει πεφυλαγμένον καὶ ἄσυλον" χαρίσασϑαι δὲ τὸ τοιοῦτον Παλλάδιον τῷ Τρωΐ. Caeterum Joannes Zntiochenus scribit, non ex coelo Palladium .decidisse, sed sium quendam Philosophum ac Mathematicum id. egregio horoscopo praedixisse, non expugnatum iri civitatem in qua Palladium custodireturs et 1ale Palladium Troi dono dedisse. Mis adde Joannem Txetzem, Jsaaci citati Fratrem, qui in Historiarum Chiliadibus, Chil, 9. Hist. 88, inter illos Scriptores qui de Cleopatra Aegypti Regina in Operibus suis fuerint commentati, Jo. Zíntiochenum recenset. Et rursus in CA. 6. Hist. 61. de Pentheo ab Agave occiso, et istius fabulae explicatione, eundem citat, Historiae hujus Txe- ixianae titulus sic se habet: Περὶ τοῦ ὃ A4vrioysüg “4γαυὴν, τὸν υἱὸν προδιδοῦσαν εἰς ϑάνατον. Quod Interpres sic vertit: De eo, quod niiochenus J4gavem filium prodentem in mortem. Post versus aliquot de Bacchis et Nepotibus Cadmi, haec sub- nectuntur.

1) p. 24.

3) p. 64.

8) Eadem fere repetuntur p. 66. ubi redundant, et absunt a Cod. MS. Bibl. Bodl. quae habentur de “450 et Apollodoro lin. 5. a vocibus ὡς Ἄσιος uod. ad lin. 14. Bernardi Bertrandi Latina versio quae redundant in Graecis agnoscit; sed ea quae sequuntur post voces ἐξ οὐρανοῦ τοῦτο πεσεῖν lin. 20. ad vocem καταπέπτωκεν ,) lin. 96. quae revera ἃ 'Tzetze scripta sunt, in ea desiderantur,

PROLEGOMENA. XXIII

Ὁ Εὐριπίδης μυϑικῶς οὕτω ταῖς Βάκχαις γράφει.

Ο δ᾽ Ἰωάννης 49oovixoc ἀλληγορῶν zov, λέγει. etc. Euripides fabulose sic de Bacchis scribit

Joannes autem Chronicus fabulam exponens, ait, Pentheus atque Labdacus, magis autem Pentheus, Jnterfectis reliquis Nepotibus 1) Cadmi,

ZTctaeone quidem ipso a propriis canibus,

LLearcho et Melicerta α Patre Matreque,

Habuit spem obtinendi sceptra atque sedes.

Ut autem. audivit Bacchum Cadmi Nepotem nothum, Tegnum affeciare, comprehensum in vincula conjecit ; Solvens autem precibus matris suae, occiditur ejus dolis. Quapropter fabulam finxerunt, a Matre occisum fuisse,

Sic in alio Opere MS, quod habetur inter Codices Baroccia- nos Bibliothecae Bod/eianae, in Jllegoricis scil. Fabularum .Ho- mericarum Expositionibus, ab eodem citatur de Paridis Trojani inter Deas judicio, nempe fabulam istam inde ortam fuisse, quod de Prudentia, Fortitudine, et Cupiditate, earumque inter se com- paratione, Librum quendam conscripserit Paris, oratoriae arlis

peritus.

Καὶ δήτωρ 2) δὲ γενόμενος γράφει πολλὰ μὲν ἄλλα

Eic ἕν δὲ τοῦτο σύγγραμμα τὰς τρεῖς ϑεὰς συγκρίνει; Τὴν 4ϑηνᾶν, τὴν φρόνησιν" τὴν Hoav, τὴν ἀνδρείαν. Kal τὴν ἐπιϑυμίαν δέ φημι τὴν ἀφροδίτην.

Ἡ καὶ τὸ μῆλον δέδωκε, τὴν νίκην τὰ πρωτεῖα,

Sc Ἰωάννης χρονικὸς Αντιοχεύς που γράφει,

Αὐτὸ μόνον ἀλληγορῶν, τ᾽ ἄλλα παραλιμπάνων.

Τάμον Πηλέως, Θέτιδος, Ἑρμῆντε 3) καὶ τὸν Δία, Τὴν Ἰδην οὗπερ ἔκρινε Θεὲς τὰς Θρυλλουμένας.

Ὁ Τίζέτξης δ᾽ ἅπαντα λεπτῶς ἀλληγορεῖ. Καὶ πρόσχες.

1) ἐγγόνων, quod [ηέργργοθ ibi male vertit filios, ut et infra ἔγγονον filium.

?) Sic in Codice MS. Baroc. num. 24. et in alio qui habetur num. 194, In tertio quodam qui habetur num. 131. post mentionem, non Paridis, sed Eumeli Alcestidis F. occurrunt hi versus. Sed male ut ex reipsa apparet.

8) MSS. 24. et 194. Ερμήτε MS. 131. Βρμώντε.

XXIV PROLEGOMENA,

Quorum hic est sensus: Et arte eloquentiae pollens, cum alia multa scribit, tum comparationem Dearum trium , Minervae Pru- dentiae, Junonis Fortitudinis, et V'eneris Cupiditatis; quarum ultimam caeteris praetulit: ut scribit Joannes ZIntiochenus Chro- nographus. Qui illud duntaxat allegorice exponit, alia missa faciens, nempe nuptias Pelei et "Thetidis, Mercurium , et Jovem; et Idam ubi de Deabus. illis judicium fecerit. — erum Tzetzes ca omnia subtiliter allegorizat.. — Et attende.

IV. In ]lecis hisce describendis, idcirco prolixi fuimus, ut exinde commodius (quod ex usu nostro fuerit,) exquiri possit, utrum iste Jo. Z4ntiochenus, cujus Scriptores citati testimonio utuntur, sit idem cum nostro Jo. JMalela, an potius cum altero illo, supra memorato, cujus extant apud Imp. Constantinum Por- phyrogennetum Excerpta. Ger. J'ossius, qui, ut supra monui- mus, de Excerptis Jo. Zntiochen? apud Imp. Constantini Porph. Collectanea extantibus, nihil omnino commemorat, Jo. Zntio- chenum , quem citat de Aegypti Regina Cleopatra 1) Jo. Tzetzes, eundem fuisse conjectatur cum Jo. Ma/ela. In qua sententia eum se- quitur 44Z/atius 3), et Joannes noster Gregorius in Znimadversio- nibus MS. in Autorem nostrum. Ego potius in sententiam con- irariam propendeo, et non solum eum, quem citat in loco illo; caeterisque supra adductis, Jo. Tzetzes, sed et eum , quem ci- tant ejus Frater Jsaacus, et Geor. Codinus, eundem fuisse cum altero illo, cujus extant Excerpta 3), haud aegre mihi persua- deo. De Codino sane hoc salis constat, Nam locum istum,

1) Nam de caeteris locis quae supra a nobis citata sunt is nihil obser- varat.

?) Qui nec ipsi in loca quae supra produximus caetera legendo inci- derant.

3) In Excerptis illis habetur perioche bene magna de Paride "Trojano, in qua tamen nihil occurrit de illius Libelli in Veneris Encomium scriptione, de qua allegat Jo. Antiochenum Jo. 'Tzetzes. sed dici ad hoc potest, solere in illis Excerptis Constantinum Porph. non omnia quae ipsius Autores in singulis narrationibus scripsere, ad verbum exhibere, sed eorum enarrationes contrahere et ex illis pro libitu nonnulla elidere. "Vide tamen quae diximus in Diatribà nostrà De

Scriptor. ' Graecis variis cap. 1. ubi de Antiocheno Chronog. Mo- nacho.

o -—M—E ,

PROLEGOMENA. eol XXV

quem ex suo Jo. Zintiocheno adducit, apud nostrum Jo. JMale- lam írustra quaesieris. RBeperiuntur quidem apud JMalelam omnia *) ea loca, quae ab utroque Tetze ex Jo. Zntiocheno ci- tantur; et de Fabula insuper ista, quae est de interitu Penthei,

animadvertere licet, non solum proferri apud JMaZelam eandem

illius allegoricam expositionem, verum etiam ab eo de fabula ista advocari Euripidem in Bacchis, ut etiam de eadem in loco praedicto citatur a 7xetze Chiliasta, Hinc cuivis in promptu esse possit argumentum sibi satis speciosum efformare, non alium quam nostrum Joannem, a duobus illis Scriptoribus per Joannem ZIntiohenum designari: argumentum ( inquam ) satis spesiosum, et si alicui ista opinio probabilior videatur, cum eo non ego con. tendam: Me tamen non ita haec movent quin potius in diversa persistam sententia. Quis enim in Graeciae sequioris et poste- rioris monumentis tam parum versatus est, ut non sciat illorum Scriptores fere eadem ubique literis demandare, seque mutuo et alios Scriptores liberaliter admodum exscribere atque expilare consuescere? Et quis non videt vel ex ipsis, quae extant, Jo. ZIntiocheni Monachi Excerptis, eum multis in locis eadem cum Joanne nostro ZMalela in literas retulisse? Quem latet illius Chro- nographiam de eisdem plane cum 7Ma/eliana fabulosis rebus tra- ctasse? Hisce insuper addo, mihi esse exploratissimum , nihil aliud esse Joannis nostri ZMaZelae Chronographiam quam ex aliis Autoribus decerptam rerum farraginem: solere eum verbatim ex aliis transcribere, οἱ Autores etiam ab illis citatos, quasi ipse le- gisset, citare. Quid itaque mirum si praedictae Narrationes in illo reperiantur, licet ex alio aliquo Scriptore citatae sunt? Quominus autem existimem illum a Scriptoribus praedictis intel- ligi, id certe obstat, quod videtur colligendum ex Imp. Constan- iini Porph. Collectaneis toties laudatis, non solitum eum fuisse sub simplici appellatione Joannis Zfntiocheni commemorari; sed ab altero illo per suum cognomen sejungi fuisse consuetum. . Ac- cedit quod et ipse Jo. Txetzes in alio loco 2), ubi eum comme- morat, non illam appellet Joannem z4ntiochenum , sed Joannem

!) De Cecrope 86. Palladio 137. Cleopatra 280. etc. Pentheo 51. Paridis Libris 115. ?) Chil. 5. Hist. 29.

xivt PROLEGOMENA.

IMelelem , eodem prorsus modo quo ab Imp. Constantino praeci.

tato nominatur simpliciter Joannes JMalela. Mis adde, quod cum eum Tzetzes commemorat, mentionem de illo facere videa- tur tanquam de Autore a se non ante memorato; cum antea ta- men in eodem Opere Joannem Zintiochenum citasset: Ταῦτα μὲν Ἰωάννης τις (hoc noto) MzAéAge χρονογράφος. Haec tradit Joannes quidam JMeleles Chronographus. ᾿ V. Haec cum ita se habeant, Lectori liberum esto judicium, utrum idem sit isle Jo. Zntiochenus, qui a Txetze utroque cita- iur, cum Joanne nostro ZMalela, an cum altero illo cujus ex- tant Chronographica Excerpta. Si placet postremum, tum dici oportet, Excerptorum istorum scriptorei: post Georgium Chrono- graphum vixisse, adeoque sub Inperio Heraclii, quod Viri eru- diti hactenus statuerunt, non floruisse: Nam expresse asserit Txetzes Chiliasta Jo. Zntiochenum a se memoratum post Geor- gium Chronographum ( Syncellum intellige, vel Hamartolum ) claruisse, Si prius arrideat; tum idem erit dicendum de JMalela nostro: de cujus aetate nos infra. Pro comperto est interim, non solum extare apud Imp. Constantini Porphyrogenneti Colle- ctanea ex J. Zntiocheni Monachi Chronographia Fragmenta; ve- rum eliam hodieque in Bibliothecarum scriniis asservari, cum alia et omnino diversa ex eo Excerpta, tum et ipsam alibi Chro- nographiam integram; vel aliud saltem Archaeologicum opus Joanni Antiocheno tributum. | À doctissimo Z4lemanno,, in Notis Historicis δὰ Historiam z4rcanam Procopii, proferuntur frag- menta duo de Imp. Justiniano ex Jo. ZIntiocheni ( quae appellat ) Collectaneis: quae quidem diversa fuisse a Jo. Z4ntiocheni Colle- claneis Constantinianis, cum in illis de Justiniano nihil quicquam legatur, necesse est. In Volumine Graeco MS. Bibliothecae Re- giae Parisinae num, wMccxvr, inter varios Tractatus diversi ar- gumenti occurrunt Excerpta ex Jo. Zntiocheni Chronico: id quod colligitur ex Indice Tractatuum illius Voluminis, qui habetur Graece inter Stephani Le Moyne J/aria Sacra, sub titulo Indicis "Antonii Eparchi (Corcyraei) Legati, ex cujus dono circa me- dium seculi praeteriti in illustrissimo illo Librorum MSS. Gazo- phylacio Volumen illud repositum est. In illo Indice num. xxix. sic legitur: Ιωάννου .4vrtogíog ἀπὸ τοῦ χρονικοῦ αὐτοῦ συντά- γματος ἀπ᾽ ἀρχῆς κτίσεως κύσμου. Jo. Zintiocheni quaedam ex

1

PROLEGOMENA. XXVII

illius Chronico quod incipit a principio creationis mundi. Me-. morantur Excerpta eadem apud 24nalecta ex ejusdem Bibliothe- cae Catalogis Labbaeana; et ab eruditissimo Dufresnio, in Notis ad Chronicon (quod inscribit) Paschale, aliquoties. laudantur. Ex cujus quidem citationibus, quae Autoris exhibent verba, de- prehenditur, cum diversa esse Excerpta ista ab Excerptis supra- diclis Constantinianis, tum etiam Chnronographiam istam a no- stra /Maleliana fuisse diversam. — A Claris. SaZmasio, in Notis ad Scriptores Historiae Z4ugustae, et in. Plinianis Éxercitationibus in Solinum, et similiter a «Leone z4llatio in Notis δὰ Eustathii "ntiocheni Hexaemeron, producuntur complura loca ex Jo. Z4n- tiocheno (sive Zintiochensi) περὶ ἀρχαιολογίας : hoc quoque di- versum fuisse a Joannis nostri JMalelae Chronographia, quamvis et illa Περὶ “ρχαιολογίας non improprie possit inscribi, quae ex eo in medium afferuntur, manifestum redditur. Ut omnino fal. lantur eruditi illi Viri, qui integrum Opus Joannis nostri Malelae in Gallia etiamnum servari (id enim ab aliquibus accepi) docue- runt, Id illis haud dubio fraudi erat, vel quod Opus Περὶ 4ρ- χαιολογίας cum Chronico JMa/eliano idem esse putaverint, vel quod illa Excerpta, quae extant in Codice Regis Galliarum, opus integrum fuisse, et nostri Autoris, crediderint. Pro certo me- hercule hoc constat, ne ipsi Gallorum doctissimo, percelebri illi Dufresnio,, τῷ χαλκεντέρῳ, in manus unquam venisse Joannis nostri Chronicon; qui tamen fortasse in Codd. Graecis MSS. su- pra omnes hujus aevi mortales versatus est. Joannem JMalelam quo. liescunque is commemorat, (ut citat quidem atiquoties in Notis ad Chronicon Paschale, et 4nnales Joannis Zonarae, et in JMe- diae et Infimae Graecitatis Glossario) testimonia ejus aliunde non depromit, quam ex aliis Scriptoribus, qui Exemplar nostrum Oxoniense evolverant, et inde nonnulla excerpserant: quod ipse in aliquibus locis aperte profitetur. Utrum Opus praedictum Joannis ZAntiocheni Περὶ AgyotoAoyíag sit idem cum Chronico to- ties memorato, cujus apud Consiantini Collectanea jam extant Excerpta, ii melius poterunt judicare, quibus datur facultas cum hisce illud conferendi, Est interim admodum verisimile: sic enim Josephus Historiam suam Judaicam, et D. .-Halicarnas- sensis Opus suum Historiae Romanae, “ρχαιολογίαν inscripse- runt; quorum posteriorem sub titulo, Dionysi: Περὶ A4oyoi10Ao-

XXVIII . PROLEGOMENA.

γίας, eodem modo ab eodem Salmasio, in Notis ad Scriptores -Augustos, citatum legisse memini. Neque agit id Opus Περὶ “Ἀρχαιολογίας de rebus solum vetustioribus et aevi fabulosi ,. sed et rerum recentiorum Historiam, et ipsorum Imperatorum Ro- manorum gesta complectitur. Hoc evincunt Excerpta ista, quae apud Saímasium, in Notis novissime citatis, ex eo proferuntur; nimirum de morte Imp. z4driani!), et insigni Mausoleo in ho- norem illius erecto; de JM. Z4ntonino?), quod, aerario in bellis exhausto, Ornamentorum Imperialium auctionem in foro fecerit ; de Numeriani Imp. 3) excaecatione et interitu; deque Carini *) insigni crudelitate, quod eos; qui puerum olim pueri lusissent ac derisissent, Imperator jam factus non dimiserit inultos.

VI. Si aliud et diversum fuisse comperiatur, tum locus erit suspicioni, non Chronicon illud Jo. z4ntiocheni cujus ex- tant Excerpta apud Porphyrogennetum , sed ipsum id Opus a G. Codino et Tzetze utroque fuisse designatum ubi citant Jo. z4ntio- chenum. Sin idem fuisse (quod omnino crediderim) evolventi- bus appareat, ex illis locis quae ex eo adducunt Sa/masius, et 41- latius, id ulterius et clarius astruetur, quod supra posuimus, Jo. Jntiochenum Monachum οἵ Joannem nostrum JMalelam in eisdem Narratiunculis solere concinere; et ideo nihil repugnare quo minus cum ZMonacho idem esset Joannes ille Z4ntiochenus qui a Tzeizis Fratribus laudatur, quamvis reperiantur apud ipsum Malelam res illae pro quibus citatur. A Leone J4ilatio 5) ex Jo. ZIntiocheno Περὶ Apyotoloyíoc, inter alia, citantur loca, de He- siodo quodam, quod. Graecos edocuerit literas; et de expositione Fabulae super Endymione, quod per mysticas quasdam Oratio- nes a Luna nomen Dei addiscere voluerit, quodque illud per somnium edoctus non amplius est experrectus. Quae ambae Narrationes apud /Ma/elam 9) quoque leguntur. A Sa/masio

1) to. 1. p. 180.

?) p. 354.

3) to. 2. p. 791.

*) p. 795.

5) in Eust, Hexaem. p. 300. et 303. 5) p. 70. et 73.

PROLEGOMENA. XXIX

in Plinianis Exercitationibus 1) ex eodem Opere, inter alia loca, proferuntur fragmenta, de Hippodromo Urbis Romae a Romulo extructo; de ejusdem diversis partibus, et Populi distinctioni- bus; de Factionum in Circo per greges et pannos discolores di- visione ab Oenomao Rege instituta; deque Circi, juxta nume. rum Planetarum, 7. spaliis, et, ad imitationem 12. Zodiaci Si, gnorum, 12. ostiis. Quae omnia quoque apud JMalelam ?) no- strum fabulosum occurrunt; sicut et ista quae ex eodem citan- iurin Notis ad Scriptores Historiae ZJugustae, de Tabula luso- ria a Palamede inventa, et de Palladio Trojano ab Asio Philoso- plo excogitato; quae una est quidem ex istis Narratiunculis, pro quibus citatur ab Is. Tzetze Jo. z4ntiochenus. lllius verba sic se habent: Τὸ ἐν Τροίᾳ Παλλάδιον ζωδίον ἦν μικρὸν ὑπὸ “σίου τινὸς φιλοσόφου κατασκευασϑὲν εἰς φυλακὴν τῆς πόλεως. ΕἸ si quis cupiat ejus verba de Tabula Palamedis lusoria cum Malelia- nis?) componere, ea haec sunt. Ο Παλαμήδης διὰ τῆς τάβλας τὸν γήϊνον xócuov ἠνίξατο. τὸν ξωδιακὸν κύκλον διὰ τῶν δώδεκα κάσων" διὰ τοῦ ψηφοβόλου καὶ τῶν ἐν αὐτῷ ἑπτὰ κοκκίων, τὰ ἑπτὰ ἄστρα τῶν πλανήτων διὰ δὲ τοῦ πύργου τὸ ὕψος τοῦ οὐρα- γοῦ, ἐξ οὗ δίδοται πᾶσι καλά τε καὶ φαῦλα. Sic citantur a Du- Íresmo 4) Excerpta MSS. ex Chronico Jo. Zintiocheni, inter alia, de variis rebus quae in Nostro ?) etiam comparent: de Ho- mericae fabulae super Marte et Venere a sole deprehensis expo- sitione, ex Pa/aephato, qui idem a Nostro etiam adducitur; de Mercurii Trism. dictis de Divina Natura, ex ipsius Operibus; de Rege Aegyptiorum nominato Karacko, seu JMaracho, Sostri (sive Sesostri) succedente, et ab illo fuisse oriundos succeda- neos Aegyptiorum Reges; de Medusa ef Perseo, docuisse hunc

Persas τος ἐπὶ Γύργονας τελετάς" de anno Aegyptiorum antiquo

sub Vulcani et Solis temporibus; de Sose et Thuli (sive Thua- chi) aliisque Aegyptiorum Regibus; de Oraculo denique de SS,

1) p. 902, 903, 908.

?) p. 218. ad 223.

3} p. 129.

^) Notis ad Chron. Pasch. p. 498. 499. etc. 5) P. 25, 26, 27, 29, 30, 43.

XXX PROLEGOMENA.

Trinitate Regi Thuli in Africa dato. Citantur etiam ab eodem 1) eadem, de Pico Jove, de Regina Semirami, deque Nino et Thur- ra ei succedente; quae Narrationes, quamvis nunc in Nostro, quippe desunt in principio pleraque, non inveniantur, tamen non dubitandum videtur, quin im illis, quae jam desiderantur, repertae fuerint, ut quidem occurrunt in illis, quae ex Chroni- co Paschali sive. Zlexandrino in eo?) supplentur. Locum unum ex supra memoratis, de veteri Aegyptiorum anno, ut cum JMaleliano?) a Lectore curioso (si placeat) conferantur, me non pigebit adscribere. Ἐβασίλευσεν “ἰγυπτίων ὃ υἱὸς αὐτοῦ ἥλιος ἡμέρας δυοζ΄. ὡς εἶναι ἔτη ιβ΄. καὶ ἡμέρας c£. οὔτε ydo εἴδησαν τότε Αἰγύπτιοι ἢ ἄλλοι τινες ἐνιαυτὸν ψηφίσαι" ἀλλ᾽ of μὲν τὰς περιόδους τῆς σελήνης ἐνιαυτοὺς ἐψήφιζον, οἵ δὲ τὰς περιόδους τῆς ἡμέρας" οἱ γὰρ τῶν ιβ΄ μηνῶν ἀριϑμοὶ μετὰ ταῦτα ἐπενοήϑη- σαν, ἐξ ὅτου ἐπενοήϑη τὸ ὑποτελεῖς εἶναι τοὺς ἀνθρώπους τοῖς βασιλεῦσι.

VIL. Atque haec de diversis Joannibus Zintiochenis, Chro- nographis, ne temere, ut solet, cum altero illo Joanne Zntio- cheno, Chronographo, sive Z4rchaeologo, confundatur JMalela noster, hic dicta sunto. Extiterunt alii Joannes —ntiocheni, Chronographi; ut Joannes Rhetor, qui Historiam suam sub Imp. Justino Seniore terminavit; et, si fides Zfrabibus, Joannes ipse Chrysostomus, ex Presbytero z4ntiocheno Patriarcha Constanti- nopolitanus, cujus nomine jam apud eos, et eorum lingua, cir- cumfertur Chronicon. De quibus nos agimus in alio Opere. Ce- lebratur a Ger. J/ossio ^), et Phi. Labbaeo9), alius Joannes ZIniiochenus Chronographus sive Historicus, quem dicunt flo- ruisse post tempora Justiniani senioris, et Evagrio Historiae Ec- 'clesiasticae Scriptori coaetaneum fuisse, et ab eo commemorari. At longe falluntur eruditi illi Viri; non enim ex urbe Z4ntiochiae, sed ex Epiphaniensi, fuit iste Joannes Historicus, ut demonstrat in Notis ad Évagrium clariss, Hen. J'alesius, et plenius nos in

1) p. 497.

23. p. 19, 20; Z1.

?) ν. 25.

^) De Hist. Graecis.

5) Delin. Apparatus Hist. Byz.

PROLEGOMENA. XXXI

Opere!) alio modo memorato. Jam ut, hisce omissis, ad cae- tera, quae spectant ad nostrum Autorem, procedamus, et de ejus Conditione ineamus disquisitionem: sunt qui illum exasti- mant ipsius Episcopatus z/ntiockeni Infulis, dum vixit, fuisse ornatum. In hac opinione fuere interpretes Jo. Damasceni (quem appellant) Libri tertii pro. Imaginibus, quique illos sunt secuti ali non exigui nominis. Fragmenti, quod iu Libro citato ex Chronographo nostro producitur, inscriptio sic se habet: Ex τῆς χρονογραφίας Ἰωάννου Αντιοχείας τοῦ xol Μαοαλάλα περὶ τῆς oi- μοῤῥοούσης etc. Quam in hunc modum vertit Fran. Zinus: Ex temporum descriptione Joannis Zintiochiae Pontificis, qui et Ma- lala dictus est, de muliere quae sanguinis fluxcum perpessa fuerat. Hujus Tituli interpretationem Jac. Bi/lius, dum Zini Versionem in aliis castigat, absque reprehensione praeterit: sic Jac. Gotho- jredus, ad Philostorgü?) Historiam Eccles. de Christi statua Paneadica verba faciens: Quod (inquit) Joannes Damascenus de Imaginibus. Orat. 3. refert ex: Chronico Joannis zintiochiae Epi- scopi, cognomento lMalala. Eandem sententiam et interpreta- tionem amplexi sunt illustrissimus Baronius ?) in Z4nnalibus, et - Joannes noster Gregorius in Animadversionibus 7MSS. super IMa- lela, ac alii.

VIIL Utrum ipse Orationis praedictae de Imaginibus Au- tor, per, Ἰωάννου Δντιοχείας, Joannem mostrum iniiochiae fuisse Z£ntistitem voluerit, quod Autores cilati arbitrati sunt, pro certo haud facile statuerim: hoc interim est admonendum, istius- modi loquendi formula non semper necesse esse ut Episcopi in- telligantur, tametsi per illam in CataZogis Conciliorum designari Episcopi soleant; sed posse etiam Cives alios quoscunque per eam denotari, . Hoc videtur exploratum habuisse Godefridus Til- annus, qui in sua Orationis praedictae Versione, Joannis z4n- tiocheni, simpliciter habet. At quaecunque fuerit sententia ipsius Autoris; nos tamen nullo pacto descendere possumus in eorum opinionem qui ex Sede Zntiochenorum Patriarchali Chronogra-

3) Diatriba de Scriptoribus Graecis Variis, cum prophanis tum Eccle- siasticis, maxime ex Codd, MSS. nondum edita. cap. 1.

*3y5 46 $6.8.

5) ad an. 31. num, 75.

XXXII PROLEGOMENA.

phum nostrum arcessunt; verum suppetit nobis argumentum, idque quidem (ni fallor) firmissimum ac irrefragabile, ad illam: dignitatem eum nunquam fuisse evectum. Non hic adnotabo ci- tari illum ἃ Tzetze Chiliasta tanquam hominem obscurum et iguo- ium: Ταῦτα uiv Ἰωάννης vig Μελέλης χρονογράφος᾽ ubi illud vocabulum, τὶς, obscuritatis nota et indicium videatur: hoc, inquam, non adnotabo, quippe vix negari possit quin de Viris eliam nominalissimis et maximis vox isla interdum apud veteres usurpata reperiatur. Sic (ut alios missos faciam) de TAeodore- 10, Episcopo Cyri doctissimo celebratissimoque, ZAeodorus 24b- bas εἰ Philosophus in Zrgumento Synodi Ephesinae: Exgéüm δὲ μετὰ Ιωάννου Θεοδώρητός τις, ἐλλογιμώτατος Κύῤῥου ἐπίσκοπος πόλεως ἀνατολικῆς. Sic ad verbum Leontius Scholasticus im Li- bro!) de Sectis, ex Z4bbate Theodoro (ut'opinor) exscribens: ἘϊΛρέϑη δὲ μετὰ Ἰωάννου Θεοδώρητός τις, ἐλλόγιμος Κύρου ἐπί- σκοπὸς ἀνατολῆς. Abunde erit, si ex ipso Patriarcharum An- liochenorum Catalogo demonstremus, fuisse nullum illius Civi- tatis Episcopum nominatum Joannem, qui in ila aetate, qua scripserit /Ma/ela, floruerit. Age itaque, videamus quot fuerunt Joannes -dntiocheni Patriarchae, et fuisse nullum eodem tempo- ris intervallo, quo vixerit ZMalela, ostendamus. In JNicephori Patriarchae CP. Patriarcharum Zntiochenorum Catalogo, (qui unum numero supra sexaginta complectitur, et perducitur usque ad Patriarcham Z4nastasium juniorem, qui martyrium subiit circa annum incarnationis Dominicae 608. seu, ut alii volunt, 611.) recensentur Joannes duo. Eorum primus, apud omnes Scripto- res Ecclesiasticos propter Schisma in Synodo KÉphesina comme- moratus, et Epistolis aliquot suis notissimus, fuit ordine Pa- triarcharum 39us. et anno D. 438. e vivis excessit, postquam Pa- triarchatum per 18. annos gubernasset. Secundus fuit ordine AT7us. successor Petri Fullonis, sub Zenone Imp. À. D. 476. post menses 3. ejectus. Post duos hos Joannes, quos nemo non vi- det Joannem nostrum JMalelam aetate antecessisse, cum florue- rint ante imperium Justinian? ejus nominis Primi cujus gesta a IMalela celebrantur, non alius Joannes in Antistitum zntiocheno-

1) Act. 4. p. 509.

PROLEGOMENA. XXXIII

rum série occurrit ante. seculum a nato Christo-undecimum. | In illo seculo , nimirum quo tempore recuperata fuit urbs Zntioche- norum, expulsis Saracenis, a Christianis nostris Occidentalibus, id est A. D. 1098. Cathedram illam tenuisse Joannem quendam, sanctissimum Confessorem, apud Gul. Tyrium!), in Historia Belli Sacri, memoriae proditur. Is, ut dicit idem "Tyrius ,. evo-

luto vix biennio post Urbem recuperátam Sede sua 'semet .abdi-.

cavit et Constantinopolim abiit. Vergente ad exitum insequente Seculo, nempe.a Domini nostri Nativitate duodecimo, Thronum Patriarchalem Z4ntiochiae tenebat Joannes alius; idem ille, qui olim. in Ozia, Propontidis Insula, JMonachicam exércuerat vi- tam, cujusque extat, inter clariss. Cotelerii Ecclesiae Graecae Monumenta, Oratio in IMonasteriorum donationes ILaicis factas. In Conciliorum; Voluminibus habetur Opusculum Joannis cujus- dam Patriarchae Z4ntiocheni de superioritate inter Concilium et Pa- pam: at recens is fuit, et non ante seculum 185. neque Graecis est annumerandus,. sed Latinis, neque quidem revera, sed. titu- lo tantum fuit Patriarcha. Utrum inter hos duos Joannes poste- riores, currentibus seculis 13. et 14; in Throno Z4niiockeno sede- ret ullus, necne, non habeo dicere; neque nostra quicquam re- fert; Joannem enim. Malelam ante seculum. decimum floruisse, in liquido est, Itaque ut ante eum floruerunt illi duo quos primo memorayimus, sic omnes hi novissime recensiti eo- longe fuerunt recentiores. In Scripto quodam manu exarato Bibliothecae-Oxoz. Περὶ μεταϑέσεως Αρχιερέων᾽ de translatione Episcoporum, quod anno circiter 1400. compositum est, fit mentio Jo. zntiocheni Patriarchae cognomento Codonati, qui inde translatus sit ad Se- dem Metropolitanam Tyri. Non alius hic fuit quam secundus il- lorum quos memorat Nicephorus Patriarcha CP. quem diximus

ejectum a Zenone Imp. Eum enim Codonatum fuisse cognomiua-

tum, testimonium perhibet Jictor 'ununensis. Ab J4nastasio Caesariensi, in Tractatu De.jejunio Deiparae, Joannes quidam Patriarcha 24ntiochenus, tanquam tunc cum ipse scribebat Ec-

clesiam illam regens, celebratur: quo seculo is claruerit, non ha-

bemus usque adeo exploratum, ut pro certo et indubitato decernere

1) 1. 6. c. 23.

loannes Malalas. €

NEA e

di |. PROLEGOMENA.

possimus: hoc tamen certissimum et exploratissimum' eum ante undecimum: seculum ,: vel medium. saltem praecedentis jin: illius Ecclesiae Cathedra non praesedisse: nam autor est idem /4nasta- sius, excepisse eum in Sede ista TAeodosium, Petri'successorem ; at ante (ad minimum): medium decimi Seculi fuisse nullum in ila Ecclesia TAeodosiwum qui Petro successerit, constat; "Neque multum quidem: videtur dubitandum; quin idem' is faerit; vel cum illo Joanne Patriarcha supradicto, cujus apud Gul. Tyrium liabetur mentio ,' vel saltem -— minus 1) - vh cum WMona- cho Oxiensi,

ΙΧ. Si cui oboriatur suspicio, inter Zfnastasium. γω εσρθήν Patriarcham, in quo terminatur Catalogus Nicephorianus;' et Se- culum désir; ante quod apparet floruisse ZMalelam, in Ca- thedra zintiochensi sedisse Jóànnem aliquem, qui idem cum Ma- lela potuerit esse: is adeat velim Eutychii Patr.- Alexandrini z4n- nales, illisque práefixam Chronologiae ejus Synopsin. Recensi- tos ibi reperiet illius. intervalli Patriarchas^ universos, Joanne nullo inter illos celebrato. Ejusdem rei fidem facit. Catalogus alius, quem, ex Arabico aliquo Autore (ut opinor) transcri- ptum, ab Amico nostro multo nomine venerando, Edvardo Ber- nardo, Viro.in omni doctrinae genere singularis praecellentiae, accepimus. llius Patriarchas praedicti intervalli, quia discre- pat aliquantulum ab Eutychiano, Lectoris oculis hic non grava- bimur subjicere.

A. D. oA. D.

uo uo num. an. dd: num. | ^- en. desin. 58. Zlnastasius alter 9. 607. 66. Theodoretus 17. 812. 59. J'acat sub Persis . 81. 688. | 67. Jobus . 81. 843. et IMacedonius 8. 646. | 63. Nicolaus 26. 869. 60. Macarius. | 5. 651. | 69. Stephanus et 29. 891. 61. Theophanes 12. 663. "Thaddaeus : , 62. Thomas. 20. 688. | 70. Symeon... ! τ... 12,908; 63. Georgius . 21. 704.| 71. Elias... 8. 931. 64..J/acat sub Saracenis 50. 754. | 79. Pacat 4. 935. et Theophylactus 18. 772. Dein Theodosius et ali Fi iri 65. Theodorus. 23. 795. obscuri.

1) Vide Diatr. de Script. Graec. Var.

PROLEGOMENA, A

X. Ut errorem committunt Scriptores: praenotati, cum 7Ja- lelam nostrum. in Patriarcharum. Antiochenorum Albo reponunt, sic errorem plane diversum de illo erravit Franc. Combefisius.: Is in Manipulo de Originibus rerum Constantinopolitanarum, Joan- nem nostrum Antiochenum Malelam , cujus. nomen ex Oratione, quam vocant, Jo. Damasceni de Imaginibus supra citata ei inno- tuerat, eundem fuisse decernit cum Joanne illo zíntiocheno, ex Grammatico Presbytero, quem tradunt Gennadius 1Mass.!) et Marcellinus Comes 2) contra Haeret. Eutychianos librum condi- disse; Qui error, ut facile refellitur, cum Chronicon JMalelia- nüm ultra tempus Joannis praedicti pertexatur; ita facile quoque illi condonatur, cum Chronicon ipsum videre ei nunquam datum est. Suum autem Chronicon composuit Marcellinus A. D. 534. id est imperii Justiniani octavo, et. Catalogum suum Scriptorum Ecclesiasticorum, in quo mentionem facit praedicti Jo. 44ntiochenz Presbyteri, concinnavit Gennadius, imperium administrante zína- stasio À. D. 4055, hoc est, annis ante imperii Justiniani, a Πα" ἮΝ nostro celebrati, exitum circa rxx.

"XL Conjecturam aliam nihilo magis foelicem eodem in loco de [ER MDAN nostro facit Comóefisius; ut eundem eum fuisse cum praedicto Joanne Presbytero, sic et eundem omnino fuisse cum Joanne Historico cognomento Diacrinomeno , i. e. Eutychía- n0; sic enim Schismatici Éufychiani nuncupari consueverant. Floruit iste Joannes ὃ Διὰκῤρινόμενος ante nostrum Joannem, et ante ipsius Justiniani tempora sub praedicti Z/nastasii imperio, citante eum Theodoro Lectore in: Hist. Eccles. qui ipse scripsit sub Justino seniore, decessore Justiniani, Anastasiique succes- sore. Neque reperiuntur apud nostrum Chronographum quae ex illo Joanne nominato Diacrinomeno a Scriptoribus Graecis proferuntur. De eo qui plura volet, is adeat nostram Diatribam (ad quim Lectorem jam saepius amandavimus) De Scriptoribus Graecis varüs cum prophanis tum Ecclesiasticis, maxime ex Codd. MSS. quae lücem brevi visura est: ubi legere licebit non- nulla de eo haud vulgaria.

1) De Script, Eccles. ? ) Chronico.

XXXVI PROLEGOMENA.

XII. Utrum omni Zaereseos labe immunis. esset .moster Chronographus, an potius faveret praedictorum Eutychianorum partibus, adeo ut mereatur, cum dicto Joanne Historico, 9 Ζια- κρινύμενος audire; si quidem inquirere operae pretium: non de- sunt quae fidem faciunt, inter Scriptores eum Orthodoxos esse potius annumerandum. Imperatoris. quippe Justiniani fidem, dogmatibus Haereticorum , quos Edictis ille damnaverat, opposi- tam, Orthodoxcam appellat. |. Haeresium (inquit) sectatores quos- cunque Homani Imperii finibus excedere jussit, indulta tamen eis per ires menses. licentia si qui per id tempus Fidem Orthodoxam amplecteretur. . Sic alio in loco de Justiniano: Sub illius (inquit ) imperio Haeresibus variis interdictum est. Inter istas vero nomi- nalim fuisse Eutychianae interdictum , ex Edictis 5? et 6" apud Codicem Justinianaeum in Titulo 1?. fit conspicuum. . Datur alius quidem in eo locus, qui forsan nonnullis videatur argumentum subminislrare, eum | Éutychianorum opinionibus tinctum. fuisse; locus scilicet iste ubi habet sermonem de J'italiani rebellione contra Imp. Zfnastasium, Eutychianum, in. fidem Catholicam sae- vientem, et Episcopos Orthodoxos e Sedibus suis deturbantem ; quem Z'italianum ait P/ictor Episcopus ununensis contra illum arma cepisse propter Fidei Catholicae subversionem , et Synodi Chalcedonensis damnationem , remotionesque Orthodoxorum Epi- scoporum aique successiones Haereticorum, De illa Vitaliani re- bellione verba faciens, et in fugam eum actum enarrans Chrono- graphus noster sic subjungit: Καὶ ἐνίκησε ὃ Σωτὴρ Χριστὸς καὶ ἡ τοῦ βασιλέως τύχη. Hanc vero victoriam conciliavit Salvator Christus et Imperatoris fortuna. Quae. verba videantur indicare zelum ejus contra causam Jaliani, et ipsius fuisse opinionem, . pro Lnperatore tanquam pro Z'eritate Christum dimicasse. At utcunque hoc nonnullis prima fronte videatur, exinde tamen ni- hil potest jure inferri; dici enim ista a 7Male/a potuere, quia ar- ma rebellia contra Principem suum Z'italianus sumpserat. Sic alii profecto Scriptores Orihodoxi de bello a Jtaliano moto, tanquam de re improbanda loquuntur, quamvis bene de eo sen- sisse videatur citatus Jictor. Cyrillus Scythopolitanus in Zi- ta S. Sabae!) illius rebellionem damnare videtur, sed aliquanto

1) cap. 57.

PW KW

PROLEGOMENA. XXXVII

teclius; συνεχόμενος ὃ βασιλεὺς ἀναστάσιος ὑπὸ τοὺ Βιταλιανοῦ βαρβαρικῶν ὀχλήσεων. ^ Detentus. Imp. «παδιαϑδὲι5 α Vitaliani barbaricis motibus. Evagrius !) apertissime: Τυραννεῖ (inquit) τὸν .Avocraciov Βιταλιανός" Et, eodem in loco, ait eum medita- lum fuisse ut imperium occuparet. |

XIII. Praeter varios hosce Joannes Z4ntiochenos huc usque memoratos, quos esse diversos a Joanne|nostro ex dictis certissi- me cognoscitur; observata sunt nobis inter legendum nomina aliorum non paucorum. Eorum primus est Jo. Z4ntiochenus Ar- chipresbyter, Publiae Diaconissae et Abbatissae Filius sub Imp. Juliano Apostata clarus. Secundus est Jo. ZMaxentius, Presbyter (ut volunt) Ecclesiae z4ntiochenae sub Justino seniore, cujus extant in Bibliotheca Patrum Opuscula aliquot. Tertius est Jo. ZIntiochenus Presbyter, contra Faustum Semipelagianum Scri- ptor, ab J4done Fiennensi laudatus; nisi idem hic esset ( quod facile quidem concedo) cum praedicto Jo. 7Maaentio. Quartus est Jo. Zntiochenus Laurae S. Sabae in Palaestina Monachus, Diaconus et Canonarcha, secta Origenista, imperante Justiniano. Quintus est Jo. Scholasticus, ex Presbytero z4ntiocheno Patriar- cha Constantinopolitanus sub ejusdem Justiniani exitu: cujus extant Collectio Canonum , et Capita Ecclesiastica; quemque aliqui perperam confundunt cum Jo. zfntiocheno Chronographo, cujus extant Excerpta in Collectione Constantini Porphyrogenneti, Sextus est Joannes de 74ntiochia vulgo dictus, Arrianus, unus ex Magistris ZMuhammedis Pseudoprophetae, quo tempore impe- ravit Heraclius. Hisce adjiciendi sunt, nisi iidem fortasse fue- rint cum aliquo jam dictorum, Joannes IMonachus et Presbyter zIntiochiae, cui in Codice quodam MS. attribuitur Oratio de Do- mini Transfiguratione, eadem cum illa, quam nomine Jo. Da- zasceni in illius Operibus evulgatam habemus: et Jo. Zniio- chensis, cujus nomen in alio quodam MS, Tractatui De Conju- rationibus praefixum reperitur. De omnibus hisce, sicut et de ilis plerisque quos in superioribus memoravimus, nos fusius et plenius in Diatriba supra memorata De Scriptoribus Graecis va- ris, Capitibus duobus primis, ex professo disseruimus. Hic

1) Hist. Eccles. 1. 3. c. 43.

XXXVIII PROLEGOMENA.

eos recensitos volui, ut quot et quinam extiterint illius nominis non nescius sit Lector, et, si quis ex illis cum Chronographo no- stro idem esse videatur, ei proprio suo judicio uti liceat, modo et mihi liceat uti meo. . Nihil opus est ut hisce subjiciam, a Dia- cono Liberaio!) memorari Episcopum |quendam Alexandriae, cujus. nomen. sit nostri Scriptoris quam simillimum , Joannem cognomento Mela ;. quem. dicit fuisse IDioscoritam, hoc est Dia- crinomenum sive Synodi Chalcedonensis adversarium... Eundem eum fuisse. cum Nostro Jo. /Ma/e/a .suspicabitur nemo paulo. eru- ditior. Floruit enim ante tempora Justiniani, et, ut autor est ipse Liberatus, secundus erat in Antistitum z4Zexandrinorum suc- cessione a Petro: IMongo, Athanasii. Haeretici successor; et al- terius Joannis Machiotae (sive INiciotae) cognominati decessor. Incoepit, juxta Chronicon. Orientale, Ecclesiae | Alexandrinae praesidere A. D. 488. ét Sedem ienuit per annos 8. et quod ex- currit. / Kircherus in Catalogo Patriarcharum: zAlezcandrinorum refert illias initium: ad annum Christi 506. Ad quem annum. po- nitur a .Baronio non initium ejus, sed. exitus. i.)

XIV....De Chronographo nostro (benigne Lectori quis fuit et qualis, vel potius sane quis et qualis non fuit, inquisivimus hactenus. Jam. postulat ratio nostri instituti, ut ad alia progre- diamur, et qualis sit. Scriptor, deque ejus aetate, temporeque quo scripsit, ineamus disquisitionem. | Floruisse eum sub. impe- rio Justiniani ejus nominis Primi, quod anno D. 527?. incoeptum est, et 565? terminatum, inter illos eruditos Viros, qui Chroni. ci ejus exemplar MS.. pervolverint, inolevit hücusque sententia. Sic statüunt pro certo et indubitato CAzmeadus simul Interpres el Gregorius; sic quoque Vir summus Ομ, Lloydius, Antistes ZAsaphensis hodiernus, qui et eum existimat anno Justiniani cir- citer xxv. scribere desiisse. ^ Hoc edocti nos sumus a Clariss. "Antonio Pagi in. Annales Card. Baronii ?) : in quo Opere eximio de Chronographo nostro: ex Patris praedicti Literis ad se missis mentionem faciens Vir ille: eruditissimus ;; Z/ixit, inquit, sub lMagno Justiniano: et. videtur. anno ejus xxv. aut circiter scribere

1) Breviario cap. 18. 3} ad an. D. 107.

PROLEGOMENA. XXXIX

desiisse. Tta. clarissimus Gul. .Lloydius, Episcopus z4saphensis, e secta. Protestantium , vir solidissimi Criteri, In egregio per- utilique Opere, de Scriptoribus Ecclesiasticis, quo Orbem sibi Literarium. obstrinxit Vir eruditissimus Gul. Cavaeus nostras, ad aelatem Justiniano sequiorem demitlitur, ita tamen ut eo im- perante in vivis esse potuerit, et ad annum Christi 601. conji- — «XV, Cum ait celeberrimus Pagius certiorem se factum ab Episcopo saphensi, Chronographum nostrum anno Justiniani xxv. aut circiter scribere desiisse, eum non possum non suspica- ri duabus in rebus memoria fuisse,lapsum: nam 1^, mihi facile persuadeo scripsisse doctissimum Praesulem de anno Justiniani, non xxv^. sed xxxv?. Usque enim ad annum illius Imperatoris xxxv", Chronographiam. nostram, , prout jam in MS. habetur, perduci, tam certum est quam quod. certissimum: et desinit qui- dem in anno illius imperii vel xxxviu^. vel saltem xxxvu*. Sub- est quoque suspicio hoc tantum Eum sibi voluisse, in isto circi- ier anno desinere nostrum Exemplar, non illo anno Autorem scribere desiisse: nam unde id colligi potuerit, nihil uspiam, vel leve, occurrit, cum in fine Exemplar esse mutilatum, vel luce ipsa/clarius appareat. Habetur Exemplar inter Codd. Baroccia- 7108... Membrana , et manu antiqua: annorum (ut fas est conjicere) plusquam 600, exaratum, | Ex Voluminis MS. crassitie, colli- gendum . facile videtur non multas Schedas in calce desiderari, et vix id deductum fuisse ultra mortem Justiniani: sed ad hoc Volumen non aliud olim pertinuisse, vel ipsum olim non fuisse in duo divisum, unde liqueat? Certe constat opus totum multa olim. passum fuisse ; et Schedas omnes aliquando jacuisse per in- juriam temporis ἃ se invicem solutas.. Hoc indicat praesens Vo- luminis: conditio, Schedis variis. in. locis a posteriore Bibliopego miserrime transpositis, Utcunque de hisce. res habeat: quod in- ira: annos. ἃ Domini nostri Nativitate 900. scripsit noster CAro- nográphus , extra. omnem. dubitandi aleam ponitur, cum exta. rent ex Opere illius excerpta, inter Collectanea Constantini Por- phyrog. Imp.. qui natus est anno 905". et anno circiter 9595, de- natus: et non scripsisse sub ipso Justiniani imperio, sed postquam ille diem suum supremum obiisset, hoc est post annum 565. eodem certitudinis gradu nobis elucescit, id aperte indicantibus

XL "| PROLEGOMENA.

verbis illis quae de Justiniano in initio libri 18. legühtur: Efa- σίλευσεν ὁ ϑειότατος Ἰουστινιανὸς ἔτη λη΄, καὶ μῆνας ζ΄, καὶ ἡμέ: ρας 17. Imperium tenuit Divinissimus Justinianus annos xxxvit. menses vti. et' dies xir. ^ Hoc. solum in. controversiam potest vo- cari, an sub Justiniano floruerit, et paulo post ejus aetatem Chronographiam suam: condiderit?: Sunt: quidem,' quae facile cuivis non satis altento possint persuadere, eum paulo post Ju- stinianum suum Opus'concinnasse; sed et alia sunt multa a no- bis observata, quae suspicionem non immerito creant"eum se- culo isto fuisse recentiorem: Quin et sunt: quae subindicent eum ad tempora longe sequiora esse: detrudendum. Ut de'ejus aeta- te veritatem possit indagare Lector", deque ejus autoritate judi- cium facere, nos quiequid occurrit notarum οἱ indiciorum: aetà.. tis, ob oculos hic congeremus, ac in trütina simul collocabimus. Et primum quidem ea, quae contra illius vetustatem tantam vi- deantur facere, afferamus et in lance ponamus; deinde quae il- lam videantur astruere, ex adverso ponderemus; ét si quid: ad- miltant haec responsionis , prout eter rerum: acstimatores de- cet , videamus. ! "QNOD DAI - XVI," Quod Autor noster sub Fico NR $0- lum non scripserit, sed et neque in vita extiterit, in primo loco, argumenti firmissimi vigorem id' habere videtur, quod de Urbis suae Antiochiae nomine sub Justiniano in Theopolim mutato ; 'et de populi tunc temporis Acclamationibus, verba faeiens'), de illorum Acclamationibus non loquitur ipse ex sua seientia et me- moria ,' sed ad publica ipsius Civitatis ἀμ μεν provogat. Ομοίως δὲ καὶ ἐν yia “Χαρτίοις ἐὐρέϑη τῶν vd Qaa γραφόντων τῆς αὐτῆς πόλεως, ὅτι ἔκραζον κληδόνα διδόντες εἰς τὸ μετακληϑῆναι τὴν αὐτὴν πόλιν. “ἃ novum vero hoc nomen, in Chartis eorum qui ZAcia publica hujus Civitatis conscripsere, inventum est, quod bene eidem ominantes acclamarunt Incolae, Sane si ipsius me- moria contigissent istae Acclamationes, quamvis forsan memo- rare potuisset in Fegistra Civitatis publica fuisse relatas, illa ta- men de eis hoc modo et forma non allegasset, Si velipse, vel sui Aequales istiusmodi Acclamationes suis propriis auribus per-

1) Parte 2. p. 179.

á PROLEGOMENA. xL1

cepissent, - au fuisse" zMcclamationes Acta Püblica citasset? Si quaenam voces fuerunt acclamatae, et quoties fuisset acclàma- tum, enarrasset, non fuisset mirandum eum cta Publica 1) de illis appellasse. At simpliciter fuisse a bene. 'ominantibus accla- maium, si vel ipse, vel sui — — ἫΝ tonem ith citare? - mac on ' c7 UXVII. ^ Argumentum 2". exinde pilo μ quod de rebus 'ge- 'stis sub imperio Justiniani, tot et tanti errores in illius CArono- mographia 'committantur, ut omnino repugnet eum illis vixisse temporibus. Ut, multis praeteritis, nonnullos hic loei, qui no- "bis sint majoris momenti, in medium producamus: Bellum illud quo Regi Lazorum contra Persas per Ducem Trenaeum etc. sup- petiae latae sunt, Is refert ad imperium Justiniani ?), et ad ejus Consulatum 2". Indictionemque 6". quae in annum illius imperii 2", incurrit; quod tamen non gestuni fuisse ab Imp. Justiniano, sed ab' ejus Decessore Justino, ex Procopio Caesariensi?) , ejus- dem aevi probatissimo Seriptore, colligere licet. Edictum Ju- Stiniani- de Episcopis, Orphanotrophis, Oeconomis, et' Xenodo- -chiariis, ne nisi de iis quae ante munus susceptum habuerint bo- nis, Testamentum emiltterent, conjicit Is ad arinum Justiniani 2" 4). errore non minus quam annorum 13. Designatur enim Novella Justiniani cxxxi*5). quae emissa est xv. Kal. .4prilis Basilio -Cos. 5) ut ex ejus extremo conspicitur, id est anno illius inipe-

'') De Populi Acclamationibus in Acta Publica referendis, adi Casau- - bonum in'Julcatii Gallicani Avidium Cassium p.466. etc. et Gret- serum lib. 3. Observ. in Codinum de Officiis Urbis CP. c. 6. p. 215. ad 218. ?) p. 153. .8} De bello Pers. l. 1. c. 12.

^y Conferantur p. 159. cum 153, 155, 176, 180.

5) Vide Caput illius xu.

9) Apud Helvicum, et alios obaiiek: annus iste Consularis qui incurrit in annum Justiniani 2. et 3. seu Indictio 7. Consulatu Basi- lii insignitur: at male. Consul enim solitarius illius anni nominatus est non Basilius, sed Decius, uti patet ex Fastis Marcellini Comitis, Victoris 'T'un. et Chronici Paschalis sive Alexandrini; atque ita no- minatur ab Autore nostro p. 186, 187. et ab ipso Imp. Justiniano in Constitutione de Emend. Codicis.

XLII PROLEGOMENA.

rii xv'? jam desinente. . Ad annum Justiniani 2^. 1) de Constitu-- lionibus quibusdam JNove/lis ab eo: tunc temporis. promulgatis mentionem Noster faciens, inter eas recenset Constitutionem De jure. haereditario .Liberis. Naturalibus concedendo , justia. Legem ab Imp. Anastasio latam ; quae edita quidem est non ante imperii Justiniani annum xm. Quamvis enim super ista materia habea- tur Lex Justiniani in Codice Tit, xxvi. v. vu. ipsius? Consu- latu, i e. anno imperii 9? data; vix tamen videtur dubitandum quin ἃ nostro Autore designetur Lex alia de re eadem. posterior, amplior, et;celebrior, quae in zuthentico inter Novellas. nume- ratur nxxxix^, et auno illius Imperii xir, Consulatum: gerente Zpione, data est; in qua quidem expressa, habetur mentio. de Lege circa rem eandem ab Imp. "Anastasio, emissa ,. ut de eo men- tionem in Lege. ἃ 86. designata fuisse factam non obscure subindi. cat «μον. Ad eundem annum de, uellis ex Lenonum turpissima servitute ab Imperatrice TAeodora liberatis, prohibitisque. .Leno- ciniis,. commemorat ?); quod. tamen. dubitaverit nemo, quin statim contigerit ante tempus illud, quo Lege ab Imperatore ad. versus Jenocinia provisum est: at.data est Lex illa. KaZ. Decemb. Belisario Cos. lmperatoris anno nono; et inter Novellas numera. tur xiv?, |. Ad. eundem annum, .nempe Justiniani 2", et ante Con- sulatum Decii, qui anno illo ad. exitum vergente incoepit, refer- tur a Nostro ?) Codicis Justinianaei Editio, qui editus tamen est ineunte Justiniani anno 8. sub ipso Decii Consulatu, vr. Zdus "prilis; uti liquet ex Constitutione de eo confirmando. Δα praedicti Decii. Consulatum *). conjicitur ab eo Edictum contra ZAleatores ;. quod. postea. temporis fuisse evulgatum;: ex eo licet colligere, : quod inscriptum sit (extat illud in Codice lib. 8. tit. 48.) ad Joannem (Cappadocem) Praetorio Praefectum; - nam ad eam dignitatem evectus est Joannes Cappadox: non ante Con- sulatum sequentem, quem gessere Lampadius et Orestes, vel

1) Confer p. 169. cum p. 153, 155, 174, 180.

?) Confer p. 273. cum sequente, ubi mentio Indictionis 7. et cum caeteris jam cit.

3) Conferatur p. 183. cum 153, 155, 176, 180, 186, 187. ubi comme- moratur Consulatus Decii tanquam. initus post Codicis Editionem.

^) p. 186.

PROLEGOMENA. XLIII

praeteritum. vel exiturum: suffectus est enim in locum Juliani, quem. Praetorio Praefecti Magistratum administrasse exituro Lampadü et Orestis. Consulatu ,. comprobatur. ex Codicis libro 1. tit. 5. Lege xix. quae dirigitur JuZiano .P. P, ΤΌ, Καῖ, Decemb. Lampàdio. et Oreste Coss. | Eidem τοὶ ipse Noster testimonium adhibet, qui postquam locutus. fuisset de Legatis Romanorum sub exitu mensis Septembris 1), Lampadio. et. Oreste Coss, .ex Perside post. pacem saucitam redeuntibus, deque Romanorum et Persarum in bellum iterum ruentium praelio commisso ad flu- vium Euphratem .4prilis die xxx ?) , addit, tempore circiter eo- dem 3) Julianum Praetorio Praefectum *). dignitate sua. exutum fuisse; et Joannem. Cappadocem | in. locum ejus..suffectum.. .. De Antiochia. a. Rege Persarum Chosroe expugnata mense Junio In- dict. 9. hoc.est anno Justiniani 14? verba faciens, subnectit, eo- dem tempore ? ) Belisarium contra Gothos emissum fuisse.etc. quod contigit: tamen anle. captam ἃ Chosroe Antiochiam plus annis 4. solidis. Incoeptum est enim a.Belisario Bellum. Gothicum. circa annum Justiniani nonum: absolutum sive decimum inchoatum ,. ut annus ilius 14:us et Indictió praedicta tertia cumj anno istius belli quinto connectantur: id quod videre est in Procopii Histo- ria de bello isto concinnata. Circa quidem id tempus ex Italia reversus est Belisarius cum. 7 156 Rege Gothorum captivo facto, cujus rei ibidem Chronographus noster meminit; atque hoc vide- tur erroris ansam ei praebuisse; putavit enim, ut videtur, intra paucos menses et incoeptum fuisse bellum et J;tigem Constanti- nopolim adductum. Hisce omnibus erratis adde, quod Comeia insignis, qui JProcopio teste 9), anno Justiniani xiu. apparuit, ad annum illius. 1v, Consulatum 80. Lampadii et Orestis, a no-

t] γ} IS

1) Conferatur P. 190 cum 188. ?) p. 202.

8} Praetorio Praefectum fuisse Joannem illum anno post Consülatum Lampadii et Orestis liquet. ex Cod. 1. τ. Lege xxr. quae dirigitur Joanni P. P. et data est V. Kal. Aug. post Consulatum Lampadii et Orestis.

^) p. 205.

^) p. 222.

9) Conferatur Capitis 3. libri 1. de bello Persico finis cum initio ca- pitum 2. seqq. £i

^

XLiV PROLEGOMENA.

stro prodatur 1): quo nec se nec suos Aequales Cometam istum vidisse liquidissimo demonstrat. Accedit quod Nyeteparchi po- testatem abrogatam et pro eo Praetorem creatum ad Joannis GCap- padocis Consulatum (i. e. ad annum lmperatoris 12.) conji- ciat?); quod tamen triennio ante, nempe Cos. Belisario, fa- ctum est, ut apparet ex Novella xis. Quibus adjicienda est fa- bula ista, quam de Rege Z4xumitarum memoriae tradit 3}, eum tempore Justiniani contra Regem Homeritarum in bellum profe- cturum. quia Negotiatores Christianos in Auxumitarum regio- nes transeuntes bonis omnibus et vita is spoliaverat, vovisse, si Homeritensem bello superavit Christianum 86. futurum; (Pro Christianis enim, inguit, adversus eum arma sumo;) et parta victoria Legatos ad Justinianum misisse, u: Episcopus sibi Gle- ricique darentur, a quibus Christianae Religionis rudimentis: et IMysteriüis imbutus, sacro Baptismatis lavacro intingeretur. Hoc totum a vero longissime abhorrere testatissimum fit ex: Procopio: nam autor est ille, Regem ZZxumitensem , etiam ante id bellum Religionis Christianae fuisse cultorem, idque quidem quam fer- ventissimum; Χριστιανός ve ὧν καὶ δύξης τῆσδε ὡς μάλιστα ἐπι- μελούμενος. Et ut constat esse alienum ab omni veritate, ita si quis penitius ad illud attendat, rationem et modum fabulandi apud recentiores Scriptores Graeculos usitatum , resipere patebit. Committere non possum, quin hic subjungam, quod in vita Ju- stini Thracis, Justiniani Decessoris, annis paucis ante hujus ini- tium de Éuphrasio suae Civitatis Patriarcha, scriptum reliquit ; suffectum eum in locum defuncti Pauli, Orthodoxos, quos vo- cant, graviter persecutum fuisse, plurimis eorum etiam neci tra- ditis. Quale hoc erroris portentum! quam. absurdum, et ἀσύ- στατον! quam absurdum est, Fuphrasium Orthodoxum Oriho- doxos neci tradidisse! quam absurdum est eum, qui idcirco quod fuerit Orihodoxus ad Thronum illum promotus erat, sub Oriko- doxo Imperatore Orthodoxos. fuisse persecutum! Quis nescit. Haereticos istos quos Imp. z4nastasius ad Sedium Episcopalium

1) Confer. p. 190. cum 188. ?) p. 221. 3) p. 164.

PROLEGOMENA. XLV

honorem evexerat, a Justino fuisse dejectos et deturbatos? Et quis non cognoscit sub eo solos floruisse Orthodo:xos? Sane talis et tantus error hic esse videtur, ut a nostro Autore de sua Civi- tate nullo modo potuisset commilti, si vel ipse tunc temporis vixisse, vel cum aliis ullis, qui vixerant illa aetate, fuisset versatus. Neque alia quidem de causa id scriptum fuisse videtur, quam quod Narrationem ex Autore aliquo Eutychiano exscripse- rit; qui Autor, cum ipse esset Eutychianus, per Orthodoxos de- signarit, non illos qui revera fuerunt Orthodoxi, sed qui tales sunt habiti apud Eutychianos; hos namque ab EupArasio persecu- tionem fuisse passos, ad verisimilitudinem quam proxime: accedit. —oOXVIIL || Quod. in caeteris istis locis tam insigniter a vero deflexerit noster Chronographus , id in causa fuisse videtur, par- tin quod Scriptores malos atque recentiores sit secutus, partim quod ipse negligentius et incuriosius transcripserit, partim denique quod conjecturis. suis et hariolationibus in temporibus rerum et gestorum statuendis usus sit, Secutum eum fuisse Au. tores alios non minus in rebus sub imperio Justiniani gestis enar- randis quam in gestis aliorum celebrandis, ut conficitur ex erro- ribus notatis, sic et aliis luculentis indiciis redditur confirmatum, Unde aliter factum est, quod a Mensibus unius anni, ad menses: alius absque ulla annorum diversitatis significatione transgredia- tur, nisi quod ex aliis Historicis suas Narrationes transcribens, intermedia quaedam, quae non fuerunt omittenda, oscitanter omiseril? Sic post mentionem Septembris IMensis!) (sub Lam- padii et Orestis consulatu) ad J4prilem?) (sequentem) alium- que Septembrem progreditur?) sine ulla diversi anni mentione. Unde aliter contigit quod in alio loco *) res gestas Septemóris mensis ante gesta Zfugusti ejusdem anni in literas retulerit, et mensem Septembrem ante Augustum ponat; unde, inquam, hoc potuit contingere, nisi quod ex Autoribus diversis dum sua de- sumebat, primo verba illius posuerit qui Septembris mensis gesta celebrarat, et postea verba alterius, qui de actis mensis zugusti

1) p. 190

“δὴ P. 202.

3) Lege p. 188. ad 221.

1) p. 230. ad annum Justinniai 26.

XLVI PROLEGOMENA.

scripserat? Unde fieri potuit, quod inepte de re eadem mentio- nem bis faciat, nisi quod ex Autoribus variis exscripserit, et de re eadem diversorum expresserit verba ? 510 profecto de Codicis Justinianaei ' compilatione eadem *), ἐπ uno loco ?): Idem Imp. leges, et Novellas: etiam. ipse edidit, quas in urbes emisit... Et rursus?): Eodem tempore Leges omnes veteres in Codicem unum coa- ciae sunt, et'alias ipse de suo edidit, et per singulas urbes emisit. Sic etiam eandem fabulam ^), quam ante posuerat in libris prae- cedentibus, de. urbe Palmyra a fato Goliathi nominata ,. repetit. Taceo bine factum quod eundem montem, quem Garizi aütea no- minarat ^), hic in Vita Justiniani nomináret Zrgarizin 9). ^

'XIX. Utut sit de aliquibus notatorum locorum: id tamen pro quo cohtendimus ex aliis redditur manifestissimum ; δὲ ex dictis videtur satis demonstrari, non aevi illius, quo floruit Ju- stinianus; fuisse Scriptorem nostrum. Quibus omnibus demum addatur, res quasdam illius aetatis ab eo silentio penitus prae- tériri, ut Concilium Y. Generale? ), et Belisarii Expeditionem quandém perinsignem adversus 'Chosroem Persarum: Regem in Oriente post captam Jntiochiam saevientem; quae nullo pacto videtur omissurus, si illis temporibus ipse floruisset, ^ |

XX. Neque silentio hie praetereundum, quod quamvis de Patria sua z4ntiochia, dum res describit Justini et Justiniani, non pauca memoriae tradit, nihil tamen, ne yov, vel de se. vel de sua Familia, quo eum tunc temporis vixisse inüuatur, come

1) Fuit duplex Codicis Editio, sed de una M eadem bis oquitur Malela.

?) p. 168.

?) p. 183.

4). p. 152.

5) P. 98.

6) Quomodo etiam ab aliis nuncupatur, ab “Ἢ mons et "Ddrisin.

7) Ne quis suspicetur potuisse Malelam in illis quae ' desiderantur, de istis scribere; desinit Chronographia nostra prout eam nunc habe- mus in anno Justin. 37. et celebratum est Concilium V. Gen. anno ilius 27. Indictione 1. de qua p. 231. et contigit dicta Belisatii ex- peditio circa annum Justiniani 14. illis circiter temporibus quae tra- ctantur p. 222, 223. De illa multa habet: Procopius. a. Bel. Pers. l 2. c. 14, ad 21. pag. 192. ad 141, " ^ "'

PROLEGOMENA. XLVII

paret. "Dam describit tremendum illüen:'tereaetiotum qui annis diréiter 9. ante Justiniani initium contingebat, quo (ut dicit) Intiochia desolatio facta est, cui nulla superfuit domus praeter Lou quae ad montem AfBRIAS, et quo periere CCL, circiter mor- talium millia; dum alium describit terrae motum qui Justiniani anno 2. 'éiécliléliat ; quo (ut ait) Znteriere animarum v. millia, 'et

illi qui supererant, in alias urbes sese receperunt; haec (inquam) describens; ut'nihil de seipso, sic neque de suis, vel verbum unüm habet. Cum admoduni támen videatur probabile; eum aliquid de se suisve mentionis in ejusmodi locis fuisse injectu- rum. ! "UXXI Haud me latet, doi dimi ΘΑ δοιεμδιήν ih. Latina Piin sic loca nédtidfla: interpretari quasi Malela se vixisse sub imperio Justiniani innuerit. De Legatione ab Imp. Justinia- no ad Indorum J4xumitarum Regem, ad annum Justiniani 4", vel 5".1) sermonem habens Παϊεῖα, describit habitum, quo in- dutus est Rex J4xumitarum cum Legatus reciperetur, ex ipsius Legati márrátione: oe δὲ ἐξηγήσατο ὃ αὐτὸς πρεσβευτὴς, ὅτε ἐδέξατο αὐτὸν ὃ τῶν Ἰνδῶν βασιλεὺς, ὑφηγήσατο:τὸ σχῆμα τῆς βασιλικῆς τῶν Ινδῶν καταστάσεως, ὅτι γυμνὸς ὑπῆρχε. etc. Quae sic iu sua J'ersione reddidit Chilmeadus; Habitus autem Hegis Indici pompaque solennis, quibus Legatum Romanum (uti ex ipsius ore didicimus) excepit, erant hujusmodi. ^ Nudus erat etc. At gravissime laborat haec CAimeadiana interpretatio. — Nihil aliud enim sibi voluit CAronographus, quam quod ista ex ipsius Legati relatu addidicerit, llius verba nihil aliud sonant: et quod non ex co//oguio cum .Legato , sed ex scripta narratione, quae tradit acceperit, ex verbis paulo post sequentibus demon- stratum habemus. Post narratum enim quo modo Rex Indorum ornatus et stipatus fuerit, procedit Chronographus ad explican- dum receptionis Legati modum, his verbis: Καὶ εἰσενεχϑεὶς ὃ πρεσβευτὴς Ῥωμαίων, κλίνας τὸ γόνυ προσεκύνησε" καὶ ἐκέλευσε

51A

1) Post mensem Septembrem Consulatus Lampadii et Orestis. Confe- rantur p. 188. cum 190. et 194. Mentio fit postea de mense Aprili p. 202. et iterum de alio Septembri quo obiit Coades Rex Persarum p. 212. postea de Indictione 10. quae incurrit in annum Justiniani .6. p. 213.

acd PROLEGOMENA.

ὁ βασιλεὺς Ἰνδῶν ἀναστῆναί μὲ καὶ ἀναχϑῆναι πρὸς αὐτὸν etc. Introductus autem Legatus Romanus, in genua procidens, Hegem. veneraius est. Sed. me surgere jussit. et propius accedere, Dum scribit ex Libro Legal JMalela, Pronomen, Me, quod ,. de sese. sermonem habens, Legatus posuerat, oscitanter ( pro more) re- linet. Sed quid in re tam aperta prolixi sumus? Fuit ipse Non-. nosus Àbrami F. qui praedictam obiit Legationem , neque JMalela. noster aliunde sua hausit quam ex ejus Historia suarum .Lega-. tionum. De qua vide Photium in. Bibliotheca Cod. 3. In alio loco !), in vita Justini Decessoris Justiniani, de exundatione Scirti fluminis, qua urbs Edessa cum domibus et incolis absor- pta est, facta narratione, subjuuncta sunt haec verba. ἔλεγον δὲ οἵ περισωϑέντες, καὶ οἰκοῦντες τὴν αὐτὴν πόλιν, ὅτι καὶ elc. Quae perperam sic interpretatur: Chilmeadus; dixerunt autem qui superstites adhuc urbem incoluerunt etc. ᾿

XXII. Ut ex hisce, quae hactenus discussa ndi ait^ evidens et liquidum videtur, sub Imperio Justiniani non vixisse. nostrum Chronographum; ita sunt inter ea, quae si quis atten tius expendat et consideret, haud sibi persuadere poterit; quin inter Scriptores multo recentiores sit accensendus. Hoc evincere quoque videntur argumenta alia. Ex eo quod Clementem Chro- nographum in testimonium advocat, eum non vixisse ante secu- lum octavum , non sine magna probabilitate videtur conficien- dum. Videtur enim iste Clemens Chronographus vixisse non ante Servatoris annum 685. Atque hoc colligimus ex ZZnonymi Graeci Demonstrationibus (quas inscribunt) Chronographicis, seu Collectaneis de. Antiquitatibus Constantinopolitanis, a quo cita-. tur (ut omnino videtur) de Imp. Constantino ,Pogonato, qui vi- tam cum morte commutavit anno Christi praedicto, nempe 685*. Scribens?) enim ille 44utor 4nonymus de statua quadam in urbe CP. nuncupata Tauro, et dicens eam Theodosii Senioris fuisse, subdit: Κλήμης δὲ τὰς ὁμοίας καὶ πολυμόρφους μαρμαρίνας Kov- σταντίνου εἶναι φάσκει,) τοῦ υἱοῦ Κωνσταντίου. Clemens vero similes variaeque formae marmoreas statuas Constantini, Con-

1) p. 149, ?) p. 32.

PROLEGOMENA. | IL

stantii P. esse ait. Quibus verbis Combefisius, in Notis, desi- gnari existimat Constantinum Pogonatum, Constantis (ut vulgo solet nominari) Filium: atque ita mehercule appellatum eum ab aliis nos observavimus. Constantinus Porphyrogennetus De 4d. ministr. Imperii 1): Ἐπὶ Κωνσταντίνου υἱοῦ Κωνσταντίου τοῦ καὶ Πωγωνάτου καλουμένου. (ὐοποίαπιϊπο Constantz F. qui et Po- gonatus nominatus est. Fuit quidem, quod et omnibus notum, Constantinus ipse JMagnus Constantii (Chlori) Filius: verum eum hic loci ne intelligamus hoc omnino obstare videtur, quod nusquam [Is alibi a laudato Autore nominetur Constantinus Con- stantii F. quamvis de eo mentionem creberrime faciat, sed sem- per vel simpliciter Constantinus, vel Constantinus Magnus, Κων- σταντῖνος ὃ μέγας. Atque ita profecto saepius nuncupatur intra paucas post locum citatum lineas; ut alium et diversum fuisse eum ab illo qui vocatur Constantinus Constantii F. quam claris- sime suhinnuatur.

XXIII. Ut ex hoc argumento Scriptorem nostrum ante se- culi Octavi initium non floruisse videtur comprobari; ita quoque exinde videtur probabiliter inferri posse, vel eo tempore fuisse juniorem. . Quamvis enim concedatur Clementem praedictum ex- eunte circiter Centuria septima monumenta sua literis consignasse: (nam vel illum etiam suspicari licet floruisse post tempus istud ) illum tamen citare videtur Chronographus noster, non tanquam sui temporis Scriptorem, sed ut antiquiorem. Ut hoc vel exinde videtur conficiendum, ita suppetit nobis argumentum aliud, ex quo, si vix aliquid aliud occurreret, videretur tamen posse de- monstrari, eum illo tempore fuisse recentiorem, et non vixisse nisi post initium Centuriae nonae, Argumentum hoc duco ex ejus citatione "TAeophili Chronographi sive Historici. Claruisse enim Theophilum Chronographum , sive Historicum , paulo ante seculum octavum absolutum, constat ex Zfbulpharajü Historia Arabica Dynastiarum?), qui docet eum sub Zrenes Imperatricis uxoris Leonis Porphyrogenneti, temporibus, anno Hegirae 169. hoc est, anno Christianorum 785. e vivis excessisse, Ail eum

1) cap. 48. p. 172. 3) p. 147, 148.

Ioannes Malalas. d

L PROLEGOMENA.

fuisse Christianum, "Thomae F. Astrologum Rohensem (i. e. Edes- senum) .Zsirologorum J4hmodii Saracenorum Chalifae principem,

e secta. Maronitarum qui in monte Libano sunt; et Historiam

egregiam condidisse. Sic in alio loco!) Historiam ejus sive

Chronologiam de annis ab O. C. ad. initium usque SeZeucidarum Epo- chae advocat. Hunc eundem fuisse cum 7Aeophilo Historico sive

Chronographo quem adducit Chronographus noster, non est, ut opinor, cur dubitet aliquis, praesertim cum floruerit in eadem circiter terrarum plaga. Et ne quis suspicetur TAeophilum 4bul-

pharajianum non Graecum: fuisse Scriptorem, sed Syriacum

(quod tamen si detur, nihil tamen obstaret quo minus idem esset cum JMale/iano, cum illius Chronographia Syriace scripta, in

Graecum sermonem traduci potuerit) jam extant in variis Euro- pae Bibliothecis z4strologica quaedam illius Opera sermone Grae- canico contexía, id docentibus Catalogis (quos vidi) MSS. codi- cum Bibliothecarum variarum; in quibus celebrari solent TÀeo- phili AJstrologica. — Qualia quidem scripsisse praedictum 77eo- philum, ut per se satis evidens videtur, cum .4strologus profes- sione, uti tradit Zbulpharajius, idque summus et clarissimus esset; ita constat autoritate Zfbumaschiris?), Scriptoris item

Arabici, qui in Libro de JMysterus inedito, inter varios Graecos. "Astrologicos Scriptores, J4lexandrum, | Stephanum ,. ristote. lem, et Hermetem 5) annumerat Theophilum Filium Thomae,

Quid? quod ZAeophilum praedictum Chronographum Edessenum

Sermonis Graeci peritia polluisse, ex ipso edoceamur Z^ulpha-

rajio ^): ab eo enim additur eundem istum JTomeri Poetae libros de Excidio urbis Ilii e Lingua Graeca in Syriacam quam elegan-

tissime vertisse, | Sic Joannes Mansur Damascenus, quamvis

ipse similiter in Aula Saracenorum Chalifae inter illius Consilia-

rios Íloruerit, ea tamen, quae edidit, Opera sermone Graecanico

adornavit,

XXIV. In proclivi fortasse fuerit suspicari, Clementem su- pradictum | Chronographum quem citat Chronographus noster,

1) p. 63.

?) Apud Hottingerum de Bibliothecis orient. p. 255. 5} Supposititii qui Graecus erat.

^) p- 148. et 26.

PROLEGOMENA. Lk

non alium fuisse a Clemente Zdlexandrino , qui in Libris Stroma- teon in rebus Historicis atque Chronologicis multus est; atque ita Theophilum Chronographum , quem idem solet testem appel- lare, non alium fuisse quam Theophilum Episcopum J4ntioche- num, Librorum trium ad .4utolycum Scriptorem: in quorum Librorum ad Z4utolycum tertio de rebus Chronologicis non pauca literis produntur, et series annorum ab O. C. ad Autoris usque aetatem perpetuo filo deducitur; quin et Liber ille a Lactantio Firmiano sub Titulo Libri de temporibus (i. e. Chronologici) laudatur. Equidem ita eruditissimus Oxoniensis Editor dictorum Librorum ad Autolycum, ὃ νῦν ἐν ἁγίοις, in Praefatione, absque ullo rei examine, pro concesso habet, a Chronographo nostro designari illum, quotiescunque ex TAeophilo Chronographo testi- monia proferuntur, quia sc. nihil inaudierat de TAeopAz/o Chro- nographo alio, Ut vero diluatur omnis hujusmodi suspicio, hoc unum impraesentiarum monebimus, res istas quas producit ex Clemente et Theophilo Chronographis Historicus noster, in Cle. mentis ilex. et "Theophili ZJntiocheni Operibus non omnino re- periri. Hos eosdem Scriptores, CJementem et Theophilum Chro- nographos, ab Hesychio quodam in Homilia sive Sermone De Nativitate Christi, in Fragmento quod extat apud Zfnastasz Ni- caeni (seu polius Sinaitae) Quaestiones Theologicas ex Gentiani Herveti Latina Interpretatione in Bibliotheca Patrum editas, ci- latos invenimus: at non est cur id contra illa, quae supra posui- mus, de illorum Chronographorum aetate in argumentum a quo- quam trahatur. Nulla enim necessitas postulat, ut Hesychius praedictus pro eodem habeatur cum Hesychio Patriarcha Hiero- solymitano, qui seculo sexto exeunte sive septimo ineunte flo- ruisse putatur; cum tot in Ecclesia Graecorum multo recentio- res Hesychii claruerint. Imo vix mihi dubium, quin Joanne nostro JMalela recentior sit iste Hesychius, et ex illo ipso exscri- pserit ea quae citatum Fragmentum exhibet. Hoc ut penes sit judicium Lectoris, et quia conducit ad numeros nostri Exempla- ris JMalelianos aliquantulum emendandos, me non pigebit ob oculos hic adducere; Graecis insuper attexlis ex Bibliothecae Bodleianae MS.) Codice, quae nondum ?) lucem aspexere.

!) Membranaceo in folio inter Codd. DBaroc. num. 206. p. ρεδ΄.

LII

Hovyiov ἐκ τοῦ εἰς τὴν 5) «Χριστοῦ γέγνησεν.

Ev γὰρ τῷ up ἔτει τῆς βασι- λείας Δὐγούστου, μηνὶ 4εκεμ- βρίῳ κε, ἡμέρᾳ ς΄, ὥρᾳ ἐβδό- wn?) τῆς ἡμέρας, ἐγεννήϑη o Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα ἐκ τῆς ἁγίας παρ- ϑένου Μαρίας, ἔτους κατὰ Av- τιοχεῖς ἀπὸ κτίσεως κόσμου ἕως τῆς Χριστοῦ γεννήσεως καὶ σταυ- ᾿ρώσεως ς 5): συνάγεται γὰρ ἀπὸ Αδὰμ, ἕως Φαλὲκ υἱοῦ Eso, ἔτη y. καὶ ἀπὸ Φαλὲκ ἕως up. ἔτους τῆς βασιλείας Avyovcrov ἔτη αξζ΄ ὃ). καὶ λοιπὸν συνανεστρά- φη ὃ σωτὴρ τοῖς ἀνθρώποις ἔτη λγ΄. ὡς γίνεσϑαι ἀπὸ Αδὲμ ἕως τῆς Χριστοῦ γεννήσεως καὶ σταυ- ρώσεως ἔτη ς πλήρη. ὃ ydo Φαλὲκ κατὰ τὴν προφητείαν Mo- σέως, τὸ ἥμισυ λέγεται τοῦ χρό-

PROLEGOMENA.

Ex Hesychio in Christi Natalem.

Nam in 42.^) anno Imperii Augusti, mensis Decembris 25. die 6. hora 7. diei, natus est Dominus noster Jesus Christus secundum carnem, ex Maria virgine; anno secundum Antio- chenos a creatione mundi usque ad Natalem Christi et crucifixio- nem 6000. colliguntur enim ab Adam usque ad Phalec fihum Heber anni 3000. et a Phalec. usque ad 49.7?) annum regni Augusti, anni 1067. et deinde conversatus est Servator cum hominibus annos 33. adeo ut sint ab Adam usque ad Natalem Christi anni 6000 pleni. Pha- lec enim ex Prophetia Mosis di- citur dimidium temporis Christi

: 3) Haec postquam chartis illeveramus , mihi venit ad manus Paschalis sive Alexandrini Chronici Editio Dufresniana in Gallia nuperrime adornata, in cujus Appendice quam subtexuit Dufresnius, reperitur Graece hoc ipsum Hesychii fragmentum ex Codice Regis Galliarum, qui eosdem omnes 'Tractatus cum nostro Oxoniensi complectitur. Non viderat Dufresnius Latinam editionem Fragmenti Hervetianam, sed existimavit se prorsus ignotum edidisse.

?) Χριστοῦ] Agnoscitur quoque ab Hervetiana edit. sed in Dufresn.

deest. ^) Sic quoque Dufresn.

Sed Hervet. 22,

5) Sic Dufresn. Hervet. Decembris 25. die Sexto, hora tertia.

9) s. 6000] Sic infra saepius; concinente ubique Dufresniana. MHer- vetiana hic et ubique habet 5000.

7) Hervet. hic loci 32. ut supra 22.

8) αξξ΄. 1067.] Sic quoque Hervet. sed apud Dufresn. εὐ ξξ΄. 5967.

Scribe £o 66" 2967.

PROLEGOMENA.

vov τῆς ᾿ Χριστοῦ ἐπιφανείας. ὥσπερ ydg τὸν ὄνϑρωπον τῇ ς΄ ἡμέρᾳ πλάσας ὃ ϑεὸς καὶ ἐξ αὐ- τῆς ὑπέπεσεν τῇ ἁμαρτίᾳ, οὕτως καὶ τῇ ς΄ 1) ἡμέρᾳ τῆς χιλιάδος, ἐπὶ τῆς γῆς ἦλϑεν καὶ ἔσωσεν αὐτόν. Τοῦτο γὰρ δηλοῖ καὶ ἡ ϑεία γραφὴ λέγουσα" ἡμέρα xv- olov dc χίλια ἔτη. ἅτινα καὶ Κλήμης, καὶ Θεόφιλος, καὶ Ti- μόϑεος, of ϑεοφιλέστατοι χρονο- γράφοι ἐξέϑεντο, ὁμοφωνήσαν- τες ὅτι τῇ ς 2) χιλιάδι τῶν àvi- αὐτῶν ἐφάνη ὃ κύριος κατὰ τὸν ἀριϑμὸν τῶν 3) c ἡμερῶν τῆς πλάσεως τοῦ Δδὰμ, δυσάμενος τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων. ἕτεροι δέ φασιν, τῷ sp ἔτει ἦλϑεν ὁ κύριος. ἀλλ᾽ οὐ πολλοὶ συμφω- γοῦσιν εἷς τοῦτο. iv δὲ τῷ c ἔτει πάντες οἵ ἀκριβεῖς συγγρα- φεῖς συμφωνοῦσιν 4) φανῆναι τὸν κύριον. εἰ γὰρ καὶ διαφω- γοῦσιν περὶ τούτου τινὲς, ἀλλ᾽ ἡ προφητιχὴ φωνὴ ἀληϑεύει, μᾶλλον διδάσχουσα εἰς τὸ ς ἔτους φανῆναι τὸν κύριον.

LIII

apparitionis. — Quomodo enim cum hominem sexto die finxisset Deus, is deinceps cecidit in peccatum; ita etiam sexto die millenario venit in terram et servavit eum. Hoc enim osten- dit etiam divina Scriptura di- cens; Dies Domini sicut mille anni, Quae quidem et Clemens et Theophilus, et Timotheus Dei amantissimi Chronographi exposuerunt, consentientes quod in sexto millenario annorum ap- paruit Dominus, convenienter numero 6. dierum formationis Adam, et servavit genus homi- num. Álii autem dicunt venisse Dominum anno 5500. Sed non multi in hoc conveniunt, In 6000. autem anno omnes accu- rati Scriptores conveniunt appa- Nam etsi de eo nonnulli dissentiunt, vox ta- men Prophetica est vera, quae

ruisse Christum.

magis docet apparuisse Domi- num anno 6000.

Haec si quis committat cum illis quae habet Jo. 7Male/a in

initio Libri 10",

nihil prius mehercule ei comparebit, nihil ma-

1) Kol τῇ ς΄. ἡμέρᾳ τῆς χιλιάδος Sic quoque Dufresn. at Hervet.

quinto die millenario.

?) τῇ ς΄. χιλιάδι] Sic etiam Dufresn. Hervet, in quinto millenario.

3) Τῶν ς΄. ἡμερῶν] Apud Dufresn, quoque leguntur sed in Herw:t. desiderantur, quae habet: convenienter numero formationis Adam. 1) συμφωνοῦσιν φανῆναι etc.] Sic quoque Hervet. apud Dufresn corrupte: συμφωνοῦσιν περὶ τούτου τινὲς, ἀλλ᾽ ἡ προφητικὴ φω-

νὴ ἀληϑεύει μάλλον διδάσκουσα etc.

LIV PROLEGOMENA.

nifestius, quam quod Zfalelae sint ipsissima verba in compen- dium redacta. 81 placeat alicui, ex eodem Chronographo scri- psisse cum Jo. ZMalelam, tum Hesychium illum, quicunque is sit, eum verba Autoris ipsissima, hunc stylo contractiori; frua- iur is, velim, judicio suo: nobis potius arridet sententia prior, quippe hunc Hesychium non fuisse Scriplorem recentem, i, e. non vixisse post seculum nonum, nihil uspiam librorum occurrit quod clarum faciat. Quod in Z4nastasii Quaestionibus "Theolo- gicis Fragmentum supra descriptum reperiatur, ne aliquem id in errorem inducat. Non enim ab ipso Z/nastasio in Opus suum Quaestionum "Theologicarum translatum fuit illud Fragmentum, sed in Additamentis seu Appendice habetur; ut multa sunt alia ex Scriptoribus recentioribus Quaestionibus J4nastasianis cum adjecta, tum inserta. Consule nostram Diatribam de Scriptori- bus Graecis variis: ubi de praedictis 74nastasii Quaestionibus fu- sissime tractatum est, et Quaestiones duntaxat 94. priores reve- ra fuisse zfnastasii, caeleras omnes esse adjeclitias; et in ipsis prioribus 24. permulta esse interpolata, ex Codd. MSS, luculen- ier est demonstratum, Vide eliam ibidem de Hesychio praedicto; in Capite de Hesychiis F'ariis; necnon de Clemente et Theophilo supradictis, in Capitibus de variis Clementibus et Theophilis ; ubi fusius et plenius de illis disseruimus. .

XXV. Argumentis hisce de aetate Scriptoris nostri, ex eo videtur accedere confirmatio, quod quotiescunque Chronologiam Eusebii, Caesariensis adducit, non verum citat sive genuinum Eusebii Chronicon, sed Chronicon quoddam supposititium , sub. Eusebii nomine circumferri solitum, — Quod tale fuit apud. Grae-

$cos recentiores Chronicon quod falso Eusebii Nomen prae se fe- rebat, quamvis id a nullo virorum eruditorum sit hactenus ob- servatum, et quod illud, quo usus est noster Chronographus, non fuit genuinum Éusebii Opus, Nos in Libro citato, in Capite de Eusebiis variis, ostendimus.

XXVI. Neque prorsus videtur contemnendum, quod in Actis Concilii Nicaeni secundi anno Christi 778. celebrati, ubi e libris cujusvis generis summo opere conquiruntur ab Episcopis Iconolatris quaecunque pro cultu suo censerentur facere, et Scriptorum plurimorum sententiae et traditiones de. Imaginibus congeruntur; quod, inquam, in illius Concil Actis, ubi tot

wmm 909 .ἢ

LI

PROLEGOMENA. Lv

de Imaginibus Scriptores allegantur, de Autore nostro), qui in medium producit insignem Narrationem, et ipsum. (si fides) Faeminae Haemorrhoisae ad Herodem Regem de Statua CAristo in urbe Paneade ponenda Libellum supplicem, silentium altissi- mum agatur, idque quamvis de Statua ista Paneadica proferan- tur ex Scriptoribus aliis Narratiunculae minoris longe momenti.

XXVII. Conjecturam denique nostram de aetate Jo. 7Ma- lelae, eum seculo nono scripsisse, vel aevo sàltem Justiniani niulto recentiorem fuisse, egregie confirmare videtur ipsum Ho- minis Ingenium et conditio. Quis enim Historicum tam nuga- cem, tam expertem judicio , sibi ipsi tam inconstantem , qui par- libus Chronographiae suae plerisque omnibus quae Christum praecedunt, et in aliis multis eum subsequentibus, nihil aliud est fere, quam, quod appellat Cedrenum Scaliger, quisquiliarum siabulum: quis talem, inquam, tamque ineptum Chronographum eruditioribus illis Justiniani, aut Justini junioris, temporibus; Procopii Caesariensis et z4gaihiae, probatissimorum Historico- rum, temporibus, condignum censeat? Profecto si liceat ex in- genio Hominis et eruditione conjecturam et judicium facere; se- culo isto nono, miserrimo omnium et tenebricosissimo, perdi- gnus Scriptor erit pronunciandus, Adjiciatur insuper istius Sty- lus et ipsum loquendi genus, quod ab ommi sane elegantia nus- quam non abhorret; quodque locis quamplurimis plane barbarum esse illi fatebuntur qui eum perlegerint; indignum proculdubio aetate 'politiore Justiniani, praedicto nono seculo dignissimum. Neque hoc mehercule affirmo, meopte solo judicio innixus. Sed accedit suffragium|Viri longe eruditissimi D. Edvardi Bernardi: quem memini mihi dixisse plus abhinc decennio, quum ex occa- sione de /Malela nostro ,. tunc mihi prorsus ignoto ,. injectus esset inter confabulandum. sermo , (nam ad balbutientem nostram Eru- ditionem se demittere tunc temporis non recusavit Vir summi Candoris et Humanitatis, sed, Socratis sapientis ad instar, cum Puero nonnunquam ludere gavisus est): mirari se si seculum Ju- stiniani tanta linguae barbarie ab antiquis degenerarit.

1) De Orat. 3. Pro Imaginibus Jo. Damasceno qui paulo ante Conci- lium istud obiit ascripta, in qua citatur Noster de statua Paneadica, Vide sis quae infra dicuntur.

LVI PROLEGOMENA.

XXVIII. Si cuipiam placeat eundem fuisse cum nostro Jo. IMalela Jo. illum 4ntiochenum, quem solent citare Joannes et Isaacus Txzetzae, id ulterius erit confirmationi, sive potius de- monstrationi; cum affirmat (ut supra fuit notatum) Jo. Txzeixes Joannem illum, quem citat, z4ntiochenum post Georgium Chro- nographum scripsisse. Dixi supra, apud Jo. Zzeizem ibi esse intelligendum, vel Georgium | Syncellum. Chronographum , qui paulo ante finem octawi seculi e vivis excessit, vel saltem Geor- gium .Hamartolum , qui paulo post medium seculi zoni Chrono- graphiam suam elucubravit. Non ignoro citari ab Anonymo quo- dam Graeculo Chronographo inedito, Chronographiam Georgi Pisidis; neque nescio floruisse Georgium Pisidem sub ipso Imp. Heraclio ante medium seculi septimi: at vero cum strictius ac ac- curatius rem perpendo, vix possum sane ego dubitare, quin Geor- gium alium cum Georgio Piside confuderit iste Anonymus: nec videtur praeterea Jo. Txeixes Georgium Pisidem nominaturus simpliciter Georgium Chronicum. Nam solet ille cum ab aliis vul- go, tum ab ipso eodem Tzetze!) in eodem Chiliadum Opere, expresso cognomine, appellari Georgius Pisides, vel, ut verius dicam, sine ullo Praenomine, simpliciter Pisides. Αἱ de hisce non sumus in praesentia soliciti; nam (ut jamjam fuit indicatum ) nos polius existimamus, a Joanne nostro JMalela diversum fuisse Joannem istum z4ntiochenum, qui a Tzetze utroque laudatur,

XXIX. Atque haec sunt illa argumenta varia, quibus nos haud aegre adducti fuimus, ut credamus Autorem nostrum, non solum non vixisse sub Justiniano, sed illo. fuisse mullo sequio- rem; et ad seculum potius nonum quam sextum esse referendum censeamus, Venitur jam ad ista argumenta quae illius antiquita- tem videantur astruere; quorum nodi si solvi possunt sine v et sectione, non aegre in nostram sententiam concessuri sunt illi qui acqua velint veritatis lance res aestimare. Argumentum pri- mum, quo probari posse videatur illius Antiquitas, ex eo peten- dum videatur, quod res sub imperio Justiniani gestas fusiori longe Minerva persequatur; et in iis celebrandis, nou annum s0-

1) Vide Diatr. de Script. Gr. variis, ubi de Jo. 4ntiocheno Monacho Chronographo.

^ "297 2B

PROLEGOMENA. LVII

]um ^ sed et mensem et diem mensis valde particulatim adhibeat. Arg. secundum ex eo quis arcessierit, quod Impp. Constantinum, Theodosium , et Leonem Seniores, ab illorum Nominum juniori- bus Imperatoribus, per Epitheta τοῦ μεγάλου, i e. Senioris, et τοῦ μικροῦ, id est junioris, distinguere solitus sit; sed de Ju- stiniano ejus Nominis primo, τοῦ μεγάλου Epitheton non unquam usurpat: quod eum scripsisse ante Justinianum juniorem, qui imperium est auspicatus anno aerae Dominicae 685“, videatur ostendere. Ad haec adjicias, quod (ut semel iterumque jamjam fuit observatum) ex eo nominatim citetur Fragmentum apud Librum pro Imaginibus terum Jo. Damasceno tributum; nam vila sua defunctus est Jo. Damascenus circa annum D. pccr. un- de astrueretur zZutorem nostrum, si non scripsisse ante finem se- culi sexi, ante finem tamen seguéniis in vivis extitisse. Argu- mentum guartum ex eo conficiatur, quod in locis plerisque ver- batim ei cum Chronico Paschali sive Z4lexandrino (ut vulgo so- let appellari) conveniat, adeo ut ex eo Chronici Compilator vi- deatur exscripsisse, demonstrantibus variis indiciis non Nostrum vice versa ex Chronico ista hausisse. Sic sane Autorem PascAa- lis ex Jo. Malela scripsisse ea, in quibus conveniunt, decreve- runt hactenus omnes eruditi, suffragante etiam celeberrimo Du- jresnio in Notis ad. Paschale, ubi ZMalelae Narrationem de morte Juliani Jposiatae, quam legerat excerptam e nostro Codice, cum Paschalis Narratione confert. Vulgo autem a Viris eruditis creditur, compilatum sive continuatum fuisse Paschale sub im- perio Heraclii, ante annum D. 630. quod ostenderet Nostrum ante annos post mortem Justiniani 40. scripsisse, nempe ante exi- tum seculi sexi; vel in ipso septimi initio, ad quod refertur a clariss. Cavaeo. Non rem ingratam erudito Lectori, nec a nostro instituto alienam, me existimo facturum, si Indicem istarum Narrationum, in quibus, vel totis vel saltem partim, inter JVo- strum et Chronicon praedictum sit ad verbum convenientia, hic subtexam.

XXX. Occurrunt apud nostrum Chronographum quae ha- bentur apud Chronicon Paschale juxta editionem in Folio Du- f'esnianam

LVIII | PROLEGOMENA.

Pag. 38. de Danae et Perseo 1) a vocibus, ὃ Πῆχος ὁ καὶ Ζεὺς, ad p. 41. voces Βαβυλωνίων χώρας;

P. 41. de Inacho?), Jo, Tauro, Phoenice, Agenore, Her- cule Tyrio eic. a vocibus, ἐν δὲ τοῖς, ad p. 44. voces, ó σοφώ- τατος ἐξέϑετο;

P. 45. de Sole?) Vulcani F. Sesostre, et Hermete Trism. a vocibus Mz& δὲ τελευτὴν Ἡφαίστου, ad p. 48. voces ἐβασίλευ- σαν Αἰγυπτίων οἵ λοιποί; [sic cuncta fere a p. 38. ad. p. 48. cum JMalelianis eadem sunt, sed non eodem ordine descripta. Neque dubium videtur quin ista universa de Pici sepulchro, Fau- no, et Vulcano, quae habentur p. 44. et 45. *) apud Malelam eliam legerentur: id docet initium Malelae mutilatum , quod re- cte ex Chronico Paschali a Chilmeado suppletum est. Dicendum videtur idem de omnibus istis. quae habentur de Semo, Saturno; Pico, Zoroastre, Nino etc. p. 36, 37, 38. post voces Περὶ Acrgovouíag. Quae ad eundem JMalelae, secundum ,Librum vi- dentur omnino pertinuisse. ] '

P. 109. ad 114. de urbe Roma 5), Romulo et Remo, Lu- disque Circensibus ;

P. 117. de Chlamydibus Romanorum 9);

P. 191. 192. de Pharo turri?), Mole extructa inter insu- lam Pharum et urbem Alexandriam, Antonio contra Cleopa- tram misso, Sosibio Antiocheno, et Caesaris Augusti Titulis ;

P. 246, 247. de Tito Vespasiano 8) Hierosolymam urbem devastante ;

P. 250, 251. de Apollonio Tyaneo ?), et Asclepio ab Imp. Domitiano perempto, deque Domitiani interitu ;

1) Edit. Rader. p. 90. ad 96. Mal. p. 39. ad 45,

?) Edit. Rad. p. 46. ad 102. Mal. p. 30. ad 39.

5) Edit. Rad. p. 106. ad 110. Mal. 25. ad 30.

^) Edit. Rad, p. 102. 104.

5). Edit, Rad. p. 258. ad 268. Mal. p. 216. ad 229.

$) Edit. Rad. p. 274. Mal. p. 38, 39.

*) Edit. Rad. p. 456, 458. Mal. p. 280, 281. 290, 291. 5) Edit, Rad, p. 582. 4, Mal. p. 336. 7.

5) Edit. Rad. p. 590. 592. 4. Mal. p. 344. 5. 6.

PROLEGOMENA. LIX

P. 962. de Marci!) lLmp. Edicto de Liberis intestatis, et ingratis ;

P. 968. de Artabano Antiocheno ?);

P. 965. de Byzantio ? condito, et balneo publico Zeuxippo nominato ;

^ 275, 276. de S. E iss Martyre 5); .

P. 284, 985. de Constantini M. Operibus 5) in uxbe Con-

* stantinopoli de illo primo omnium Impp. insignito Diademate

pretiosis ex lapillis facto, de urbis Natali et Fortuna, deque Con- stantinopoli avulsa ab Europae provincia ;

P. 297. ad 303. de Martyrio 9) S. Domitii, Juliani Imp. interitu, ejus morte S. Basilio per somnum dene et imperio loviano tradito, de Legatione ad hunc Persarum Regis, Pace per Arintheum facta, urbe Nisibi Persis dedita, vicoque Nisibe- no condito, de Valentiniano in Olymbriam relegato, posteaque Imperatore facto, deque publico contra Salustium Edicto, de 'Magnatibus injuriarum reis, Rhodano flammis tradito, lmpera- irice proscripta, et Valentiniani obitu;

P. 310. ad. 313. de Theodosii Imp. ?) cum Eudocia nuptiis, hujus Fratribus ad honorem proinotis, et dignitatibus Paulino concessis ;

P. 316. ad 319. de Paulino interfecto 8), et Eudociae in urbibus Antiochiae Hierosolymaeque gestis, de Attila Hunnorum Rege, Cyro Patricio, terraemotu Constantinopoli, et morte Imp. Theodosii;

P. 321. ad 335.?) de morte S. Symeonis Stylitae 19), Iso-

1. Mal. p. 9369.

?) Edit. Rad. p. 614. Mal. p. 381.

8) Edit. Rad. p. 620. Mal, p. 384. 5.

4) Edit. Rad. p. 642. Mal. p.

5) Edit. Rad. 262. 4, 6. Mal. parte 2. p. 5. ad 9.

9) Edit. Rad. p. 690. 692. 694, 698. 700. 702. Mal. p. 16. 22. 24. etc. 29, 3l. etc.

7) Edit. Rad. p. 720. 2. 4. 6. Mal, p. 52. etc.

85) Edit. Rad. p. 732. ad 738. Mal. p. 56. etc. ad 72.

9) Edit. Rad. p. 742. ad 772.

1^) Mal. p. 75.

LX PROLEGOMENA. -

casio Philosopho!), Diebus Dominicis pro sacris haberi jussis 2), Aspare et Ardaburio?) neci traditis, Arrianisque a Leone *) Imp. persecutionem passis, de imbre?) Cineris 5), incendio?) Constantinopoli, Zenone in imperii 5) consortium a Leone ?) Ju- niore assumpto, Leonis obitu, Verina Zenonis Socru 19), deque. Basilisco et Marco !!) Imperatoribus, de Zenonis ct Basilisci 12) bello, Armato, Samaritanis!?) et Faemina Romana !*) Juvena- lia, et Theodorici morte, de Comite 15) Mauriano, Pelagio, et - tumultu Factionis!$) Prasinorum, de urbe) Doras 17), Areobin- do!9), Anastasii !?) Imp. Visione, et Justino ad imperium 29) evecto, de Amantio?!) et Andrea e medio sublatis, Apione etc. ??) ab exilio revocatis, et de Cometa 25), de Rege Lazo- rum 25), Coadis Persarum 25) Regis ad Justinum Imp. legatione, et Hunnorum Rege 256) Zilgui sive Zilgibi, de Justiniano 57) de- nique in imperii consortium assumpto.

Sic omnes fere historiae et Narratiunculae, quae in paginis circiter 80. apud Paschale, continentur, in hacce Chronographia nostra vel prorsus verbatim, vel pene, reperiuntur.

XXXI. Argumenta haecce, quamvis leviter illa expendenti non exigua probabilitatis specie muniri omnia, et Demonstratio- nis vigorem obtinere aliqua videantur, ea tamen si propius in- spiciamus, et ad examen revocata momento suo pondereimus, non tantum habere valoris videbuntur, ut illis compellamur in receptam opinionem pedibus concedere. Quod enim ad primum spectat; quid mirum si vita Justiniani resque gestae sub ejus im- perio, multo fusius, quam aliorum, memoriae demandentur, cum tantam scribendi materiam praebuerint, et per annos ferme 39. is vitam suam protraxerit, Imperator longaevus et percele- bris? et quid mirandum si non solum annos, sed et menses et dies, gestorum plerisque adhibeat? Id scil. fecit, non quia tunc tem- poris vixit, et illis interfuit, sed quia sic fecerant sui Autores; quemadmodum etiam in illis, quae praeeunt, Lmperatorum Vitis

1) Mal p. 277. — ?)78. —?)ib *5)79. 5*)ib *)ib. T) ib. —9)p.84 ?)85. 3?)87. ?)88. ??)ib. 13) 93, — 11) 95. 15) 103. 15) 108. 17) 1156. 18) 196. 19) 197, 30) 180. 31) 131. 33) 132. ?») ib. ?*) 134. 25) 136. — ?*) 137. . ?*) 147. 151.

PROLEGOMENA. τὰ

' mon raro facit. Quod ad secundum attinet: ut Justinianum a se celebratum nusquam vocat τὸν μέγαν sive seniorem, sic neque Justinum illius Decessorem eo titulo usquam donavit, quamvis certum sit eum non ante imperium Justini Junioris suum opus elucubrasse: ut itaque non valet argumentum hoc de Justino Ju- niore, sic neque repugnat quin Opus suum conscriberet post im- perium Justiniani junioris.

XXXIIL -Ad zertium respondemus, quod si concedatur Li- brum zertium pro Imaginibus, qui Jo. Damasceni nomine prae- munitur, revera ab eo fuisse contextum, de illius tamen argu- menti valore non immerito possit dubitari. Etenim quis adeo in operibus antiquorum hospes, ut non cognoscat quam solent eo- rum Libri a Lectoribus interpolari? Quis nescit in more cum Lectorum tum Librariorum fuisse, cum in Libris testimonia alio- rum congesta reperirent, de suo, si quid occurrerit, adjicere et inserere? Nonne docent hoc Scripta priscorum infinita, et ista praesertim in quibus coacervantur, ut in Libro praedicto de Ima- ginibus tertio, absque ulla orationis connexione, Antiquiorum fragmenta? Exemplo sint hujus rei zínastasii Sinaitae Theologi- cae Quaestiones, de quibus modo diximus; et (ut alia mittam) quae tractant de eadem materia, de Imaginum sc. veneratione, Concilii Nicaeni secundi z4cia: in quorum .4ctione 4. ubi Scri- ptorum variorum pro Imaginibus congeruntur loca, in aliquibus Exemplaribus habentur Testimonia varia praeter ea quae revera in Synodo ista recitata sunt. Sic in Codice antiquo Bibliothecae P'aticanae (uti monitum Nota!) marginali ad Concilii 74cta) occurrunt Patrum pleraeque sententiae, quae neque reperiuntur iu ullo alio Codice, neque ordini Interlocutionum respondent, Sic quoque in Synodi istius Editione Graeca reperitur zarratio ex Pa S. Jo. Jejunatoris, Patr. CP. quam neque agnoscunt Exemplaria Graeca alia, neque J'etus Editio Latina?). Dixi, si concedatur Librum tertium. pro Imaginibus qui Jo. Damasceni nomine praemunitur revera ab illo fuisse contextum: quia (ut li- ceat mihi quod res est dicere) non desunt quae mihi persuadeant,

1) to. 7. p. 272. 2) p. 767.

LXII PROLEGOMENA.

Tractatum istum, Jo. Damasceni nomine falso denotari; ut alii sunt varii de eodem Argumento Tractatus ei falso ascripti; nem- pe Graeculis sequioribus illi tribuentibus quicquid fere habuerunt pro doctrina Zconolatriae ab Autoribus anonymis conscriptum, propter Nomen magnum quod Zmaginum Defensione is sibi com- pararat. De Tractatibus istis Variis, et quid nobis suppetat ar- gumenti peculiaris contra Librum praedictum, videatur in nostra Diatriba de Script. Graecis variis.

XXXIII. ' Quod ad ultimum Argumentum de Chronico «476: zandrino, cujus Autor vulgo censetur sub Heraclio Imp. vixisse, et eorum quae tradit pleraque ex nostro Autore deprompsisse; id quoque admittit Responsum duplex. Nam primo, si demus, (quod aliqui tamen magni nominis Viri addubitant) ab Autore sub Heraclio florente ad finem fuisse perductos Paschalis Nume- ros, quis tamen praestabit a Chronographo ipso, et non ab il- lius Interpolatoribus, fuisse inserta ista quae in JNos?ro etiam re- periuntur? Quis non persentit infinitis pene interpolationibus Paschale illud Chronicon esse refertum? Nonne alte hoc clamant illius Tautologiae? Nonne dicunt clarissime Contradictiones? Si Editionem celeberrimi Dufresnii inspicias, docebit ea, apud Co- dicem Ho/stenianum permulta deesse loca quae in edito apparent, et inter ista, desiderari eorum multa quae Chronico Paschali edito cum Nostro Autore conveniunt, Sic omnia ista absunt a Codice Ho/steniano quae comprehenduntur inter pag. 25. a voci- bus Επεὶ οὖν τούτων ἐμνημονεύσαμεν, usque ad pag. 48. ad vo- ces Aiyvzríov of λοιποί" in quibus sunt omnia illa, quibus con- venit nostro Àutori cum vulgato Paschalis Exemplari, de rebus Graecorum et Aegyptiorum fabulosis. Sic et deest pars magna illius loci qui agit de Urbe Roma, Romulo, et Remo, Ludisque Circensibus, pars sc. tota intermedia quae tractat de Pisensium Rege Oenomao, Ludisque ab eo et Romulo institutis, a vocibus, καὶ ὑπὸ τῶν τεσσάρων στοιχείων pag. 110. D. usque ad illas, καὶ μεγάλην ἔχϑραν εἶχον πρὸς ἀλλήλους τὰ μέρη. pag. 112. D. quae in nostro Chronographo leguntur a pag. 218. lin. 28. ad pag. 223. lin. 290. Deest quoque in Codice MHo/steniano pars ma- jor illius loci qui est de Hierosolymorum per Titum expugnatio- ne, quóque Nostrum inter et Paschale convenit; scil. omnia illa quae habentur a vocibus, Πάσας δὲ ἐπαρχίας, ad ἕως τῆς νῦν

᾿

PROLEGOMENA. y mius

ἵσταται" apud Nostrum p. 337.lin. 7. ad pag. seq. lin 11. Ne- que solum Exemplar Paschalis evulgatum fragmentis multis ad- ditiis abundat, sed et ipsum Exemplar Ho/stenianum in aliis locis znsititia sua habet. "Ut omittam ea quae non sunt hujus 10- ci: quod caetera ista cuncta de Homulo et Homa in loco prae- dicto, quae in Codice etiam Holsteniano leguntur quaeque No- ster quoque Àutor agnoscit, Paschali fuerunt inserta, hinc satis probabile argumentum ducitur, quod dicatur in isto loco, a JHomulo et Hemo aedificatum fuisse Romae Capitolium, cum ta- men in alio paulo post loco referatur prorsus contrarium , nempe Numam Pompilium anno regni sui quarto Capitolium ἃ funda- mentis extruxisse. ΙΝουμμᾶς Πομπήλιος τετάρτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἐν Ῥώμῃ κτίζει τὸ Καπετώλιον ix ϑεμελίων. | Sic appa- ret tres istas Periochas quae habentur apud Paschale cum Nostro concinentes, de Cleopatra, turri Pharo, Sosibio Zntiocheno, et Titulis illis quibus Caesar 74ugustus gavisus est, usque ad vo- cem, “ὐτοκράτωρ, ab Interpolatore aliquo fuisse infarctas. Hoc inde colligitur, quod neque cohaerent inter se prout ibi leguntur, neque cum Periocha sequente. In earum enim prima refertur contra Cleopatram et J4egypiios a Romanis missum fuisse cum exercitu 24ntonium; et in secunda mox subjungitur Sosibium quendam, Antiochenum Senatorem, 2fugustum Caesarem Romam redeuntem fuisse comitatum: Romam unde redeuntem? nempe ab Zfegypti debellatione, ut ex Nostro Scriptore fit manifestum. At de ejus contra Aegyptios expeditione fit antea nihil mentionis, Sic in tertia periocha recensentur Tituli zfugusti Caesaris tan- guam jam solius sine ullo Collega imperium administrantis; et tamen in Paragraphe seguente fit mentio Illius in Zdegyptios expe- ditionis eorumque expugnationis; a quo tempore supputata est ejus ZMonarchia, ut et ibidem agnoscitur. «ἀὔγουστος ἐλϑὼν εἰς “Αἴγυπτον etc. Zfugustus in Zegyptum veniens, regionem illam capit; extincto Ptolemaeorum regno, quod annis duraverat 296. Novi maximum Jos. Scaligerum pro Antonii Nomine, in loco no- tato, ubi dicitur eum contra CZeop. et Jegyptios missum, re- scripsisse /fugustum , adeoque pro Z4ntonio Zfugustum substitui in nova Dufresnii Latina versione, Verum temere id factum a Viris eruditis. Quamvis enim z£ntonius contra Cleopatram a Wo- manis nunquam missus est, ita legerat tamen apud suum Auto-

LXIV PROLEGOMENA.

rem Paschalis Interpolator. Hoc ex Nosiro luculentissime ap- paret, in eo quippe non solum idem Nomen Zntonii habetur, sed et additur, eum in Jegyptum descendentem, et 4lexandriam obsidione cingentem, a Cleopatra, ipsi antea nota cum Julium Caesarem in Aegyptum esset comitatus, adulatoriis literis solici- tatum. fuisse, et captum illius amore cum ea matrimonium iniisse, et suis Romanis bellum intulisse.

XXXIV. Ex hisce liquet nullo pacto concludi, loca ulla ex illis in quibus conveniunt Noster et Paschale, ἃ primo Pa- schalis Autore fuisse exarata. Nec omnino videtur ambigendum, quin in illa etiam parte quam addidit Continuator, quae ab anno Constantii xvin, incipit, sint pleraeque historiae et Narrationes insertae. Ne addam et esse suspicandum, illa ipsa loca ubi Heraclius Imp. Imperator noster nuncupatur, non alia fuisse quam Scriptoris alicujus, qui sub illo Imperatore floruerit, verba in Chronicon illud ab Interpolatore translata. Hoc solum videtur a quovis pro certo concludendum, ante annos plus minus ncc. in Chronico isto fuisse descripta quae in eo simul et Nostro le- guntur. Hoc quidem ex eo colligitur, quod reperiantur ea prout in impressis jam exhibentur, in alio Paschalis Exemplari pervetusto Bibliothecae J/aticanae, quod ab annis pcc, Viris eruditissimis Jo. ZMabillonio et Michaeli Germano , Benedictinis Gallis, videbatur scriptum, uti docet Dufresnius in Praefatione, qui eos, ut Codicem illum inspicerent, dum .-Homae commora- rentur, rogaverat. De Chronico hocce Paschali sive Alexandri- no, de illius aetate, Autore, et Continuatore, et quaenam exi- stant in eo supposititia, occasionem nos habuimus ex professo disserendi in alio Opere nondum edito, De Scriptoribus Berum egyptiarum, in. Libro sc. illius tertio, in quo speciatim tracta- mus de Scriptoribus rerum Zlexandrinarum sive Ptolemaicarum, ut agitur in libro: primo de Scriptoribus rerum Historicarum il- lius Gentis vetustiorum, in secundo de illis qui res illorum 7Aeo- logicas sive Philosophicas, V'isendas, Naturales, et Zriificiales, Scriptis suis ex professo celebrarunt, in quarto de Scriptoribus rerum illius Gentis ad Judaeos, Christianos et IMuhammedarnos attinentium. In Libro hoc quarto ejusdem Operis (ut obiter hoc liceat monere, ne forsan minus prudentibus silentium nostrum pro argumento cedat) ad examen revocavimus ea, quae adversus

PROLEGOMENA. . LXV

Dissertationem nostram contra Historiam Zristceae de xxx. Znter- pretibus, BResponsionis loco reposuit vir clarissimus et summus Js. Vossius, ὃ μακαρίτης" quamque nihil is respondit, osten- dimus.

XXXV. Respondemus secundo, neque satis constare rem plusquam perfunctorie intuenti, Autori nostro accepta esse refe- renda ista, quae in eo simul et Chronico Pasckali comparent, Cui enim non liquet, 44utorem nostrum ex Scriptoribus aliis verbatim exscribere solitum? Hoc ex illis clarissime elucescit quae inepte tautologus repetit: hoc apparet ex aliis istis quae supra protuli. mus, ubi ejus errores de rebus sub Justiniano gestis perstrinxi- mus. Neque solum de rebus sub Justiniano transactis zautolo- gum agit, sed et aliis in locis ejusdem oscitantiae manifestus est. In. Libro 13. de Constantini M. in urbe CP. Operibus sermonem habens, de Hippodromi extructione bis commemorat. Sic et scribit bis in libro 9. de Aegypto Romanorum ditioni ab Augusto Caesare subjugata. Ait eum in praelio navali juxta Epirum An- tonium interfecisse, et Reginam Aegypti Cleopatram in vincula conjecisse; solventem inde et in Aegyptum pergentem, regio- nem illam in potestatem suam Ὁ) redegisse, et victoriam triumpho celebrasse: tum eum subjungit Europam totam praetervectum, By- zantium venisse, Galatiam, Lydiam, Pamphyliam, Phrygiam Pacatianam , et Lycaoniam Romanorum imperio subjecisse: inde illum in Syriam profectum , z4ntiochiam adiisse de Victoria sua adversus zntonium | et Cleopatram ibidem triumphaturum : Laodi- ceam hinc contendisse, et ibidem quoque de Fictoria sua trium- phum egisse: deinde post pauca haec sequuntur: 74 Palaestina in Jegyptum progressus, eam subjugavit, cumque in Homanam servitulem | subegisset, ;4lexandriam ingressus, de Victoria sua triumphavit, — Civitati autem huic primum | praefectum ex: suis dedit, nomine Cornelium Gallum , quem et Augustalis dignitate, nominis sui insigni, cokonestavit.

XXXVI. Apparet idem, vel ipso sole clarius, ex eo quod solet Scriptores Latinos, Florum, Livium, Lucanum, Plinium, Servium , Salustium , | Suetonium "Tranquillum, et Virgilium,

1) p. 985, 986, 987.

loannes Malalas. e

LXVI PROLEGOMENA.

in testimonium adducere, cum Opera tamen illorum eum oculis suis nunquam conspexisse, et ne quidem Zinguam illorum intel- lexisse, sit certissimum. — Quod bonos illos et graves Romano- rum Scriptores non legisset, apertissime convincunt supina ejus Romanarum rerum ignorantia, et errores plusquam aniles. Ut stabuli ejus multa alia stercora relinquamus intacta, ne Lectorem offendant: quam suave est istud. quod de Cicerone et Salustio ipso, quem alibi citat, memoriae tradit, fuisse illos Homanos Poetas! Hisce temporibus floruerunt Cicero et Salustius, sapien- tissimi Homanorum Poetae. Quam lepidum est illud quod habet de Julio Caesare, eum Z/agnum Pompeium in Aegypto compre- hendisse et interfecisse! et iterum illud quod de duratione illius imperii ineptit; imperium Romanum illum tenuisse per annos xvin! Quam illud ridiculum, quod habet de 2M. 24n:onio, eum missum fuisse a Senatu Romano contra Cleopatram Aefypti Regi- nam, et in Aegyptum descendentem, Z4lexandriam urbem obsi- dione cinxisse! Quam absurdum, quod habet de Lucullo, eum missum fuisse adversus Tísgranem ab Zugusto Caesare! Quam de- nique sapit Lectorem praedictorum Scriptorum Romanorum, quod scribit de Claudio Caesare, eum Urbem Bretianiam , non procul ab Oceano condidisse! Sic in urbem (si Superis placet) nostro Graeculo abiit magna nostra Britannia, apud. omnes Scriptores Homanos Insularum celebratissima; ignorantia Hominibus Orien- talibus, et illis quibus penitus ignoti sunt Historici Latini, pro- pria et peculiari. lta sane Rabbi Abrahamus Zacuth, Salman- ticensis, in libro Juchasin, sive Genealogiarum, de Zíngliae ex- truüctione mentionem facit, Eum adducit Habbi Ganzius in Ger- minis Davidis, sive Chronologiae, parte secunda ad annum Mil- enarii terlii 830. ΕἸ scripsit Juchasin pag. 186. hoc tempore exiructam esse ZAlusoniam , Paduam , et Angliam. Ita Urbem! )

1) Epigraphe literarum Hebraice conscriptarum, in hanc sententiam se habuit interprete doctiss. Edv. Bernardo: Hecte perveniat σὺν Θεῷ hoc scriptum in Angliam urbem et ad synagogam filiorum Israel, Samaritarum (sic Anglos esse existimarunt) quos conservet Domi- nus. Et Arabice alia Epigraphe. 'Cradatur domino Hoberto Hun- tingtono ,. Europaeo , cum cura, qui tradendum curet Synagogae Fi- liorum Israel, Samaritarum, qui habitant in urbe England in Eu-

ropae regione.

PROLEGOMENA. LXVII

England. appellant Samaritani Sichemitae in Literis quas nuper miserunt ad Populum J4nglicanum , per Virum dignissimum Rob. Huntingtonum, Collegii Dubliniensis in Hybernia Praesidem ho- diernum. — Quod praeterea ne linguae quidem .Latinae scientia ulla polluerit Chronographus noster, ut e Graecis fuerunt per- pauci qui .Latinae linguae peritia sese instruxerunt, ex duobus vel tribus locis dilucide conficitur, In uno ait vocem Latinam, Consilia, significare diem largitionis : Κονσίλια, ἅπερ ἑρμηνεύε- ται, παροχῆς ἡμέρα. Quam egregie et docte! In alio ubi verba facit de 4 Circi diversis Factionibus a Romulo (ut dicit sed fal- so) introductis, et diversis coloribus distinctis, nempe Prasina, Veneta, Russea et Z41ba ; ait Prasinam (i. e. Viridem) a Romu- lo sic vocatam fuisse quasi permanentem ; Prasinum enim, inquit, significat permanens, a verbo praesenteuo deductum, quod signi- ficat παραμένειν permanere, | Praeclare (Jupiter) ac perite! In eadem de Romulo narratione dicens eum cum emo a Lupa nu- tritum vulgo perhiberi, addit fabulam istam exinde exortam, quod a muliere quadam agresti reperti fuerint et enutriti: In ea enim regione, inquit, usque adhuc etiam rurestres illas ovium cu- stodes, lupas vocitant, ut quae inter lupos vitam suam transigunt, At quis jquaeso , hominum unquam audivit, vocem ILupam apud Latinos eo sensu usurpari? Et quis non persentit id a nescio quo Nugatore fuisse acceptum? Audiatur Titus Livius, quem noster Nugarum Consarcinator tanquam lectum a se in illa de Homu/o Narratione, alibique locorum, adducit. Sunt gui Laurentiam vulgato corpore Lupam!) inter Pastores vocatam putent: inde locum fabulae ac miraculo datum.

1) Hinc liquet non mulieres rurestres, sed meretrices appellatas fuisse Lupas. Sic sane apud Plautum vox ista pro meretrice reperitur usurpata, et inde lupanar et lupanarium pro prostibulo. 7j δημο- σιευούσῃ ποτὲ τὴν τοῦ σώματος ὥραν, ait D. Hali is, ol περὶ τὸ Παλάντιον διατρίβοντες ἐπίκλησιν ἔϑεντο Δούπαν. Εστὸὺ ὃὲ τοῦτο Ἑλληνικόν τὸ καὶ ἀρχαῖον ἐπὶ ταῖς μισϑαρνούσαις τὰ ἀφροδίσια τιϑέμενον, o? νῦν εὐπρεπεστέρᾳ κλήσει ἑταῖραι προσα- γορεύονται. Cui (Laurentiae) ob vulgatum. quondam corpus Pala- tini montis. incolae cognomen Lupae indiderunt. Ea Graecis prisca est appellatio venalem voluptatem Venercam prostituentium ; quas nune speciosiore vocabulo ἑταίρας (quasi amicas et sodales) vocare solent.

LXVIII PROLEGOMENA.

XXXVII. Ut ex hisce apparet Autorem nostrum ex Scri- ptoribus aliis verbatim exscribere solere, adeoque non esse ne- cessarium ut illa quae habentur in Chronico Pas. cum illius ver- bis consonantia, ex illo existimentur sumpta; sic alia sunt quae- dam peculiaria argumenta quae illa speciatim non fuisse ex eo de- scripta confirmant. Hoc in primis notandum, in aliquibus illo- rum locorum, quae cum in Nostro tum in Chronico Paschali ha- bentur, advocari Scriptores Latinos; quos ex dictis conspicuum redditur eum ipsum nunquam legisse. Sic in Narratione de Ho- mulo et Homa praedicta citantur Jirgilius, Plinius, Livius, itemque .Licinius Romanorum Chronographus: pro quorum se- cundo et tertio apud Chronicon Pasch. ex corruptione leguntur "Apollonius et Silvius. In loco qui agit de CAlamydibus Homano- rum citatur (Suetonius) Tranquillus, qui et loco eodem apud Chronicon Pasch. adducitur, idque addito nomine Suetonio, quod a Nostro non agnoscitur. Observandum secundo, quod in mul- lis eorum locorum quae in Nostro simul et Paschali occurrunt, quamvis partim ad verbum conveniant, habentur tamen apud Paschale nonnulla quae nulla vel vi vel arte ex Nostro potuerint elici. In aliquibus Narrationibus, ut in illis de J"adentiniani ad Imperium elevatione, de p/uvia Cinerum sub J;eone, deque morte Justini, quo mense quo die contigerint apud. Paschale memoriae consignatur, cum tamen de tempore apud. Nostrum mentio nulla. Quin et sunt quae ! ) conjiciuntur apud Paschale ad certos annos

S. Hieronymus in Chronico Eusebiano; Quae ( Laurentia) propter pulchritudinem et rapacitatem corporis quaestuosi Lupa a Vicinis appellabatur. Unde ad nostram memoriam meretricum cellulae Lu- panaria dicuntur.

!) Quae habet Noster de Hierosolymorum per Titum expugnatione, ea conferuntur apud Paschale ad annum Assumptionis Dominicae XXXIX. et Fespasiani solius Consulatum: Τριακοστῷ ἐννάτῳ ἔτει etc. cum tamen in Nostro expresse perhibeatur contigisse id gestum anno post Christum assumptum XXXVIII. Commodo et Rufo Coss. qui quidem Consulatum gerebant, autore Cassiodoro, post captam Hierosolymam triennio. De illis Paschale omnino silet. Cujus Narrationis prae- terea. pars magna in Codice Holsteniano (uti ante ostensum est) de- sideratur. Ad eundem annum in Paschali refertur cum Cyri Patri- cii dedecus, tum terraemotus, qui imperante "Theodosio jüniore con-

PROLEGOMENA. LXIX

et certos Consulatus, quas ad alios annos et alios Consulatus fuisse referendas ex Nostro quis facile collegisset. Sic exempli gratia, quae habet Noster de urbis Constantinopolis extructione, ea conjiciuntur apud Paschale ad Januarii et Justi Cónsulatum, quae tamen a Nostro disertim referuntur ad Consulatum Ga/lica- ni et Symmachi. Mis adde, quod ista Narratio quae habetur de Cyro Patricio, quamvis aliis in partibus prorsus eadem verba exhibeat, a /Maleliana tamen in aliquibus locis longiuscule rece- dit. Sic plura, apud Paschale quam in Nostro leguntur de isto T'erraemotu Constantünopolitano, qui sub imperio Theodosii Ju- nioris accidebat, et in ista similiter Narratione quae habetur de Oppido Daras. De hac praeterea Narratione animadvertere licet, hoc modo incipere periocham: Oz: ὃ βασιλεὺς Δναστάσιος etc. ubi ista particula, ὅτι, (ut et adnotat Dufresnius) liquidissimo videtur demonstrare, descriptam fuisse Periocham ex .Historia- rum QCollectione aliqua, quae loca ex .Historiographis excerpta continebat: qualis est. CoZlectio Constantini Porphyrog. Imp. de Firiutibus et Vitiis, et altera illa ejusdem de Legationibus; qua- lia sunt etiam Collectanea Photiana ex Historia Eccles. Philostor- gü, alisque Antiquiorum Operibus apud ejus Bibliothecam; ut et illa Nicephori Callisti quae habentur MS'* inter Codices Oxon- aliaque complura: in quibus, praefixam particulam, ὅτι, fere singulae habent periochae. Haec abunde sufficiant Narrationum Exempla. Quae alia occurrunt!) plura supersedeo hic descri-

tigit, Constantinopolitanus, tum etiam Narratio alia de Theodosii Imp. morte, quae annis diversis contigisse non obscure subindicat JNoster. Narratio de Zenone Imp. ex lsauria Constantinopolim re- deunte in Paschali conjicitur ad Consulatum Illi: Τούτῳ τῷ ἔτει etc quod tamen a Vostro expresse dicitur contigisse TAeuderico (sive "TTheodericho) Consulatum gerente, cujus Consulatus juxta ipsum Paschale in sertum post annum incurrit Sic Narratio ista quae habetur apud utrumque, de Tzathio Lazorum Rege, refertur in Pa- Schali ad Consulatum Symmachi et Boethii ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ ete. cum tamen in JNostro statim ante mentio habeatur Consulatus Fita- liani, qui cum anno ante secundo apud ipsum Paschale connectitur. 1) Quae leguntur ad imperium Severi apud Chronicon Paschale de ur- be Hyzantio, Barbysio, Phedalia, et Fortuna Urbis Ceroe, quamvis maximam partem habeantur apud Nostrum eadem, desideratur tamen

LXX PROLEGOMENA.

bere, ne Lectori judicii limatioris fastidio sim. Ex hok eocces sane Mustaceis Laureolam non quaero. :

XXXVIIL. Sic ex dictis (misi maxime fallor) epulis colligitur de aetate Chronographi nostri nihil astrui posse ex eo quod reperiantur apud Chronicon Paschale cum illius Narratio- nibus ad verbum consonantia. Ne ab aliquo praeterea trahatur in arguuentum , quod de rebus quae vetustiores videantur, tan- quam usque ad suam memoriam perdurantibus loquatur; hic monitum velim Lectorem, non illius ipsius, sed Z4utorum, quos ille secutus est, esse omnia ista, ἕως ἄρτι, et ἕως τῆς νῦν, et similia, quae toties repetita occurrunt. Hoc ex illis quae jamjam disseruimus nemo est qui non facile collegerit, et idem ex pleris- que ipsorum locorum elicias. Sic hujusmodi farinae Scriptoribus aliis nihil magis usitatum et solenne, quam ejusmodi judicii mali indiciis Scripta sua deturpare, risuique et nauseae Lectorum cordatorum exponere. Hoc viris eruditis sat. notum (opinor) ac exploratum; sed non solum scribo Eruditis: sunt itaque quae- dam afferenda Exempla. Apud Dorotheum supposititium in syn- opsi de Vita morieque Prophetarum, de Jeremia in Aegypto sepulto, et ab Aegyptiis in magna veneratione habito quia eos per preces a Crocodilorum infestatione liberasset, verbis factis, subjungitur: unde quotquot Deo sunt fideles, usque hodie illo in loco preces fundunt etc. Quae verba ipsissima reperiuntur apud Chronicon Pasch.ad Olymp. rxx. ubi totus fere Dorothei Libel- lus exscribitur, non tamen tanquam illius, sed nomine ejus sup- presso; apud Libellum etiam de Jitis prophetarum, qui S. Epi- phanii Nomen praefert; necnon apud alium 24nonymum MS. de xvi Prophetis in Bibliotheca Regia Parisina, et Symeonem .Lo-

apud illum eorum pars prior satis prolixa. Habet quidem JVoster in alio loco, de Barbysio, Phedalia, Byza, et Fortuna urbis Ceroe nonnulla, nimirum in regno Constantini M. caeterum ea quae in Pa- Schali describuntur, non fuisse ex istis desumpta, perspicue illi con- stabit, qui illa inter se contulerit: sunt enim haec et in verbis dis- similia et in rebus copiosiora. Adde porro narrationem quae habe- tur de Diogeniano, et Philoreno, una cum Apione a Justino Imp. ab exilio revocatis; in qua apud Paschale appellantur illi Ex- Ma- gisiri: cum tamen a Malela Senatores solum nuncupentur.

PROLEGOMENA. -OLXXI

gotheiam in Chronico MS. quorum verba in medium proferuntur a clariss, Dufresnio in Notis ad Chronicon Pasch. Dorotheus idem in loco eodem Ἡμεῖς δὲ (inquit) ἠκούσαμεν etc. Nos vero ex Zintigoni et Ptolemaei posteris, Viris aetate gravibus, accepimus, Zlexandrum Macedonem eic. Quae et ipsissima reperiuntur, quasi singuli ipsi ista audivissent, apud Chronicon Paschale, Autorem citati Libelli MS. de xvr. Prophetis, et eundem Symeo- nem Logothetam, | Apud eundem Logothetam ,| Chronicon Pasch. et Pseudo - Epiphanium inveniuntur et ista Pseudo- Dorothei, de Aegyptiis in eodem capite: Quapropter ad hunc usque diem ut Deam | colunt. Virginem puerperam , et infantem in praesepi ado- rant: ut et alia loca plura consimilia. Neque multum quidem videtur dubitandum quin et ipse Pseudo - Dorotheus praedicta loca ex Autoribus antiquioribus ad verbum exscripserit, Eum audi sisin vita Jsaiae (Latine brevitatis causa.) — Quoties igitur una cum Isaia veniebant (ad Siloam Judaei) ut aquam haurirent, illa exibat, unde ad hunc usque diem in magni miraculi argumentum etiamnum subito erumpit. Postquam. autem. id. per Isaiam per- acium est, hunc magnifice ac studiose juxta Siloam Judaeorum populus sepeliit , ut ejus precibus aquae perinde copia iis suppete- ret, cum praeterea ut ia agerent, ex Oraculo iis praeceptum es- sel. Jacet autem ejus sepulchrum juxta regum tumulos. Solomon quippe Davidis sepulchra ita constituit, ut Orienti Sion obversa- rentur, quae aditum habet a Gabaon procul ab urbe, stadiis xx, quem quidem aditum obliquum ac occultum ita confecit ut a ne- mine perciperetur, adeo ut ejus introitus etiam hodie ignotus sit plerisque sacerdotibus atque toti populo. ἕως τῆς σήμερον τοῖς πολλοῖς dyvoovuévg τῶν ἱερέων καὶ ὅλῳ τῷ λαῷ. Quae verba Scriptorem, qui vixerit ante Judaeorum e patria extirpationem, videntur referre. Habentur autem et verba ista, usque hodie quae in hoc quoque loco bis occurrunt, apud CAronicon Pascka- le, Pseudo - Epiphanium , et Logothetam; nempe locum similiter istum ex Jseudo-DDorotheo, sed tacito Nomine, exscribentes. Istiusmodi Exempla sexcenta alia apud Suidam, Cedrenum, alios- que Scriptores minorum gentium et aetalis sequioris, illis passim se obvia dabunt qui Libros diligentius cum studio et fructu evolvant; ut dubium sit nullum quin idem de Nostro dicendum sit.

LXX1I PROLEGOMENA.

XXXIX. Ne alicui porro pro Autoris nostri antiquitate ar- gumento id esse videatur, quod illius CAronographiam usque adeo dignatus sit Constantinus Porph. Imp. ut excerpta ex illa inter Eclogas suas reponeret; hisce omnibus denique addatur, quod. constat Imp. Constantinum Porphyrogennetum non. solum ex Scriptoribus probatae antiquitatis, verum etiam ex istis qui lempora proxime sua praecedebant, in Eclogis suis exscribere fuisse solitum. 810 hausit excerpta ex altero illo Jo. Z4ntiocheno Chronographo Monacho, qui non videtur, meo saltem judicio, ante seculum nonum, vel medium vel ad exitum vergens, scri- psisse. Sic etiam, in Excerptis illius de Legationibus Romano- rum ad. Exteros, quae nondum vulgata sunt, habentur quaedam ejusdem argumenti ex Historia Georgii IMonachi Hamartoli, qui post medium seculi noni Historiam suam adornavit.

XL. Jamque Opus exegi, erudite Lector, de aetate CLro- nographi nostri; quale sane non audeam dicere, neque ante ve- lim fidenter aliquid decernere, quam mihi sint suffragatura do- | ctiorum judicia. Longum (fateor) et prolixum exegi, quóque multo contractius fortasse tu optasses; at triplicem quidem ob causam consultum duxi tam late et fuse de illius aetate disquisi- tionem instituere. Primo, quia quae nos statuimus, cum rece- ptae ipsius Znterpretis εἰ Virorum aliorum doctorum sententiae refragentur, videbantur debere confirmari quanto maximo pos- sent argumentorum robore: ne forsan nonnullis videremur, arun- dineo ense magnos et robustos Viros impetisse, et c/ypeo mere papyraceo eorum ictus excepisse. Neque defuit porro ipsi 2fu- tori, quod maximam nostram diligentiam et deposcere et mereri videbatur; siquidem nullus sit Scriptor Historicus, cujuscunque subsellii, quin magni intersit, rerum scil. traditarum Scripto- rumque citatorum causa, quod ad seculum sit conferendus, Εἰ Turrim aedificaturum quis sapiens (precor) imprudentiae po- stulat, quod de primo fundamenti Lapide, licet vili im sua na- tura, ubi sit jaciendus, solicitus est? Accedit quod illa quae in medium a nobis allata sunt, praeterquam quod faciant ad aeta- tem ejus investigandam, sunt talia quae alio nomine videbantur omnino mereri in hujusmodi Praefatoria Dissertatione locum ob- tinere, quippe quae inserviant ad illius autoritatem, quam exi-

e

PROLEGOMENA. LXXIII

gua sit, et qualis sit Scriptor, demonstrandum, et observationes non paucas contineant quae alias ad eum satis speclant, Sic si nobis minus succedat quod de ejus aetate contendimus, tamen nobis non minus foeliciter est successurum quam CAymicis solet, qui non minus quaestus ex ipsis Medis adipisci solent, quam ex illa ipsa re ad quam videntur praecipue collimasse, et quamvis illos id penitus fugiat, ad quod sua studia praesertim direxerint, multa tamen, quae laboris et operae sit justum prelium, in ipsa via patefaciunt.

XLI. Jam reliquum est (Lector candidissime) ut, Joanni 7Malelae vale dicto, ad Autorem alterum qui ei in hac Editione, ex ordinatione doctissimi Chilmeadi, praefigitur, nos confera- mus; et postea de hac Editione, et dignissimo Interprete ipso; te monitum pauca faciamus. Quod spectat ad ista quae huic Editioni praemittuntur CAronologica, sub titulo Zfutoris z4nony- mi Excerptorum Chronologicorum : non alia sunt ea quam Chro- nici Georgii Monachi cognominati Hamartoli sive Peccatoris principium. Hoc nobis fit compertissimum: nam idem est horum initium cum initio Chronographiae Georgii Hamartoli, quod ex Codice MS. a IL. 74//atio in Diatriba de Georgiis exhibetur. Χρο- νικὸν σύντομον ἐκ διαφόρων χρονογράφων τε καὶ ἐξηγητῶν συλ- λεγὲν, καὶ συντεϑὲν ὑπὸ Γεωργίου “μαρτωλοῦ MovoyoUv. Βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων 1 ἡμέρᾳ ἔπλασεν ὃ ϑεὸς τὸν Αδὰμ] κατ᾽ εἰ- κόνα, καὶ ὁμοίωσιν αὐτοῦ ὃ δὲ “δὰμ ἐγέννησεν υἱοὺς τρεῖς. Breve Chron. e diversis Z4nnalium Scriptoribus et expositoribus decer- pium, concinnatumque a Georgio Monacho Peccatore. — Liber generationis hominum ab eo die, quo Deus z4damum ad imaginem et. similitudinem suam creavit , exorditur. | -4damus tres suscepit Filios. etc. Neque solum ex initio apparet, verum etiam ex Praefatione quae Initio in Codice MS. unde!) sua CAilmeadus

1) Volumen MS, quo usus est Chilmeudus (quamvis ille, ubi reperia- tur, Lectorem non fecit certiorem ) invenio inter volumina Graeca MSS. Barocciama Bibliothecae Oxoniensis Publicae num. 194. Char- taceum est illud, et inter varia diversi argumenti fol. νγ΄. absque 'ullo vel nomine Autoris vel Operis "Titulo, sic incipit: Πολλοὶ τῶν ἔξω φιλόσοφοι καὶ φιλόλογοι etc. prout habet Allatius. Continen-

Nb PROLEGOMENA.

descripsit, praemittitur; quae eadem est omnino cum illa quam ibidem ponit 44//atius ex Georgio -Hamartolo. Extat integrum Opus in variis Europae Bibliothecis, et scribit 44/latius se illud Editioni parasse, et e Graeca lingua in Latinam vertisse. . Si quis cupiat alia illius legere, jam edita sunt ex eo excerpta a va: riis varia, Α Jac. Greisero, in libro de Cruce, publicatur ex eo Fragmentum Graece et Latine de Cruce adinventa, —.À Dion. Peiavio in Appendice ad Nicephori Constantinopolitani Brevia- rium Historicum, evulgatur ex eodem Graece longiusculum fragmentum de imperio Heraclii, sub falso nomine Georgii Syn- celli. Ex eodem Latine edidit Syntagma (quod inscribit) de statu morientium Matthaeus Raderus, quod sententias et fragmenta multorum antiquorum Patrum complectitur, Ab eodem fiadero in alio opusculo, nempe 4nnotationibus ad F'iridarium Sancto- rum ex lMenaeis Graecorum, ex eo Latine eruitur fragmentum aliud satis prolixum de JMiraculo facto in urbe Carthagine sub imperio Heraclii. Producitur ex eodem aliud, sed breve, per Petrum Lambecium ia lib. 29. Comm. de Bibliotheca V'indobo- nensi, de Imp. TAeodosio. Ex eodem etiam Excerpta dederunt Leo Allatius in Libro de Ecclesiarum Consensione , Jo. Meursius in Glossario Graeco - barbaro, et Dufresnius ὃ ϑαυμάσιος in Glossario Mediae et infimae Graeciiatis, et (nisi me fallit me-

tur in illo multa alia praeter ea quae exscripsit Chilmeadus, ln ini- tio habentur quae posuit in initio Chilmeadus usque ad pag. 6. vo- ces ὥς φησιν Ἰώσηπος. Dein ea sequuntur quae, a Chilmeado iransposita, leguntur pag. 18. de Nebrodo etc. ab hisce verbis; Μετὰ ταῦτα γέγονέ τις γίγας etc. (pro quibus de suo, ob loc transpositionem haec scribere placuit Chilmeado: £v δὲ τοῖς προει- ρημένοις χρόνοις γέγονε) usque ad pag. 21. voces Νίνου μεγάλης βασιλεύσας. Post haec prosequitur Autor Assyriorum, Aegyptiorum, et Graecorum antiqua tempora fabulosa, una cum origine Urbis Ho- mae, et 4lerandri M. gestis; ejusdem farinae omnia, nihil non fa- bulosum. Inde rursus ad Adamum recurritur, et positis de Mose nonnullis, quod omnibus Graecorum Sapientibus vetustior esset, proceditur ad ista quae habentur in editis, a vocibus: 25j9 δὲ γε- vóusvog ἐτῶν cs. pag. 6. usque ad calcem paginae 17. voces: τὰ πάντα ἔτη cs. quae claudunt nostrum Exemplar, quod folia tantum 5. comprehendit, supersedente (ut videtur) Librario reliqua tran- scribere.

PROLEGOMENA. LXXV

moria) in Notis ad Znnales Joannis Zonarae. De eo qui plura vellet, adeat is 74//atii Opus de Georgiis praecitatum; et Dia- tribam nostram de Scriptoribus Graecis Variis, ubi fuse ac cu- mulate de eo disseritur, et multis in rebus castigantur Z//atiana. De illo hic loci hoc solum subjungam, vixisse eum eodem cum IMalela seculo, id est Christi incarnati nono, et Chronicon suum perduxisse non modo ad initium JMichaelis Theophili F. quod decernunt doctorum nonnulli, sed usque ad ejus mortem, hoc est usque ad annum 866.

XLIL Quod hanc Editionem Joannis IMalelae et Interpre- tem atlinet; jam aetas fere integra elapsa est, nempe annus plus- quam 37'"5, ex quo hoc ad praelum adornatum est Opus. De Opere tunc praelum expectante et de laudibus Chilmea- di Interpretis et Annotatoris, haec habet Edvardus Bis- saeus nostras in Notis ad Nic. Uptonum de Militari Officio, anno D. 1654. excusis, in quibus ex JMalela Narrationem de Imp. Juliani interitu descripsit. Qui Liber (inquit) apud me est, et annum jam integrum "Typographum desiderat: illum transtulit Vir doctissimus Edmundus Chilmeadus, cujus immatura | mors eo nomine flebilior est, quod expectatissimis tanti ingenii labori- bus nos privaverit. Effulsit olim, dum vixit, Edmundus Chil- meadus inter illustriores literarum laude Academicos; praeter rei Antiquariae et Criticae peritiam, quam fecit hoc Opus testatissi- mam, insignis Mathematicus, Musicus ornatissimus, Orator com- ptus, ei linguarum complurimarum callentissimus, cum docta- rum quas vocant tum Gallicae!) etiam et Italicae. Natus fuit

1) E quibus in sermonem vernaculum libros aliquot dedit conversos. Ex ltalica speciatim convertit quae in Operum ejus Indiculo evul- £ato non accensetur, Historiam Rituum, Consuetudinum , et ratio- nis vitae Judaeorum hodiernorum per orbem terrarum, conscriptam a Leone Modena, Rabbino Veneto; Ed. Londini an. 1650. in 8. Scri- psisse etiam perhibetur de Sonis et de Musica Veterum: quod opus prorsus idem fuisse nullus dubito: et extat id quidem, sub titulo, De Musica antiqua Graeca, ad finem Arati Oxonii anno 1672. ex- €usi; una cum ejusdem ^fmnotationibus in Odas Dionysii. Ea trans- misit ex Hibernia, ubi inter schedas Reverendissimi Usserii latue- runt, summus noster Amicus, celeber. Hen. Dodwellus, qui et mi- sit una cum illis Latinam Dionysii Interpretationem ex eadem Chil- meadi manu: verum hanc omiserunt Editores, qui Graeca solitaria

LXXVI PROLEGOMENA.

in Agro Glocestriensi, in pago Stow super Woldam dicto, et in hac Academia nostra in Co/legio JMagdalenensi tyrocinium suum posuit; post “εὶς (sic Collegium vocamus) Christi Sacellanus evasit, adjuncto illi Sodali et Symmysia Joanne Gregorio, Viro alio . pariter omnigena eruditione instructissimo. — Inde anno MpoxrLvin. propter fidelitatem erga Regiam Majestatem Parlimen- taria Visitatione ejectus, ad illas angustias est redactus, ut ne- cesse habuerit ex Musica (heu! quam infoeliciter 7Musarum Alumnus!) sibi tenuem victum comparare, ex stipe viz. con- ventus Hebdomadalis, quem, adscitis sibi sociis quibusdam Sym- phoniacis, LLondini instituerat. Neque ei tamen defuit munifi- centia clarissimi viri, Edvardi Bissaei, Equestri honore postmo- dum insigniti, quem modo laudavimus; quam experti sunt etiam, et alii calamitate temporum afflicti, et Joannes praedictus Grego- rius. Animam Deo reddidit xix. Febr, anno wpcrviunr. aetatis circiter xrrv. Haec de eo traduntur ab Amico nostro, Viro ἀπ- tiquitatum Z£nglicarum , et praesertim ad Scriptores attinentium, peritissimo , deque Matre sua ZZcademia eximie merito, Zfntonio a Ἰγοοάο, in Historia et Jntiquitatibus ;4cademiae nostrae. Non opus est ut aliquid addatur de Chronograpkho nostro, ut Lectori et Orbi Literario commendatum faciamus: hoc solum di- xisse suffecerit, in publicum jam Opus prodire, quod a viris eruditis a totidem annis magnopere fuit expetitum ac exoptatum ; Opus continens quamplurima, quae, nisi in manus e latebris suis ederetur, vel Virorum maximorum scientiam fugissent omni, no, inque tenebris prorsus latuissent. Et quis, quaeso, .Litera- torum, Saxum antiquum quod multa ignota patefacit, idcirco quod rude et scabrosum sit, quod a minus perito artifice Chara- cteres insculptos habeat, contemptui duceret? Quis potius non gauderet e ferra jam erui tale? Et quis eruenti nom grate se ob- strictum agnosceret?

malebant. Illius honorifica δέ mentio apud Praefationem ad D. Hen. Holcrofti , Equitis, Versionem 4nglicanam Historiarum Procopii Cae- sariensis, ubi dicitur illius judicio et censurae Versionem jstam fuis- se submissam, cumque Graecis collatam et correctam fuisse. Ki multum praeterea debet Bibliotheca nostra Oxoniensis ob Catalogum quem adornavit Librorum Graecorum MSS. Baroccianorum.

(roe tmp ten

PROLEGOMENA. LXXVII

XLIIL E memoria mihi pene exciderat quod innuimus in initio hujus Dissertationis, non solum praedictum Edm. Chilmea-

dum, sed et Jo. Gregorium, quem modo concelebravimus, in

Chronographum nostrum diligentiam et studium collocasse; et quod alibi ejus in eundem Z4nimadversiones commemoraverim. Hac denique de re monendus est Lector, quod antequam CAil- meadus adornandum hoc Opus in se suscepisset praeparaverat praelo Excerpta!) quaedam exinde collecta Joannes praedictus Gregorius (is obiit anno wpoxrvi.) adjectis quibusdam, quas in illa elucubravit, z4nimadversionibus. llli soli refertur acceptum, quod, cum nostrum Exemplar Chronographiae JMalelianae et principio et fine esset mutilatum, esse JMa/elae tamen hoc Opus, jam nobis compareat. Hoc ei foeliciter compertum est ex colla- tione fragmenti de JMuliere Haemorrhousa , quod in Oratione 8. pro Imaginibus Jo. Damasceno tributa ex Chronico IMalaliano producitur. Confirmatum est idem ex fabulis istis ?), quas pro. fert sub nomine Jo. Melelis Chronici Tzetzes Chiliasta in CAil, 5. Hist. 99. et 30. Quae omnia quidem in hacce Chronographia nostra memoriae consignantur. His de rebus agit Gregorius in Praefatiuncula quam fnimadversionibus praemisit. De Autore nihil aliud habet. Hoc autem illius Z£nimadversionum Opuscu- lum videtur Chilmeadus in animo habuisse, loco Prolegomeno- rum, suae Editioni praemittere; nam in loco quodam suarum ZInnotationum ad Jo. Gregorii de Z4uctore Prolegomena , Lecto- rem amandat. Εἰ idem quidem Rei nostrae Typographicae hu- jusque Editionis Curatoribus in proposito primum erat; verum tandem cum Typis fuisset absolnta pars magna Operis, placuit illis Me tanta dignatione, quanquam longe immerentissimum, de- corare, ut rogarent, istis insuper habitis, in meipsum suscipe-

1) In illius vita quam Znglice habemus ejus posthumis Opusculis prae- fixam, falso subindicatur, Opus totum, cum Latina versione et per- petuis Commentariis, ab eo fuisse, ut typis committerentur, or- natum.

?) De Sisypho Coo, quod Teucro fuerit Scriba, et sub ill cum mili- tasset, de illis quae ipse viderat, lliada conscripserit, quodque postea Homerus ex ea suam contexuerit; et de Dicty Cretensi, quod in bello "(Trojano comitatus sit Idomenea, et de belli gestis Histo- riam composuerit, quam etiam secutus sit Homerus.

ueciint | PROLEGOMENA.

rem provinciam, et de meo Prolegomena nova prodeunti jam Operi procuderem. Haec cedens (mi Lector) illorum hortatui, sum audacter aggressus, an prudenter, alii judicabunt: utcunque sit; si quid laudis mereatur in negotio arduo et prorsus intenta- to, operam navasse; Me veniam saltem a Doctis meriturum non prorsus despero. Sane in Novum quendam Orbem, et aliam quasi "Americam (ulinam et divitem!) navigium meum trajeci: si in rupes aut salebras offenderim, Navigator nondum undarum sciens, Me velim erranten) peritiores corrigant, et in viam reducant, cupientem semper discere, semper auscultaturum.

— — -— Haec si vera videtur, Dede manus: aut si falsa est, accingere contra.

-—— —-——— — —ÉEP"

ANONYMI CHRONOLOGICA.

Digo γενέσεως ἀνθρώπων 7; ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὃ 910g τὸν ᾿δὰμι O 1 κατ᾽ εἰχόνα καὶ ὁμοίωσιν αὐτοῦ. οὕτω μὲν οὖν ὃ πρῶτος ἐγένετο V ἷ ἄνθρωπος παρὰ ϑεοῦ, ᾧ ὄνομα ᾿4δάμ, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Εὔα" ἄρσεν καὶ 97v ἐποίησεν αὐτοὺς ὃ ϑεός. ὃ δὲ ““δὰμ ἐγέννησεν O 2

* δὲχ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ υἱοὺς τρεῖς, τὸν Καΐν, τὸν .4βέλ, καὶ τὸν Σήϑ', καὶ ϑυγατέρας δύο, τὴν ᾿“ζουρὰν καὶ τὴν ““σουάμ. καὶ ὃ μὲν 440Up κατὰ κέλευσιν ϑεοῦ ἐπέϑηκεν ὀνόματα πᾶσι τοῖς τετραπύδοις καὶ πετεινοῖς καὶ ἀμφιβίοις καὶ ἑρπετοῖς καὶ ἰχϑύσι καὶ τοῖς ἑαυτοῦ Téxvoig* τὸ δὲ αὐτοῦ ὄνομα καὶ τῆς γυναικὸς αὐὖ--

10 τοῦ ἄγγελος κυρίου εἶπεν αὐτοῖς. καὶ ὃ μὲν Κάϊν ἔλαβε γυναῖχα τὴν πρώτην ἀδελφὴν αὐτοῦ ᾿Ἵζουράν, Σὴϑ' δὲ τὴν δευτέραν B Zcovóu* καὶ ὃ μὲν ᾿41βὲλ παρϑένος τε καὶ δίκαιος ὑπῆρχε καὶ ποιμὴν προβάτων, ἐξ ὧν ϑυσίας προσαγαγὼν τῷ ϑεῷ καὶ δεχϑεὶς ἀναιρεῖται, φϑονηϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Katy.

Inscribit editio Oxoniensis Χρονογραφία Ἰωάννου ᾿ἀντιογέως, τοῦ

καὶ Μαλάλα. Cui, cum sit ἀκέφαλος, praefixa sunt Anonymi cujusdam Excerpta Chronologica, ab Orbe Condito deducta, necdum edita.

1. Βίβλος] Conf. Genes. cap. V. 1. 8. 9:09 codex, 9:9 Ox. ibid. Ἐὔα Chilmeadus, Ef« editio Oxoniensis. 6. αὐτοῦ Ch., «v- τῆς Ox. 6. '4eovau Ox., 4cováu cod. 11. αὐτοῦ Ch., αὐτῆς Ox.

Lie generationis hominum quo die creavit Deus Adamum ad imagi- nem et similitudinem suam. Hic scilicet primus hominum a Deo conditus est; Adamus autem vocatus est; uxorem vero habuit Evam: Masculum et foeminam Deus creavit eos. Adamus autem ex uxore sua tres genuit filios, Cainum, Abelum, et Sethum; filiasque duas, Azuram et Asuam. Adamus autem ex jussu divino nomina indidit omnibus quadrupedibus, volatilibus, amplibis, reptilibus, piscibus, liberisque suis. Ipse vero uxorque nomina sua a Dei angelo acceperunt. Cainus autem sororem suam primogenitam, Azuram, uxorem habuit, Sethus vero Ásuam natu minorem. Caeterum Abelus virgo justusque erat, et pastoriciam exer- cebat: de gregibus autem suis victimas Deo offerens, et ab eo acceptus, ἃ fratre suo Caino per invidiam occisus est.

4 ANONYMI

*O δὲ Καὶν γεωργὸς τυγχάνων, καὶ μετὰ τὴν καταδίχην χει- góvac βιώσας, πρῶτος μέτρα xol στάϑμια καὶ γῆς ὅρους ἐπενόη-- σεν εἶτα κτίσας ἐν γῇ Ναὶδ πόλιν κατέναντι Ἐδὲμ ἐπωνόμασεν

V 9 αὐτὴν εἷς ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Evo, καὶ εἷς ἕν συνελϑεῖν τοὺς

. A olxslovg αὐτοῦ ἀναγκάσας εἷς πολέμους ἑαυτὸν ἀπησχόλει. κατὰ δὲδ ταῦτα τῆς οἴκίας ém αὐτὸν πεσούσης ἀπέϑανεν, ὡς ἔνιοί φασιν, ἕτεροι δὲ ὅτι day, αὐτὸν ἀπέκτεινεν. ἀλλ᾽ ὃ μὲν Καὶν ἐγέννησε τὸν Ἑνώς, ὃ δὲ Ἐνὼς τὸν Γαϊδάδ, ὃ δὲ Γαϊδὰδ τὸν Π]αλελεήλ,

O 8 ὃ δὲ Π]αλελεὴλ τὸν ]Παϑουσάλα, ὃ δὲ Παϑουσάλα τὸν Zfaucz, ὃς καὶ δύο γυναῖχας ἀγόμενος, ᾿Ελδὰν xol Σελάν, ἐγέννησε τὸν 10 ᾿οβὴλ καὶ τὸν ἸΙουβὰλ καὶ τὸν Θοβέλ. ὃ δὲ μὲν Ἰοβὴλ κατέδειξε κτηνοτροφίαν, ὃ δὲ Ἰουβὰλ κατέδειξε ψαλτήριον καὶ κιϑάραν, ὃ δὲ Θοβὲλ σφυροκοπίαν χαλκοῦ xal σιδήρου. καὶ ὃ μὲν ἐν oxn- γαῖς κατοικεῖν χτηνοτροφεῖν τε καὶ γεωργεῖν ἡρετίσατο, ὃ δὲ κι-

Β ϑαρῳδίας καὶ τραγῳδίας τοῖς δαιμονικοῖς ἐπιτηδεύμασι προσεπε- 15 γόησεν, ὃ δὲ ξίφη τε καὶ ὅπλα χορηγεῖν εἷς πολέμους ἐμηχανήσα-- το. τὸ οὖν γένος Κάϊν μέχρι τούτου ἀξιωϑὲν μνήμης τοῦ ἄρι-- ϑμοῦ τῶν πατέρων ἀποχρίνεται, ἵνα μήτε τοῖς πρώτοις j| συνταττόμενος μήτε τῶν ἑξῆς ἀφηγούμενος. τὸ τοίνυν ,, πᾶς ὃ ἀποκτείνας Κάϊν ἑπτὰ ἐχδικούμενα παραλύσει ““ τοιαύτην ἔχει 90 τὴν λύσιν" ἕχαστος μὲν τῷ ἑαυτοῦ ἁμαρτήματι ἀποθανεῖται, σὺ

5. κατὰ] Fort. μετὰ ἈἈὀ[10. ᾿Ελδὰν] Sic et p. 3. E. (ed. Venetae,

quam semper cito). ᾿“δάν Genesis IV. 19. s. Eadem Σελλὰν et

Ἰωβήλ. 15. Vid. Bentleii Epist. ad Millium p. 44, 18. μήτε

— μήτε] μὴ καὶ — μηδὲ Ox., μηδὲ --- μηδὲ Iulius Pollux Histor.

phys. IM ed. Hardt. 19, πᾶς] Genes. IV. 15. 21]. ξαυτοῦ] ἑαυτῷ Ox.

Cainus autem agriculturae intentus erat: post condemnationem vero deterior factus, mensuras, pondera et limites primus excogitavit. Urbe deinde in terra Naid, e regione Eden, extructa, Enos, a filii sui no- mine, vocavit eam: coactisque in unum suis omnibus, bellis operam de- dit. Aedis deinde ruina oppressum periisse eum volunt nonnulli: alii vero a Lamecho eum perhibent interemptum. Caeterum Cainus genuit Eno- sum; Enosus vero Gaidadum; Gaidadus Maleleelem; Maleleel Mathusa- lam; a quo Lamechus genitus est; qui duabus ductis uxoribus, Elda et Sela, Jobelum, Jubalum, et 'T'hobelum progenuit. Jobelus autem armen- tarius fuit: Jubalus vero psalterium excogitavit et citharam, at 'lhobe- lus aere. et ferro tractando occupatus fuit. Ille itaque in tentoriis de- gens, armentis nascendis atque agriculturae sese devovit: alter tragoe- diarum et comoediarum, daemonicis addictus studiis, primus auctor fuit: Hic vero gladiis, armisque in belli usum fabricandis operam dedit. At- que hactenus quidem Caini progenies memoratu digna, a numero tamen Patriarcharum excluditur; adeo ut nec ipse primis Patribus annumeretur 5

nec, ceu generis sui auctor, deinceps recenseatur. lllud vero: Omnis qui occiderit Cain septuplum punictur, hoc modo intelligendum est. Unus-

: :

CHRONOLOGIC A. 5

δὲ ὃ τοῦ φόνου κατάρξας καὶ τοῖς ἄλλοις ὑφηγητὴς τοῦ ἁμαρτή-- μάτος γενόμενος ἑπτὰ ἐχδικούμενα παραλύσεις, τουτέστιν ἕπτα- πλασίως τιμωρηϑήσῃ καὶ πάμπολλα. σύνηϑες γὰρ τῇ γραφῇ τὸν ἀριϑμὸν τοῦτον ἑπταπλασίονα χεχρῆσϑαι, καὶ ἔστιν ἀδιορίστου 5πλήϑους σημαντιχόν, ὡς τὸ ,, ἀπόδος τοῖς γείτοσιν ἡμῶν ἕπτα- πλασίονα ““ xol τὸ ,, ἢ στείρα ἔτεκεν ἑπτά & xal. ,, οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάχις, ἀλλ᾽ ἕως ἑβδομήκοντα ζ΄.““ ἐν μὲν γὰρ τοῖς παρὰ τοῦ Κάϊν τετολμημένοις πρῶτον ἁμάρτημα φϑόνοξ, β' δόλος, y' φό- γος, δ΄ ὕτι ἀδελφοῦ, ε΄ ὅτι πρῶτος φόνος, c' ὕτι γονεῦσι πέν-- 10ϑος ἐποίησεν, ζ΄ ὅτι ϑεῷ ἐψεύσατο" ταῦτα μὲν τὰ τοῦ Κάϊν C ἁμαρτήματα. αἵ δὲ εἰς κόλασιν αὐτοῦ παρὰ τῆς ϑείας δίκης ἐπε-- γεχϑεῖσαι τιμωρίαι εἰσὶν αὗται. α' ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἀπό σου, β΄ ἐργᾷ τὴν γῆν, y' οὐ προσϑήσει τοῦ δοῦναί σοι τὴν ἰσχὺν αὐ- τῆς, Ó' στένων καὶ τρέμων, μετὰ τὴν εἰ ὁμοῦ, ἔσῃ ἐπὶ τῆς γῆς, 1527 ἣν αὐτὸς ἀπεκάλυψεν ὃ Κάϊν, εἰπών, El ἐχβάλλῃς μὲ νῦν ἀπό σου xol ἀπὸ προσώπου σοῦ κρυβήσομαι, ζ΄ τὸ μηδὲ xgv- πτεσϑαι τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ σημείῳ προδήλῳ πᾶσι δηλοποιεῖ- σϑαι" ἔϑετο γάρ, φησί, κύριος ὃ ϑεὸς τῷ Κάϊν σημεῖον τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίσκοντα αὐτόν. 90 . Ὁ δὲ Màu oX ἐτῶν ἦν, ὅτε ἐγέννησε τὸν Σήϑ. οὗτος ὃ Σὴϑ' πρῶτος ἐξεῦρε γράμματα Ἑβραϊκὰ καὶ σοφίαν καὶ τὰ σημεῖα 5. ἀπόδος Psalm. LXXVIIL. 12. 6. ἡ ovsíoe«] Samuel. I. 2. 5. ibid. ov] Matth. XXVIII, 22. 12. αὗται] Cont. Genes. IV. 11. s. 14. τὴν τῆς Ch. V. p. 25. A. 15. ἐκβάλλῃς ἐπμβάλλεις Genes.

lV. 14. 17. δηλοποιεῖσϑιαι Ch., δηλοποιῆσϑαι Ox. 18. φησί] Genes. 1V. 15.

quisque pro peccato suo morietur: Tu vero, qui homicidium primus pa- trasti, aliisque hujus sceleris auctor primus extitisti, septuplum punieris; id est, septemplices gravesque dabis poenas. Scripturis enim solenne est numerum hunc pro multiplici ponere; indefiniti enim numeri nota est: ut in illo loco; Redde vicinis nostris septuplum: et, Sterilis peperit se- ptem: et, Non dico tibi, usque septies; sed. usque septuagies septies. In facinore vero hoc a Caino perpetrato, peccatum 1, erat Invidia: ir, Fraus: zr, Homicidium: 1v, Quod in fratrem commissum est: v, Quod homici- dium primum erat: vi, Quod parentes luctu affecit: vir, Quod Deo men- titus est. Haec quidem septem sunt Caini peccata. Poenae vero, qui- bus a Justitia Divina castigatus est, sunt istae: r, Maledicta terra pro- pter te: x1, Operaberis terram: 11, Non dabit tibi vires suas: w, Geme- bundus et pavefactus; ibidemque v, eris super terram: vt, quam Cainus ipse indicavit his verbis; sí cjeceris me a te οἱ a facie tua abscondar : vir, Quod nec occulta fuit haec poena, sed signo notabili omnibus mani- festata: dictum enim est; Posuitque Dominus in Cain signum, ut non in- terficeret eum omnis qui invenisset.

Adamus autem, annos natus ccxxx genuit Sethum. Sethus vero iste primus invenit literas Hebraicas, et sapientiam , signa item coelestia, an-

C

O0 4

D

v3

6 ANONYMI

τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰς τροπὰς τῶν ἐνιαυτῶν xol τοὺς μῆνας καὶ τὰς ἑβδομάδας, καὶ τοῖς ἄστροις ἐπέϑηκεν ὀνόματα καὶ τοῖς πέν- τε πλανήταις, εἷς τὸ γνωρίζεσϑαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων καὶ μόνον, καὶ τὸν μὲν o! πλανήτην ἀστέρα ἐκάλεσε Κρόνον, τὸν 02 f Zia,

τὸν δὲ γ᾽ ἄρεα, τὸν δὲ δ' ᾿ἀφροδίτην, τὸν δὲ ε΄ Ἑρμῆν" τοὺς 5

γὰρ δύο φωστῆρας ἥλιον καὶ σελήνην ὃ ϑεὸς ἐχάλεσε.

Σὴϑ' δὲ ὧν ἐτῶν σε ἐγέννησε τὸν Ἐνὼς ἕτερον, ὃς ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸν χύριον. μετὰ τοῦτον οἱ αὐτοῦ ἀπόγονοι xol ὃ Σήϑ', προμηνυϑέντες ἄνωθεν, ἔγραφον τὰ μέλλοντα περὶ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐν λιϑίναις καὶ ὁστρακίναις πλαξί, σημαίνοντες ὅτι ἀναλωθῆναι καὶ φϑαρῆναι μέλλει τὸ πᾶν ἢ ὑπὸ πυρὸς ἢ ὑπὸ ὕδατος, καὶ εἰ μὲν 4nó πυρός, σωθήσονται τὰ γράμματα ἐν ὀστρακίναις πλαξί, εἰ δὲ ὑπὸ ὕδατος, ἐν λιϑίγαις. ἐλϑόντος δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ ἅπαντας ἀπολέσαντος, μόνος ἐσώϑη Νῶε καὶ oi υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ ϑυγατέρες πρὸς δευτέρου ἀνακαίνισιν κό- σμου. μετὰ δὲ τὸν κατακλυσμὸν Καϊνάν, ὃ υἱὸς ᾿“ἀρφαξάδ, συν-- ἐγράψατο τὴν ἀστρονομίαν, εὑρηκὼς τὴν τοῦ Σὴϑ' καὶ τῶν αὖ-- τοῦ τέκνων ὀνομασίαν, ὡς εἴρηται, τῶν ἀστέρων ἐν πλακὶ λιϑί-

O 6 vy γεγραμμένην" ἥτις στήλη μετὰ τὸν κατακλυσμὸν εἰς τὸ “Σίρι-

δὸς ὄρος ἔμεινε, καὶ ἔστιν ἕως ἄρτι, ὥς φησιν Ἰώσηπος. 3 Ν ^ & , - c , -4óàp τοίγυν κατὰ τὸν σοφώτατον xol ϑεῖον ὑποφήτην

4. 4ia Ch. “ἰαν Ox. 7. τὸν male positum. Conf. vol. II. p. 7. D. 14. ἀπολέσαντος Ch., ἀπολέσας Ox. 18. τέχνων τὴν Ox. ibid. καὶ

10

15

20

ante τῶν delendum vidit Ch, — 20. Ἰώσηπος] Arch. 1, 2. 8., ubi est -

ib cp De pravo Z//gióog conf. Schurzfleisch. Notit. Bibl. Vinar. P. 0. à.

norumque conversiones, menses etiam, et septimanas: stellis etiam nomi- na indidit, et quinque Planetis, tantum ut ab hominibus dignoscerentur:; quorum I, Saturnum nominavit; ir Jovem; nr, Martem; 1v, Venerem; v, Mercurium; duobus enim Luminaribus, Soli nempe et Lunae, Deus nomina imposuit.

Sethus vero, annum agens quintum supra ducentesimum , Enosum al- terum genuit; qui speravit vocari Dominus. Hujus posteri, atque Sethus, coelitus edocti, dé futuro diluvio scripserunt in tabulis tum lapideis, tum latericiis, innuentes mundum universum consumptum iri, vel ab igne, vel ab aqua; et si ab igne, literas hasce tabulas latericias, sin ab aqua, la- pideas incolumes praestitures. Superveniente itaque diluvio, cunctaque obruente, solus Noa, cum filis et filiabus suis, in orbis novi instaura- tionem, servatus est. Post diluvium. vero Cainan, filius Arphaxad, in- venta hac Sethi, filiorumque ejus tabula lapidea astrorum, uti dictum est, nominibus inscripta, Astronomicam scientiam conscripsit. Columna vero haec post diluvium in Sirido monte reperta est; superestque ad hunc usque diem, uti Josephus testatur.

Adamus itaque annos natus cexxx, uti tradit sapientissimus ac divi-

CHRONOLOGIC A. 7

ἹΠωῦσῆν γενόμενος ἐτῶν σλ' ἐγέννησε τὸν X9, 9vroxu δὲ κατὰ B τὴν παραβάσεως ἡμέραν" χιλιονταετίας γὰρ τῆς τοῦ ϑεοῦ ἡμέρας ἐχούσης τὸ διάστημα, 73). ἔτη μόνον ζήσας τελευτᾷ. τοῦτον Myc- ται ταφῆναι κατὰ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων γῆν, ὥς φησιν Ἰώσηπος.

5 Σὴϑ' δὲ γενόμενος ἐτῶν os ἐγέννησε τὸν Ἔνώς, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη Wb, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη yif. περὶ οὗ εἴρηται, εἰσῆλϑον οἱ υἱοὶ τοῦ ϑεοῦ πρὸς τὰς ϑυγατέρας τῶν ἀνθρώπων,“ ἤτοι τὰς ἀπὸ τοῦ Κάϊν. ϑεὸν γὰρ αὐτὸν oi τότε

-ἄνϑρωποι προσηγόρευον διὰ τὸ ἐξευρεῖν τὰ Ἰουδαϊκὰ yoéuua-

10τα, τὰς τῶν ἀστέρων ὀνομασίας, καὶ πρὸς τούτοις καὶ τὴν πολ- λὴν αὐτοῦ εὐσέβειαν ϑαυμάσαντες, ὥστε καὶ πρῶτον ἐπικαλεῖ- C σθαι ϑεὸν καὶ ὀνομάζεσϑαι, καϑὰ καὶ τῷ Moos λέγει κύριος, »ϑεὸν δέδωκά os τῷ Φαραῷ ,““ καὶ περὶ τῶν ἐναρέτων καὶ πνευ-- ματικῶν καὶ τῶν κριτῶν ἔφη,,, ϑεοὺς οὗ κακολογήσεις καὶ ἄρ--

1δχοντὰς τοῦ λαοῦ cov οὐκ ἐρεῖς χακῶς.““ εἰχότως oi τοῦ Σὴϑ' xol τοῦ ᾿Ενὼς καὶ Ἐνὼχ παῖδες υἱοὶ ϑεοῦ καὶ υἱοὶ τῶν ϑεῶν xa- Q 7 τὰ τὸν Σύμμαχον νοείσϑωσαν, οἵτινες ἁλόντες ἀκολασίᾳ πρὸς τὰς ϑυγατέρας Κάϊν εἰσῆλθον, ἐξ ὧν οἱ ἐκ τῆς καταλλήλου μιαι-

1. Μοῦσῆν Ox. Est Genées. V. 8. — 5. Σὴϑ' δὲ γενόμενος — p. 16. 19. in codice sequuntur post illa p. 8. Α. Νίνου μεγάλης βα- σιλεύσας. vid. Hodii Proleg. XLI. 1. "lransposuit Chilmeadus, quem imitandum duxi. 7. εἴρηται Genes. VL 4. 11. ὥστε restitui ex Suida v. Z9, ὅς ys Ox. ibid. πρῶτον] πρῶτος Ox. 12. óvoua- ξεσϑαι Suidas, ὀνομάξειν Ox. — ibid. τῷ Μωῦσεϊ τὸ Movor Ox. Vide Exod. VIL 1. 14. ἔφη] Exod. XXIL 28. ibid. &gyov- τας] Sic et Theodoretus vol. Ll. p. 60. Sch., ἄρχοντα Exodus et Suidas. . 15. Σὴϑ' καὶ cod, 2759 Ox. 17. ἁλόντες Ch., Suidas, ἁλῶντες Ox. 18. ἐκ τῆς Ch. cum Suida v. μεαιγαμίαι, τῆς Ox. εἰ Suidas v. 259. ibid. καταλλήλου — γίνονται Ch. cum Suida, xar ἀλλήλου — γένονται Ox.

nus Propheta Moses, Sethum genuit: mortuus autem est ipso transgres- sionis die. Quum enim dies apud Deum mille annorum sit spatium, Ada- mus annis Dccccxxx tantum exactis, diem suum obiit: sepultum vero eum tradunt in regione Hierosolymitana, uti testatur Josephus.

Sethus autem annos natus ccv, genuit Enosum; et deinceps vixit an- nos Dccvir, e mortuus est: omnes itaque anni ejus fuerunt nccccxir. De hoc dictum est: Ingressi sunt filii Dei ad filias hominum ; nempe ad mu- lieres a Caino oriundas. Deum enim eum appellarunt illius aevi homines, tum ob literas Hebraicas, et astrorum nomina ab illo excogitata; tum ob insig em ejus pietatem. Hic etiam primus Dei nomine appellatus est; juxta illud quod Moisi dicit Dominus: Constitui te Deum Pharaonis. De virtute etiam illustribus, et spiritualibus hominibus, et de Judicibus populi dixit, Diis non detrahes, et principibus populi tui non maledices. Me- rito itaque Sethi, Enosi, et Enochi filii, secundum Symmachum, filii Dei et Deorum, dicti intelligantur; qui amore filiarum Caini flagrantes,

8 — — ANONYMI

γαμίας γίνονται γίγαντες, διὰ μὲν τὸν δίκαιον Σὴϑ' ἰσχυροὶ καὶ μέγιστοι, διὰ δὲ τὸν ἄδικον καὶ βέβηλον Κάϊν πονηροὶ καὶ κά- κιστοι. | ! LY; .. Ἐὼς δὲ γενόμενος ἐτῶν ou^ ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν, καὶ μετὰ D τοῦτο ἔζησεν ἔτη ψμ', καὶ ἐγέννησε τὸν ΠΠαλελεήλ, καὶ ἀπέϑανε 5 ζήσας τὰ πάντα ἔτη τοί. | ἹΠαλελεὴλ δὲ γενόμενος ἐτῶν ρξε ἐγέννησε τὸν Ἰάρεδ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη jV, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη νε΄. Ἰάρεδ δὲ γενόμενος ἐτῶν ρἘβ' ἐγέννησε τὸν ᾿Ενώχ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη ὠ΄, καὶ ἀπέϑανε, περὶ οὗ εἴρηται ἣ μετάϑεσις, 10 ζήσας τὰ πάντα ἔτη. φοξβ'.

O8 Ἐνὼχ δὲ γενόμενος ἐτῶν ρξε' ἐγέννησε τὸν Παϑουσάλα, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη wf, καὶ ἀπέθανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη ?3EO". ὶ ᾿

"Lux δὲ γενόμενος gna! ἐγέννησε τὸν Νῶε, καὶ μετὰ τοῦτο 15 ἔζησεν ἔτη φξε, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη ψνγ΄. δύο

4, Ἐνὼς δὲ γενόμενος ἐτῶν ομ'] .. Οπιπΐα hic mendosa et mutila: verisimile est hoc modo scripsisse Auctorem. Ἐνὼς γενόμενος ἐτῶν QU, ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν: καὶ μετὰ τοῦτο ἔξησεν ἔτη «pug, καὶ ἀπέθανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη fs. Καϊνᾶν δὲ γενόμενος ἐτῶν Qo', ἐγέννησε τὸν Μαλελεὴλ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη wu, καὶ ἀπέ- ϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη 2). Ch. V. Genes. V. 9. s. δ. 771ε- λελεήλ Ox. 1710. περὶ --- μετάϑεσις post Evo pone. 12. xol feci τοῦτο ἔζησεν ἔτη off] ,Iterum confusa omnia: locus tamen ste ab oscitantibus librariis foedissime mutilatus, hoc modo fortasse ex Eusebio restituendus. καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη σ΄. καὶ μετε- τέϑη, ζήσας τὰ πάντα ἔτη τξε. Μαθουσάλα δὲ γενόμενος ἐτῶν OEC, ἐγέννησε τὸν Λάμεχ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔξησεν ἔτη o. καὶ ἀπέ- ὅανε. ξήσας etc. Sed videamus etiam rxx. hoc loco.* Ch. V. Ge- nes. V. 22. s. 16. 1pv9'] .. Numerus iste mendosus est: scriben- dum :ivy, secundum Auctoris computum, Ch. "V. Genes. V. 31.

ad eas ingressi sunt: ex quibus pollutis nuptiis Gigantes nati sunt, pro- pter justum quidem Sethum, robusti et procerissimi; propter Cainum vero iniquum et profanum, improbi pessimique.

Enosus autem annos natus cxr, genuit Cainanum; et deinde vixit annos DCCXL, et genuit Maleleelem , et mortuus est, cum vixisset an- nos DCCCCX.

Maleleel vero annos natus cuxv, genuit Jaredum, et deinceps vixit annos DCCxxx, et mortuus est, cum vixisset annos Dcocxcv. ;

Jaredus autem annos natus crxir, genuit Enochum, (qui translatus esse dicitur:) et deinde vixit annos nccc, et mortuus est, cum vixisset &nnos DCCCCLXII, :

Enochus vero annos nàtus cLxv, genuit Mathusalam, et deinde vixit annos DCCCIH, et mortuus est, cum vixisse annos DCCCCLXIX.

Lamechus autem annos natus cnLxxxviu, genuit Noam, et deinceps vixit annos nLxv, et mortuus est, cum vixisset annos pcoLix. Duorum

CHRONOLOGIC A. 9

tolyvv “άμεχ ἣ γραφὴ μνημονεύει, ἕνα μὲν τὸν ἀπὸ τοῦ Κάϊν, ἕτερον δὲ τὸν πατέρα Nó γεγέννηται γὰρ Νῶε διὰ ““άμεχ οὐκ ἐκ τοῦ Καὶν τοῦ καὶ πεφονευχότος ἄνδρα xal νεανίσκον, ἀλλ᾽ ἐκ μεταγενεστέρου καὶ ἐξ ὁμωνύμου τοῦ ἀπὸ Σήϑ'᾽ ἐκεῖνος γὰρ λέγει 5.,, ἄνδρα ἀπέχτεινα εἰς τραῦμα ἐμοὶ καὶ νεανίσκον εἰς μώλωπα ἐμοί.“ χαὶ ὡς δύο φόνους πεποιηκὼς καὶ τῶν δύο τὰς γυναῖχας εἰληφώς, ᾿Ελδὰν καὶ Σελάν, ἑαυτὸν καταμέμφεται ἕβδομηκον- qdxig ἑπτὰ ἄξιον εἶναι κολάσεως, ὅτι ἐκ Κάϊν μέν, φησίν, ἐκδι- χεῖται ἑπτάκις, ἐκ δὲ “αμὲχ ἑβδομηκοντάκις ἑπτά, διὰ τοῦτο 10 μειζόνως κολάζεται, ὥσπερ καὶ ὃ “άμεχ οὕτως πέπονθε" τοῦ δι-- χαίου γὰρ Ἐνὼχ ἀδελφοὺς ἀνεῖλε, τοῦ πίστει διὰ τούτων προσευ-- ξαμένου μὴ ἰδεῖν τοιοῦτον ϑάνατον, xol ἀκουσϑεὶς μετετέϑη. ἦν δὲ Ἐνὼχ ἐκ τοῦ δικαίου Σήϑ', ἐξ οὗ ἸΧριστὸς κατάγεται, γενεα-- λογούμενος xarà τὴν τοῦ ϑείου καὶ εὐσεβοῦς zdovxü ἀναπόδισιν 15ἕως ToU Σὴϑ' καὶ τοῦ ᾿δὰμ καὶ τοῦ ϑεοῦ. | Νῶε δὲ γενόμενος ἐτῶν g^ ἐγέννησεν υἱοὺς τρεῖς, τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, τὸν Ἰάφεθ, μετὰ δὲ ἔτη Q' τοὺς ἑαυτοῦ τεχϑῆναι

Ε

V4

O 9

B

υἱοὺς εἰσῆλθεν εἷς τὴν κιβωτόν, ὑπάρχων ἐτῶν χ', xol οὕτω γί-

« ^A - Cx PY ^ ^—- ? ^ verat ὃ χαταχλυσμός, καὶ ἐν τῷ ἑνὶ καὶ χ' ἔτει τῆς ζωῆς αὐτοῦ φοἐξῆλϑεν ix τῆς κιβωτοῦ, xol μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἔζησεν ἔτη

2. τὸν πατέρα Ch., τοῦ πατρὸς Ox. 4. λέγει Genes. IV. 23. s. 10. κολάζεται cod., κολάζηται Ox. ^ ibid. οὕτως] ,,Forte legen- dum o)roc. Ch. 19. μετετέϑη cod., μετατήϑη Ox. 14. 4ov- κά] liL 38. ἀναπόδισιν cod., ἀναπόδησιν Ox. 17. τοὺς] ,, Ar- ticulus τοῦ hoc loco deesse videtur. Ch, 19, ἔτει Ch., ἔτη Ox.

" vero Lamechorum meminit scriptura; unius, a Caino oriundi; alterius, qui Noae pater erat. Noa enim natus est, non ἃ Lamecho qui a Caino ortum duxit; qui etiam virum occidit et adolescentulum; sed a posterio- re ejusdemque cognomine qui ex Sethi posteris erat. Ille enim dicit: ,,Occidi virum in vulnus meum, et adolescentulum in livorem meum.** Et quod duo homicidia perpetrasset, occisorumque uxores ambas, Kldam et Selam, sibi accepisset, ipse septuagies septemplicis punitionis se di- um profitetur. ,,Septuplum enim (inquit) ultio dabitur de Cain; de ech vero septuagies septies. ^ Atque ideo majorum poenarum dignus censebatur Lamechus, (quas etiam passus est) eo quod Enochi justi fra- tres e medio sustulisset; qui ex fide idcirco Deum precatus est, ne ipse tali morte periret: precibus itaque ejus auditis, translatus est. Enochus vero ortum duxit a justo Setho, a quo Christus oriundus est; cujus ge- nealogiam divinus et sanctus Lucas recenset, retro eam deducens adusque Sethum, Adamum, et Deum.

Noa vero » annos natus, tres genuit filios, Semum, Chamum, et. Ja- phetum. Exacto autem anno centesimo post filios hosce natos, Noa in arcam ingressus est, annos natus nc, propter aquas diluvii. Anno autem Vitae suae DCI, ex arca egressus est: post diluvium vero vixit annos cccr,

10 ANONYMI

τν', xol ἀπέϑανεν ζήσας τὰ πάντα ἔτη ζὸν΄. ἐπειδὴ δέ ποτε ὃ καταχλυσμὸς ἐπαύσατο, ὃ μὲν φόβος ἐνεδίδου λοιπόν, ἐπετείνετο δὲ τὼ τῆς ἀϑυμίας αὐτῷ σφόδρα, καὶ τὸ προφητικὸν ἔπασχεν, ὃ περὶ τῆς ἡμέρας κυρίου φησὶν utc, ,,ὃν τρόπον ἐὰν ἐκφύγῃ ἄν- ϑρωπος ἀπὸ προσώπου λέοντος καὶ ἐμπέσῃ αὐτῷ ἡ ἄρκος καὶ εἶσ-- 5 95 εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καὶ ἀπερείσῃ τὰς χεῖρας αὐτοῦ εἷς τὸν τοῖχον καὶ δάκῃ αὐτὸν ὄφις, “4 οὕτω συνέβαινε τότε. καὶ γὰρ τῆς C χιβωτοῦ προχύψαντα καὶ τῆς δυσώδους καὶ στενοχωρουμένης O 10 εἰρχτῆς ἐκείνης ἀπαλλαγέντα, χειμὼν ἕτερος διεδέχετο τοῦ προ-- τέρου οὐχ ἥττων, τὴν ἀπορίαν καὶ ἀπώλειαν ἐννοήσας τοῦ γένους. 10 Σὴμ δὲ μετὰ δύο ἔτη τοῦ κατακλυσμοῦ, γενόμενος off. ἐτῶν, ἐγέννησε τὸν ᾿ἠρφαξάδ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη φ΄, καὶ ἀπέ- ϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη χβ'. i 44oqa&àó δὲ γενόμενος gÀ& ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη vy', καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη φλη. [15 Καϊνᾶν δὲ γενόμενος ἐτῶν ρϑ' ἐγέννησε τὸν Σάλα, καὶ μετὰ

1. «'] .. Scribendum z»', ut ex 'Textu sacro et Auctoris ipsius com- pntepone manifesto apparet.* Ch. V. Genes. IX. 28. 4. "4uc&$]

. 19. 5. εἰσέλθῃ] εἰσέλϑοι Ox. 6. ἀπερείσῃ] ἀπερίσοι Ox., ἀπε- φείσοι Ch. 7. συνέβαινε Ch., συνέβενε Ox. 8. στενοχωρουμένης cod., στενοχορουμένης Ox. 9. ἐκείνης addit cod., om. Ox. 10. ἥττων Ch, ἧττον Ox. ibid. ἐννοήσαντα Ch. 14. ᾿δρφαξὰδ δὲ γενόμενος ολβ΄ etc.] ,,Omnia hic mendosa: Legendum, "49g. δὲ γενόμενος ἐτῶν ρλε΄, ἐγέννησε etc. et deinde pro v'. scribe vy'. uti habet rxx versio, quam Graeci ubique sequuntur: ex istis enim numeris rite conficitur numerus totalis annorum »xxxvim, quem aucto" nobis exhibet. Cae- terum de Cainan hoc insititio nihil dicemus: NNodus iste summa jam- dudum exercuit ingenia, necdum explicatur.** Ch. Reposui ρλε΄ et vy'. 16. Καϊνᾶν δὲ γενόμενος ἐτῶν Q9',] , Nec aliis, nec sibi in hisce

lculis constat Auctor noster. Lxx seniores Cainan cxxx annorum fuisse cum Salam generaret, et deinde vixisse annis ccoxxx affir- mant: quibus numeris compositis, anni ccccLx, non €cenxvi, uti Noster habet, conficiuntur.** Ch.

et mortuus esf, cum vixisset annos nccccr. Diluvio tandem cessante, ti- morem quidem omnem deinceps deposuit; caeterum maxima eum cepit animi dejectio; et Propheticum illud omnino passus est, quod de die Do- mini ab Amoso dictum est: ,,Quomodo si fugiat vir a facie leonis, et occurrat ei ursus; et ingrediatur domum, et innitatur manu sua super arietem, et mordeat eum coluber:** eodem modo tunc temporis evenit. x arca quippe egressum, et foetido illo arctoque carcere liberatum, tempestas alia priore nequaquam mitior eum excepit; cum.generis sui angustias, ipsamque adeo deletionem ob oculos jam haberet.

Semus vero, post annum secundum a diluvio, vitae suae anno cir, genuit Arphaxadum; et deinde vixit annos p, et mortuus est, ubi vixis- set annos DCII,

Arphaxadus autem annos natus cxxxit, genuit Cainanum, et deinde vixit annos cccc, et mortuus est, cum vixisset annos DXXXVIII.

Cainanus vero annum agens cix, genuit Salam, et deinceps vixit an-

CHRONOLOGIC A. 11

τοῦτο ἔζησεν ἔτη 32, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη TEL.

τὸν δὲ Σάλα ὃ πατὴρ αὐξηϑέντα γράμματα ἐξεπαίδευσε" καὶ δή

πότε ὃ Σάλα πορευϑεὶς ἀποικίαν κατασκέψασϑαι, ἐλϑὼν κατὰ Ὁ γῆν Χαλδαίων γράμματα ἐπί τινων διαχεχαραγμένα πετρῶν ἐντυ--

5χών" τὰ δ᾽ ἦν ἄρα τῶν Ἐγρηγόρων παράδοσις" ταῦτα δὲ ἐγγρα-- O 11

ψάμενος ὃ Σάλα αὐτός τε ἐν αὐτοῖς ἐξημάρτανε καὶ τοῖς ἄλλοις τὴν αὐτὴν ἀτοπίαν ἐξεπαίδευσεν. ὃ δὲ Σάλα γενόμενος ἐτῶν oM ἐγέννησε τὸν Ἕβερ, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη υ' τρία, καὶ ἀπέ- Save ζήσας τὰ πάντα ἔτη φλγ΄.

10 ^ "Ef:o δὲ γενόμενος QAO ἐγέννησε τὸν Ἰεχτὰν καὶ τὸν Φάλεκ. ἐπὶ δὲ τοῦ Ἔβερ ἐννοοῦσιν οἱ ἄνϑρωποι πύργον κατασχευάσαι οὖ-- θανομήχη πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ κατακλυσμοῦ, ὡς τοῦ ϑεοῦ ἐπι- βουλεύοντος αὐτοῖς " ἦσαν γὰρ πάντες μιᾷ φωνῇ. Νεβρὼδ δὲ ὃ γίγας, Xovool τοῦ .«Αϊϑίοπος υἱός, προσέτασσε καὶ εἷς βρῶσιν Ἐ

15 ἀγρεύων ἐχορήγει ζῶα. ὃ δὲ Ἕβερ, ὃ τοῦ Σάλα υἱός, ἐπείγειν ἐγκεχείριστο τὴν οἰχοδομὴν τοῦ πύργου καὶ τῆς Βαβυλῶνος, ὅ ἐστε σύγχυσις. τῶν δὲ πάντων ἐπὶ τὴν τοῦ πύργου καὶ τῆς πό- λεως δρμησάντων οἰχοδομὴν ἀρχηγοὺς εἶχεν οβ΄, μόνος δὲ Ἕβερ οὗ συνέϑετο τῇ τούτων ἀλογίστῳ ἐργασίᾳ" διὸ καὶ πάντων ai

90 γλῶσσαι συγεχύϑησαν, τῶν συντεϑειμένων εἰς off γλώσσας διαι-- V 5 ρεϑέντων κατὰ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀρχόντων αὐτῶν" τούτῳ μόνῳ Ο 12

4, διακεχαραγμένα Polux p. 66. pro ἐντυχὼν ponens εὑρίσκει, διακεχαραγμένων Ox. Idem mox παραδόσεις --- τοὺς ἄλλους --- ἐξεπαίδευσεν. 9. gày Ch., gy Ox. 14 Xovool] Χὸῦς Ch. Xovoi ' Theod, Melit. 15, ἐχορήγει cod., ὀχορήγεε Ox. 20. cv»- εχύϑησαν vel συνεχέϑησαν Ch., συνεχήϑησαν Ox. ibid. συντε- ϑειμένων Ox., συντεϑημένων cod.

^mos cccxxx, et mortuus est, cum vixisset annos cccernxvir Caeterum Sala jam grandior factus literis a patre imbutus est. Egressus autem, ad ex- plorandum habitandi locum, in Chaldaeam venit: ubi incidens in tabulas peur cnm literis inscriptas, (ab Egregoris hae traditae sunt) eas- em Sala describens et ipse in eis peccavit, et alios etiam iisdem imbuit ineptiis. Sala autem annos natus exxx, genuit Heberum; et deinde vi- Xit annos ccecru, et mortuus est, cum vixisset annos ΠῚ.

Heberus vero, annos natus exxxiv, genuit Jectanum et Phalecum, Heberi autem tempore consilium inierunt homines turris extruendae, cujus culmen ad coelum pertingeret, ad evitanda scilicet diluvia; ac si Deus eis insidias structurus esset: erant enim omnes labii unius. Nebrodus autem &igas, Chusi Aethiopis filius, coepti hujus aliis auctor erat, feras etiam ex venatione captas eis in victum suppeditans. Kxtructionem vero tum turris, tum urbis Babyloniae (quae Confusionem sonat) urgere jussus est Heberus Salae F. Populo autem universo ad turrim hanc, urbemque extruendas convenienti, praefecti erant r.xxir: solus scilicet Heberus isto- rum stulto conatui non est adsensus; unde cum reliquorum omnium ser- mo, secundum praefectorum numerum, in linguas Lxxrr divisus esset, so-

12 ' ANONYMI

τῷ Ἕβερ ϑεὸς οὐχ ὑστέρησε τὴν ἀρχαίαν φωνήν. ὅϑεν οἱ ἀπο- μείναντες ἐν τῇ προτέρῳ γλώσσῃ Ἑβραὶς αὐτὴν ἐπωνόμασαν κατὰ τὴν τοῦ κρατήσαντος αὐτὴν ἐπωνυμίαν Ἕβερ εἰς τὸ γένος τῶν “Ἑβραίων, οἵτινες πατρωνυμικῶς καὶ φερωνύμως ᾿Εβραῖοι καλοῦν-- ται. διὸ καὶ τῇ τῶν Ἑβραίων γλώσσῃ ἐχρῶντο οἱ ἀπὸ τοῦ ᾿“δάμ, 5 xol τοὺς ἀμφὶ τὸν ““βραὰμ καὶ τὸν ΝΝῶε καταγομένους καὶ τὸν δεύτερον ᾿δάμ, τὸν Χριστὸν λέγω, τῇ τῶν Ἑβραίων φωνῇ δῆ- λον κατὰ τὸν πρῶτον πάντων ᾿δὰμ χρώμενον, ὡς τὸ ἐφαϑὰ xol ταλιϑὰ κοῦμι καὶ λιμὰ σαβαχϑανὶ καὶ τὰ ὅμοια. καὶ μέντοι καὶ πρὸς τούτοις καὶ τὰ τῶν παλαιῶν ὀνόματα ἐναργὲς τεκμήριον 10 B τοῦ ταύτην εἶναι φωνὴν τὴν πρὸ τῆς συγχύσεως, καὶ ταὐτῇῃ τὸ ζητούμενον ἑρμηνεύεται, iq? ὧν κατ᾽ οὐδεμίαν ἔστι γλῶσσαν τὸ σημαινόμενον ἐπιλύσασϑαι, οἷον τοῦ ᾿δὰμ καὶ τῶν λοιπῶν oi προσηγορίαε δὲ ἑτέρας οὐδεμίας ἑρμηνεύονται, εἰ μὴ διὰ τῆς Ἑβραϊκῆς καὶ μόνης. ταύτην γὰρ τὴν γλῶσσαν καὶ Συριακὴν 16-15 γουσιν, ὡς ὃ πολυμαϑὴς οὕτω μαρτυρεῖ ᾿Ωριγένης, ἑρμηνεύων ix τῆς Συριακῆς βίβλου καὶ ἑξῆς Συριακὴν εἰπὼν τὴν Ἑβραίων O 18 διάλεκτον, ἐπειδὴ γὰρ Συρίαν τὴν Ἰουδαίαν καὶ Σύρους οἵ πα-- λαιοὶ τοὺς Παλαιστίνους ὠνόμαζον. ὃ μὲν οὖν πύργος ᾧχοδο- μιι(ἤϑη ἐπὶ “Εβὲρ ἐν ἔτεσι τεσσαράκοντα, καὶ ἔστι κεχαλασμένος τὰ 30

1. οὐχ] οὐκ Ox. 2. Ἑβραϊς Exspectares Ἑβραΐδα. Conf. p. 12. E. vol. II. p. 14. B. 65. B. 78. D. 4. πατρωνυμικῶς Ch., πα- τρονυμικῶς Ox. 8. πάντων Ox., πάντως cod. 9. ταληϑα- κούμη — λιμάσα βαχϑανὴ Ox. Vid. Marc. VII. 34. V. 4t. XV. 34. 10. τεκμήριον Ch., τεκμήρια Ox. 18. yàg] περῦ 19. Qxo9o- μήϑη Ch., οἰκοδομήϑη Ox. 20. κεχαλασμένος κεχαλαγμένος cod., κεχαλκαμένος Ox. neglecto etiam zo.

lum Heberum Deus antiqua lingua non privavit. Atque ideo qui linguam hanc retinuerunt, Hebraeam eam vocarunt, juxta nomen Heberi, qui in genus Hebraeorum eam propagavit, qui etiam appellatione patris nomini conveniente, Hebraei dicti sunt. Adami itaque posteri Hebraea lingua usi sunt. Abrahamum etiam et Noae filios, sed et Adamum etiam se- cundum, Christum dico, eadem Hebraea lingua, qua Adamus primus, usum fuisse manifestum est; ut ex hisce verbis apparet: Ephata, 'Talitha Cumi, Lama sabachthani, et similibus. — Quin et ab antiquorum nomini- bus argumentum clarum peti potest, hanc esse linguam, qua usi sunt ho- mines ante Confusionem. Siquando enim de horum quibusvis quaestio facta est, ex hac sola lingua solutionem habere potest: sicut Adami aliorumque nomina ex nulla alia lingua quam Hebraea explicari possunt. Linguam hanc Syriacam etiam appellatam esse testatur doctissimus Ori- &enes, in Commentariis suis super Biblia Syriaca; ubi Syriacam diále- ctum Hebraeorum esse asserit. Syriam enim, Judaeam, et Syros, Palae- snos antiqui vocarunt. "Turris itaque Heberi tempore quadraginta an- norum spatio extructa est; cujus etiam adhuc supersunt vestigia quaedam,

CHRONOLOGIGC A. 18

iyvn αὐτοῦ φυλασσόμενα μόνον ἀνὰ μέσον 40009 καὶ Βαβυλῶνος.

ἦν δὲ ευλγ΄. σ Φάλεκ δὲ γενόμενος ἐτῶν oM ἐγέννησε τὸν Ραγαῦ, καὶ μετὰ

τοῦτο ἔζησεν ἔτη 09', καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη τλϑ'.

5 Γίνονται οὖν ἀπὸ τοῦ 440g ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἔτη βοξβ', χαὶ ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἕως τῆς συγχύσεως τῆς πυργοποιίας καὶ τῆς τελευτῆς Φάλεκ, 0 ἐστι μερισμός, ἔτη φλς΄.

: Ly v. d ' - Cv €

αὶ οὕτω γίνεται διαμερισμὸς ἤτοι διασπορὰ τῶν υἱῶν Νῶε

à τῶν ἐξ αὐτῶν γεννηϑέ * διό αἱ μέροπες ἐχλήϑησαν

(o καὶ τῶν ἐξ αὐτῶν γεννηθέντων" διόπερ καὶ μέροπες ἐκλήϑη

,

10 ἀπό τε τῆς μεμερισμένης φωνῆς ἀπό τε τοῦ μερισμοῦ τῆς γῆς. ὃ μέντοι Σὴμ ἐγέννησε τὸν Ἐλὰμ καὶ ᾿“σοὺρ καὶ τὸν ᾿ρφαξὰδ D xui τὸν “οὐδ, ὃ δὲ Χὰμ τὸν Χοὺς καὶ τὸν ΠΠεσραὶμ καὶ τὸν Φοὺδ καὶ τὸν Χανάν, ὃ δὲ Ἰάφεϑ' τὸν Γάμερ καὶ τὸν Moyoyy καὶ τὸν Θηρὰν καὶ τὸν Ἰωῦΐαν καὶ τὸν Ἰεχτὰν καὶ τὸν Θόβελ καὶ τὸν Mo- Q 14 15 σὺχ καὶ τὸν ΠΠαδαΐ, ἀφ᾽ ov Mio: γενόμενοι καὶ τῶν Βαβυλω-- γίων χρατήσαντες, 7, χώρα IMzla προσηγορεύϑη κυρίως καὶ φε- ρωνύμως.. ΠΠετὰ γοῦν τὴν σύγχυσιν καὶ τὴν τοῦ πύργου διάλυσιν μετα-- στέλλονται οἱ τρεῖς υἱοὶ τοῦ Νῶε πάντας τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομέ- 20vovc, x«l διδόασιν αὐτοῖς ἔγγραφον τῶν τόπων τὴν κατανέμησιν,

3. ἐγέννησε Ch., καὶ ἐγέννησε Ox. ^ ibid. Ραγαῦ cod., Ῥααῦ Ox. 5. etg 1 Numeri superiores annos efficiunt 2242, quot vulgo so- lent ab Adamo ad diluvium computari. Hic Africanum sequitur. .12. 7093] , Aram hic omittitur.** Ch. ibid. Mscgctu] Mrcoiu Ox. 19. Χανάν] Χαναάν Ch. ibid. ᾿Ιάφεϑ' cod., ᾿Ιάφεδ Ox. 14. Ἰωῦαν͵] ᾿Ινωΐαν Ox. 16. φερωνύμως Ch., φερονύμως Ox. 18. ἡ» cod., οὖν Ox. 90, τῶν τόπων Pollux p. 70., τὸν τό- zov Ox.

aere compaginata, inter Assur et Babylonem sita: sunt autem nume- rO I9CCCCXXXIII.

Phalecus vero annos natus cxxx genuit Ragauum; et deinde vixit annos €cIx, et mortuus est, cum vixisset annos CCCXXXIX,

Ab Adamo itaque ad diluvium anni numerantur MMccrLxi: a diluvio, ad linguarum confusionem obitumque Phaleci, (cujus nomen Divisionem sonat) anni DXxxvI.

Atque hoc modo dissipati sunt Noae filii, eorumque posteri: unde et Méoozsg appellati sunt, tum ob vocem eorum divisam, tum ob terram inter eos distributam. A Semo nati sunt Elam, Assur, Arphaxad, et Lud. A Chamo, Chus, Mesraim, Phut et Canan. A Japheto autem Gamer, Magog, 'Theras, Jovan, Jectan, 'lThobel, Mosoch et Madai, a quo Medi orti sunt, qui Babylonicum tenuerunt imperium, a quorum etiam nomine Media regio proprie dicta est.

Post Confusionem igitur, turrisque eversionem , Noae filii tres, pro- gnatis suis omnibus ad se vocatis, unicuique eorum loca, climata, regio-

14 ANONYMI

ἥνπερ ix τοῦ πατρὸς Νῶε παρειλήφασι, καὶ λαγχάνουσιν ἔχά-- στῳ καὶ ταῖς ἑκάστου φυλαῖς καὶ πατριαῖς τόπον καὶ κλίματα E καὶ χώρας καὶ νήσους καὶ ποταμοὺς κατὰ τὴν ὑποχειμένην ἔχϑε- σιν, xol καταχληροῦνται τῷ μὲν πρωτοτόχῳ υἱῷ Νῶε Σὴμ ἀπὸ Περσίδος καὶ Βάκτρων ἕως Ἰνδικῆς καὶ Ῥινοκουρούρων τὰ πρὸς 5 ἀνατολήν, τῷ δὲ Χὰμ ἀπὸ "Pwoxovgovoov ἕως Γαδείρων τὰ πρὸς νότον, τῷ δὲ Ἰάφεϑ' ἀπὸ ΠΠηδίας ἕως Γαδείρων τὰ πρὸς βοῤῥᾶν. ; v6 Ai δὲ λαχοῦσαι χῶραι τῷ uiv Σὴμ εἰσὶν αὗται, Περσίς, O 15 Βαχτριανή, Ὑρχανία, Βαβυλωνία, Κορδυαία, *4oovola, 11ε- 10 σοποταμία, oaa ἡ ἄρχαία, ᾿Ἐλυμαίς, Ἰνδική, 24ouflio 4, εὐδαίμων, κοίλη Συρία, Κομμαγηνὴ καὶ Φοινίκη πᾶσα καὶ πο- ταμὸς Εὐφράτης" τῷ δὲ Χὰμ “Ἄἔ[ἴγυπτος, «Αἰϑιοπία ἥ βλέπουσα κατ Ἰνδούς, ἑτέρα «Αἰϑιοπία, ὅϑεν ἐχπορεύεται ὃ ποταμὸς τῶν ZAi9iónov, ἐρυϑρὰ βλέτουσα xav ἀνατολάς, Θηβαΐς, «Τιβύη 15 7j παρεχτείνουσα μέχρι Κυρήνης, ἸΠαρμαρίς, Σύρτις, «Τιβύη ἄλλη, Νουμιδία, ἸΠασσυρίς, ἸΠαυριτανία ἢ κατέναντι Γαδεί-: ρων" ἐν δὲ τοῖς κατὰ βοῤῥᾶν τὰ παρὰ ϑάλασσαν ἔχει Κιλικίαν,

2. πατριαϊῖς Ch., Pollux, πατρεὼς Ox. 8. νήσους cod., νέσους Ox. 5. 6. Pwoxovoovrtov Ox. 7.. νότον Ch., νῶτον Ox. ibid, 'Ia- φεϑ' cod., Ἰάφηϑ' Ox. 10. Κορδυαία] Κορδήνα Ox. 12. κοί- 4j Συρία]ὔ Κοιλησυρία Ox. — ibid. Κομμαγενὴ ( Κομμαγηνὴ) Ch., Kouuoywr Ox. — 13. βλέπουσα] malim ἡ addi ex Syncello p. 48. D, Polluce p. 72. 15. Θηβαΐς Ch., Pollux, Syncellus et Chron. Pasch. p. 29. D, Θήναις Ox. 16. Σύρτις] Σύρτης Ox. 17. Νουμι- δία Ch., ΝΝουμηδία Ox. ^ ibid. Ἰασσυρίς ασσουρίς Syncellus, Meocovorg Ox. 18. τοῖς Syncellus, Pollux p. 74. ,, Chron. Pasch., ταῖς Ox. ibid. ϑάλασσαν Syncellus, Pollux, ϑάλασσα Ox.

nes, insulas, fluviosque adsignarunt; singulis tribubus et familiis eorum facta distributione quam a patre Noa scriptis proditam acceperunt,

Semo itaque, Noae filio primogenito, sorte obtigerunt regiones omnes orientales a Perside et Bactris, usque ad Indiam et Rhinocorutos.

Chamo vero partes Meridionales, a Rhinocorutis ad Gades usque.

Japheto autem obtigit, quicquid a Media est, septentrionem versus usque ad Gades.

Regiones vero, quae Semo sorte obvenerunt, sunt hae: Persis, Ba- ctriana, Hyrcania, Babylonia, Cordena, Assyria, Mesopotamia , Arabia vetus, Elymais, India, Arabia Foelix , Coelesyria, Commagena, Phoeni- cia tota, et fluvius Euphrates.

Chamo obtigerunt Aegyptus, Aethiopia, quae Indiam spectat, Ae- thiopia altera, unde profluit Aethiopum flumen, Erythra, quae orientem respicit, 'lThebais, Libya ad Cyrenem protensa, Marmaris, Syrtis, Libya altera, Numidia, Massyris, Mauritania, quae Gadium est e regione. Bo- ream autem versus mari adjacentes regiones habuit Ciliciam, Pamphy-

CHRONOLOGICA. 15

Παμφυλίαν, Πισιδίαν, WMolay , “Ἰυκαονίαν, Φρυγίαν, Ka- μαλίαν, “«υκίαν, Καρίαν, “υδίαν, ΠΠυσίαν ἄλλην, Τρωάδα, «Αἱολίδα, Βιϑυνίαν, τὴν ἀρχαίαν Φρυγίαν, καὶ νήσους ὁμοίως B Σαρδανίαν, Κρήτην, Κύπρον, καὶ ποταμὸν Γειὼν τὸν καὶ Νεῖ-- Ο 16 5Aov καλούμενον" τῷ δὲ Ἰάφεϑ' Π]ηδία, ᾿Ἵλβανία, Ldoutvia μι- xo& Tt καὶ μεγάλη, Καππαδοχία, Παμφλαγονία, Γαλατία, KoAyíc, Βόσπορος, ἸΠαιῶτις, 4 έρβη, Σαρματίς, Ταυριανίς, Βασταρνίς, Σχυϑία, Θράκη, Ἰ]ακεδονία, Ζαλματία, IMoLoo-

σή, Θεσσαλία, zdoxolc, Βοιωτία, «Αϊτωλία, ᾿“ττική, ᾿“Δχαΐα,

10 Πελλήνη, 4, χαλουμένη Πελοπόννησος, ᾿Ἵρχαδία, ᾿Ηπειρῶτις,

(0 Dowole, adeyviric, ᾿ἀδριακή, ἐξ ἧς τὸ ᾿“δριακὸν πέλαγος " ἔχει δὲ xal νήσους Βρεττανίαν, Σικελίαν, Εὔβοιαν, Ῥόδον, Χίον, "iafov, Κύϑηραν, Ζάκυνθον, Κεφαλληνίαν, ᾿Ιϑάχην, Κέρ- κυραν, xci μέρος τι τῆς “4σίας, τὴν καλουμένην Ἰωνίαν, καὶ πο- C

15ταμὸν Τίγριν τὸν διορίζοντο μεταξὺ ᾿ηδίας καὶ Βαβυλωνίας.

1. Ihcióíav Ch., Πισσιδίαν Ox. ibid. Avxoovíav Ch., Avxa- νίαν Ox. ibid. καὶ MoA(av] Καββαλλίαν Synceli MS. A, Κα- μιλίαν Chron. Pasch. Scripsi Καμαλίαν cum Theodoro Meliteno. v. .Ducang. ad Chron. Pasch. p. 30. A. "Verum autem est Καβαλίαν. 2. Καρίαν Ch., Καρύαν Ox. 8. Βιϑυνίαν Ch., Βηϑυνίαν Ox. Post τὴν ἀρχαίαν interpungit Ox. contra codicem. 6. xol addit cod., om. Ox. 7. Moeidrig Syncellus p. 50. B, Chron. Pasch. p. 27. D, Cedrenus p. 14. r. C, Mo4&rgg Ox. ibid. Σαρματής, Ταυριανής., Βουταρνής Ox. quorum postremum correxi ex Chroni- co Pasch. p. 27. D, Polluce p. 74., Syncello p. 50. B, qui Βαστρα- vj, et Libro generat. post Chron. Pasch. p. 414. b, qui Bastarnia. Conf. Ducang. ad Chron. P. p. 492. B. 9. Βοιωτία] Βοιοτεία Ox. 10. Πελλήνη] Πεληνή Ox. v. Bentleium Epist. p. 71. — ibid. ᾿Ηπειρῶτις Syncellus et alii, ᾿Ηπειρώτης Ox. 11. 4vzvirig Chron. P. p. 27. C, Sync,, Ec. MS. apud Ducang. 1. c., “αχνίτης Ox. 12. Εὔβοιαν Ch., Ἐὔοιαν Ox. 18, Κύϑηραν Chron. Pasch. p. 98. A, Κύϑειραν Ox. — ibid. Ζάκυνϑον Ch. Ζάκινϑον Ox. ibid. Κεφαληνίαν Ox. 14. τὴν καλουμένην ᾿Ιωνίαν Ch., Pollux, Syn- cellus, Cedrenus, τὸ καλούμενον Ἰωνία Chron. P., τῆς καλουμένης ᾿Ιωνίας Ox. 15. Τίγριν cod., Τίγρον Ox.

Ὄπ τ ἀνε ΎΨ ΌΝ Ξ HÁE"

liam, Pisidiam, Mysiam, Lycaoniam, Phrygiam, Camaliam, Lyciam, Ca- riam, Lydiam, Mysiam alteram, 'T'roadem, Aeoliam, Bithyniam veterem, Phrygiam: insulas etiam has; Sardiniam, Cretam, Cyprum; et fluvium Geon, qui Nilus etiam dictus est.

Japheto obvenerunt Media, Albania, Armenia minor majorque, Cap- padocia, Paphlagonia, Galatia, Colchis, Bosporus, Malates, Derbe, Sar- matia, 'Tauriana, Butarna, Scythia, Thracia, Macedonia, Dalmatia, Mo- lossia, 'T'hessalia, Locris, Boeotia, Aetolia, Attica, Achaia, Pelena, quae et Peloponnesus dicta est, Arcadia, Epirus, Illyricum, Lychnitis, Adria, unde mari Adriatico nomen factum. Insulas vero habuit Britanniam, Si- ciliam, Euboeam, Rhodum, Chium, Lesbum, Cytheram, Zacynthum, Ce- phaleniam, Ithacam, Corcyram, Asiae quoque partem quae Jonia voca- tur: fluvium vero habuit 'ligrim, qui Mediam a Babylonia disterminat.

O 17

D

O 18 v7

46 — ANONYMI

Τούτων οὖν τῶν χκληροδοτηϑέντων ὃ τοῦ Χὰμ υἱὸς Χαναὰν ἰδὼν τὴν πρὸς τῷ «Ζιβάνῳ γῆν ὡς ἀγαϑή τε καὶ εὔφορος καὶ κατὰ πολὺ τῆς ἑαυτοῦ διαλλάττουσα γῆς, τυραννικῶς καϑήρπασεν αὖ- τήν, καὶ τοὺς ἐκ τοῦ Σὴμ κλήρους ἐξήλασε, καὶ οὕτω πᾶσα ἣ γῆ

τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Χαναὰν προσηγόρευται. κἀντεῦϑεν volvvv 5

ὃ δίκαιος κριτὴς μετὰ ταῦτα τοῖς ἐκ τοῦ Σὴμ υἱοῖς Ἰσραὴλ ἀπέ- δωκεν αὐτὴν διὰ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, καϑὼς καὶ τῷ “βραὰμ προε- πηγγείλατο.

“Ῥαγαῦ δὲ γενόμενος ἐτῶν ρλβ' ἐγέννησε τὸν Σερούχ, καὶ με-

τὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη oC, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη τλϑ'. 10

Σεροὺχ δὲ γενόμενος ἐτῶν QV ἐγέννησε τὸν Ναχώρ, καὶ με- τὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη σ’, καὶ ἀπέϑανεν ἃ καὶ ζήσας τὰ πάντα 3X.

Ὁ δέγε Ναχώρ, ὃ υἱὸς Σερούχ, γενόμενος ἐτῶν οϑ' ἐγέν-- vos τὸν Θάῤῥα, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη ρχϑ', καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη oq.

Θάῤῥα δὲ γενόμενος ἐτῶν o' ἐγέννησε τὸν 24fgadq καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν χράν, τὸν πατέρα τοῦ “τ, ὃς καὶ ἀπέϑανε πρὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Θάῤῥα, καὶ μετὰ τοῦτο ἔζησεν ἔτη ολε' ὃ Θάῤῥας, καὶ ἀπέϑανε ζήσας τὰ πάντα ἔτη oc.

15

Ἔν δὲ τοῖς προειρημένοις χρόνοις γέγονέ τις γίγας, τοὔνομα 20

2. τῷ] τὸ Ox. 8. διαλλάττουσα] διαλλαττούσης Ox. v. "Theodorus Melit. p.79. 6. τοῖς --- υἱοῖς Ch., τοὺς — υἱοὺς Ox. 12. ἃ καὶ ξήσας τὰ πάντα] Scribendum videtur ξήσας τὰ πάντα ἔτη. 14. ρκϑ' Ox., oxf' cod.: ρκϑ' ponit etiam Chron, Pasch. p. 48. B, pee 9.9". 20. 4AOI'OZ AETTEPOZ inscripsit Ch. Idem ἐν δὲ τοῖς προει- θημένοις χρόνοις pro eo quod in codice est μετὰ ταῦτα. Vid. δὰ ἢ... Ὁ,

Facta itaque hac partitione, Chami filius Chanaan, animadverso ter- ram Libano vicinam bonam esse, et fertilem, suaque multo meliorem, per vim eam sibi arripuit, Semique posteros ex ea ejecit: quo factum, ut universa terra illa promissionis, Chanaanis regio vocaretur. Judex itaque justus eam postea lsraelitis, qui a Semo oriundi erant, per Jesum Na- vae F. tradidit, sicut Abrahamo promiserat.

Ragauus autem annos natus cxxxir genuit Seruchum; et deinde vixit annos ccvir, et mortuus est, cum vixisset annos CCCXXXIX.

Seruchus vero annos natus cxxx, genuit Nachorem, et deinde vixit annos cc, et mortuus est, cum vixisset annos cccxxx.

Nachor autem Seruchi E. annos natus nLxxix, genuit TTharam; et deinde vixit annos exxix, et mortuus est, cum vixisset annos Ccvi.

'lhara vero, annos natus Lxx, genuit Abrahamum, NNachorem, et Aramum, patrem Loti: qui etiam ante patrem suum 'Tharam diem obiit. "hara autem vixit posthaec annos cxxxv, et mortuus est, cum vixisset annos ccv.

'"emporibus autem praedictis gigas erat, ex Chami posteris, nomine

CHRONOLOGICA. 17

Νεβρώδ, υἱὸς Χοῦς τοῦ 44i9íonog, ἐκ φυλῆς Χάμ, ὃς κτίσας τὴν Βαβυλῶνα πόλιν xci πρῶτος καταδείξας κυνηγίαν καὶ μα-

ydav Περσῶν ἐπρώτευσε, διδάξας αὐτοὺς ἀστρονομίαν καὶ ἀστρολογίαν, τῇ οὐρανίῳ κινήσει τὰ περὶ τοὺς τικτομένους πάντα δ5δῆϑεν σημαίνοντα" ἀφ᾽ ὧν Ἕλλῆνες τὴν γενεϑλιαλογίαν μαϑόν--

τὲς ἤρξαντο τοὺς γενομένους ὑπὸ τὴν τῶν ἄστρων κίνησιν διαφέ- ρειν, οὐχοῦν ἀστρονομία τε καὶ ἀστρολογία καὶ μαγεία ἀπὸ IMa- γουσαίων, ἤτοι Περσῶν, ἤρξαντο" oi γὰρ Πέρσαι ἸΠαγὼγ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων προσαγορεύονται, οἵ γε τὸν Νεβρὼδ λέγουσιν ἀπο--

10 ϑεωθϑῶντα καὶ γενόμενον ἐν τοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ ὃν καλοῦσιν

"Oolova , περὶ οὗ φησι Πϊωσῆς ὅτι γέγονεν 7, ἀρχὴ τῆς βασιλείας

αὐτοῦ Βαβυλὼν xoi Χαλάνη ἐν γῇ Σεναάν, ὅϑεν ἐξῆλϑε Φιλι-- * - - “τὰ -} , 5" ὦ T5 ,

στιεὶμ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ τοῦ ᾿Ἰσσούρ, ἀφ᾽ ov L4oo)Qiot. Kal χρατήσας τὴν Συρίαν καὶ τὴν Περσίδα καὶ τὰ λοιπὰ μέ-

4595 τῆς ἀνατολῆς ἀνεφάνη καὶ ἄλλος, υἱός τινος Οὐρανοῦ λεγο-

μένου καὶ ᾿Δφροδίτης, γυναικὸς αὐτοῦ, γιγαντιαῖος, ὀνόματι Κρόνος κατὰ τὸ ὄνομα τοῦ πλανήτου ἀστέρος" γενόμενος δὲ χαὶ οὗτος δυνατὸς πάνυ καὶ πολλοὺς ὑποτάξας καὶ κυριεύσας πρῶτος κατέδειξε τὸ βασιλεύειν καὶ κρατεῖν τῶν ἄλλων ἀνθρώ-

M ! € * ^ 207v. ὃς χαὶ βασιλεύσας πρῶτος Συρίας ἔτη νς΄ ὑπέταξε πᾶσαν

5. σημαίνοντα ϑουῖθα σημειούμενος. 7. Μαγουσαίων cod., Ma- γουσάλων Ox. 8. ὑπὸ cod., ἀπὸ Ox. 11. "Qoíovx Ch., Ὦ- eíovo Ox. ibid. Mocts] Genes. X. 10. 12. Φιλιστιεὶμ cod., Φιλιστεὶμ Ox. ,,09s» ἐξῆλθε Φιλιστεὶμ etc.] Ista non sunt hujus loci, quem hoc modo legendum puto: ὅϑεν ἐξῆλθεν ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ ὃ Acco)Q, dq οὗ AcovQuo.. Vide Genes. cap. 10. ver. 10. et 11.* Ch. Verba ὅϑεν ἐξῆλθε Φυλιστιείμ leguntur Genes. X.

14. Conf. etiam Chron, Pasch, p.36. B. 14. μέρη cod. μέλη Ox.

Nebrodus, Chusi Aethiopis filius. Babylonem urbem hic extruxit; arteque venandi. e£ Magia adinventis, ipse Persis primus imperavit, Astronomia et Astrologia eos imbuens, et motu coelesti observato, omnia ex natali die mortalibus praedicens, a quibus Graeci Genethlialogiam accipientes, de natalitis secundum astrorum motum judicare primum coeperunt. Astronomia itaque et Astrologia et Magia a Magusaeis, seu Persis or- tae sunt. Persae enim Magog ab indigenis appellantur: qui etiam Ne- brodum in coelitum ordinem relatum, eumque esse quem inter sidera Orionem vocant asserunt. De hoc dicit Moses: Principium regni ejus Babylon et Chalane in terra Sennaar: unde exivit Assur, Semi F. a quo Assyrii dicti sunt,

Extitit et alius gigantaeae staturae, Coeli cujusdam et Veneris fi- lius, Saturnus, a Planetae nomine dictus: qui Syriam, Persidem, reli- quasque Orientis regiones sibi subjectas habuit. Hic, cum ad potentiam magnam esset evectus, imperioque suo multos subjecisset, primus regnan- di modum, aliosque sub jugum mittendi ostendit: Qui cum Syriae regno primus per annos rvi potitus fuisset, Persidem sibi omnem facto a Sy:ia

Ioannes Malal«s, o

O 19 B

18 | J| ANONYMI

τὴν Περσίδα, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Συρίας. ἔχων δὲ γυναῖχα Σε- μίραμιν, τὴν καὶ Ῥέαν καλουμένην παρὰ 4oovoloig, ἔσχεν xal υἱοὺς δύο καὶ ϑυγατέρα μίαν, καὶ τὸν μὲν προσηγόρευσε zia € εἰς ὄνομα τοῦ πλανήτου ἀστέρος, τὸν δὲ ἐπωνόμασε Νίνον, καὶ τὴν ϑυγατέρα Ἥραν, ἣν καὶ ἔλβεν εἰς γυναῖκα Πῖκος ὃ καὶ Ζεύς, 5 τὴν Ἰδίαν ἀδελφήν. Ἱπετὰ δὲ Κρόνον ἐβασίλευσε Νίνος, ὃ υἱὸς αὐτοῦ, ἔτη νβ΄. 0c γε τὴν ἰδίαν μητέρα Σεμίραμιν λαβὼν εἷς γυναῖχα, νόμος ἐγέ- O 20 vero Πέρσαις λαμβάνειν τὰς ἑαυτῶν μητέρας καὶ ἀδελφὰς διὰ τὸ καὶ τὸν Za λαβεῖν τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἀδελφὴν Ἥραν ὃ καὶ Hixoc 10 λεγόμενος. ὃ δὲ Νίνος ἐπιχρατὴς γενόμενος τῆς Συρίας, xol κτίσας πόλιν μεγίστην σφόδρα, πορείας 0009 ἡμερῶν τριῶν, ἐχά- λεσὲν αὐτὴν εἷς ὄνομα αὐτοῦ Νινευί, καὶ πρῶτος ἐν αὐτῇ βασι- λεύει. ἔξ οὗ ἐγένετο καὶ Ζωρόαστρος ὃ περιβόητος Περσῶν ἀστρονόμος" ὃς μέλλων τελευτᾶν ηὔχετο ὑπὸ οὐρανίου πυρὸς 15 p ἀναλωθῆναι, εἰπὼν τοῖς Πέρσαις, '"Eàv καύσῃ με τὸ πῦρ, ἐκ τῶν καιομένων μου ὀστέων λάβετε xol φυλάξατε, καὶ οὐκ ἐχλείψει τὸ βασίλειον ἐκ τῆς χώρας ὑμῶν, ἕως οὗ φυλάττεται τὰ ὀστᾶ μου. καὶ εὐξάμενος τῷ ᾿Ωρίωνι ὑπὸ ἀερίου πυρὸς ἀνηλώϑη, καὶ λα- βόντες oi Πέρσαι ἀπὸ τῶν τεφρωθέντων ὀστέων αὐτοῦ ἔχουσι φ0 φυλάττοντες ἕως ἄρτι. 1. 8. Σεμίραμιν Ch., Σεμήραμιν Ox. 98. 5. ϑυγατέρα Ch., 9v- γατέραν Ox. 8. 10. Δία Ch., “ίαν €od., zcv Ox. 4. Nivov hic et infra Ox. 10. ὃ xoi Πῖκος λεγόμενος 616. vel scribe τὸν xol llixov λεγόμενον. 14. καὶ ante Περσῶν delevi cum Chron.

Pasch. p. 37. C, Cedreno p. 16. B. 19. "Qoícvi Ch., "2oíovt Ox. 20. τεφρωϑέντων Ox., τεφροϑέντων cod.

initio subjecit. Uxor huic fuit Semiramis, apud Assyrios Rhea appella-

ta: ex qua filios duos et filiam habuit: illorum vero alterum Jovem, juxta

Planetae nomen, alterum Ninum vocavit: filiae autem nomen erat Juno;

quas etiam frater ejus Picus, qui et Jupiter dictus est, in uxorem uxit..

Post Saturnum regnavit filius ejus Ninus, annis 111.) qui matrem suam Semiramidem habuit uxorem: unde Persis lex nata matres et sorores in tori consortium asciscendi; eo quod Jupiter Picus etiam sororem suam Junonem duxisset uxorem. Ninus autem Syriae regno potitus, urbem condidit magnam itinere trium dierum, quam a nomine suo Niniven vo- cavit, in qua etiam primus regnavit. Ex hujus stirpe prodiit Zorosster, celeberrimus ille Persarum Astronomus; qui moriturus votis expetebat, uf ab igne coelesti exureretur; Persisque haec praecepit: ,,Si me coelestis ignis consumpserit, crematorum ossium meorum reliquias sumite et! ser- vate; nec regnum a regione vestra tolletur quamdiu ossa mea custodie- tis. Invocato itaque Orione, ab igne coelesti absumptus est: Persae &utem, quod ille praeceperat executi, ossium ejus reliquias collegerunt 5 quas etiamnum custodiunt.

: ^CHRONOLOGIC A. 19

Merà δὲ Νίνον ἐβασίλευσεν 14oovolv Θούρας τις τοὔνομα ἔτη λ΄, ὃν xul μετωνόμασαν ἄρεα cic ὄνομα τοῦ πλανήτου ἀστέ- ρος. ᾧτινι ρεὶ πρῶτον στήλην ἀναστήσαντες ᾿“σσύριοι χαὶ V 8 ὡς ϑεὸν μέχρι τοῦ νῦν προσκυνοῦντες καλοῦσι περσιστὶ Βάαλ δϑεόν, τουτέστιν “ρης πολεμικός. οὗ xol Zar μέμνηται ὡς προσχυνουμένου παρὰ Περσῶν καὶ λατρευομένου. | Mezà δὲ "gta ἐβασίλευσε “άμης ἔτη x. μετὰ δὲ “άμην O 91 ἐβασίλευσε Σαυδανάπαλος ὃ μέγας ἔτη λε΄, καὶ ἐσφάγη ὑπὸ τοῦ ΤΙρσέως. οἱ δέ γε κόλακες καὶ μιμηταὶ τῆς ἐκείνου φιλοσαρκίας 10 καὶ γαστριμαργίας καὶ οἰστρηλασίας ἐπέγραψαν ὡς ἐξ αὐτοῦ δῆ- Sev τῷ τάφῳ αὐτοῦ τοιάδε. — Tóc ἔχω 00. ἐφύβρισα καὶ ἔφαγόν τε καὶ ἔπιον xol uev ἔρωτος τερπνοῦ ἐπολιτευσάμην. παϑόντα δὲ πολλὰ xal ὄλβια πάντα λέλειπται " καὶ γὰρ νῦν σπόδος εἰμὶ Νίνου μεγάλης βασιλεύσας. 15 ὋὉ δὲ ἀδελφὸς τοῦ Νίνου Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς βασιλεύων B τῆς Ἰταλίας ἐπέμεινεν, ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς χρόνοις οὔτε πόλις ov-

E 5. Δανιὴλ] XII. 1]. τόσ᾽ ἔχω 06 ἐφύβρισα etc.] ,, Habemus hic Epigrammatis metrici partem in prosam conversam. Extat Epigram- . ma hoc Epigram. l. 3. Ep. 152. cujus primum distichon sic se habet, Τόσσ᾽ ἔχω, ὅσσ᾽ ἔφαγον, καὶ ἐφύβρισα. καὶ μετ᾽ ἔρωτος Téonv ἐδάην" τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται. ubi pro ἐδάην, Scholiastes legit ἔπαϑον. uti noster habet: et pro λέλειπται, Athenaeus habet λέλυνται. — Caeterum neutra harum le- ctionum Auctori nostro usui esse potest, cum dixisset potius λέλειφε, vel λέλοιπε. Atque huc usque habes (Lector) Excerptorum Chro- nologicorum Auctorem Anonymum; ex quo ea tantum inutuati sumus uae apud Jo. Malalam desunt. Paginam sequentem ex Chr. Alex. escripsimus; scilicet ut omnia rite connectantur. Atque hoc facien- tes, non tam commodato accipimus, quam nostra repescimus. Cum enim sequentia αὐτολεξεὶ ex nostro descripta videantur, non est quod de praecedentibus in eadem, saltem Pici Jovis, Mercurii, et Vulca- ni historia, dubitemus. Ch. 15. seq. Πῖκος Ch., IIjxog Chron.

Post Ninum vero Assyriis imperavit 'huras quidam, annos xxx, quem etiam Martem, a Planetae nomine, appellarunt. Huic Assyrii primam excitantes statuam, eumque etiamnum pro Deo colentes, lingua Persica Baalem deum vocant; id est, Martem bellatorem. Hunc etiam a Persis cultum, et pro Deo habitum fuisse, memorat Daniel.

Post Martem regnavit Lames, annis xx: post hunc vero regnum ha- buit Sardanapalus ille magnus, per annos xxxv$; qui a Perseo occisus est. Hujus o trs et carnalitatis ejus, ingluviei, libidinisque imita- tores, tumulo ejus, tanquam ab ipso prolata, haec inscripserunt. Ea ba- , beo, quae petulanter profudi, edi, bibi, dulcique amori indulsi: multa vero et beata expertus, omnibus destituor. Cinis enim nunc sum, qui Ninivae olim imperavi.

Caeterum Jupiter Picus, Nini frater, Italiae regnum tenuit. Ea tempestate nec urbs ulla, nec domicilium erat in occidente; sed simpli-

20 ANONYMI

» ^ Par c - τε διοίκησίς τις ἦν ἐν τῇ δύσει, ἀλλὰ ἁπλῶς φκεῖτο πᾶσα ἢ γῆ - - - - ^ , ἐχείνη ἀπὸ τῶν μετοικησάντων ἐχεῖ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰάφεϑ, υἱοῦ Νῶε. ᾿ : ΚΝ ta S m , "Ebnoev δὲ Πῖκος 0 xol Ζεὺς ἔτη Qu', χρατῶν τὴν δύσιν xai O 29 βασιλεύων αὐτῆς. καὶ ἔσχεν υἱοὺς πολλοὺς καὶ ϑυγατέρας ἀπὸ 5 τῶν εὐπρεπῶν γυναικῶν. ἔσχεν δὲ αὐτὸς Πῆῖχος ὃ καὶ Ζεὺς υἱὸν ; - - - , ὀνόματι Φαῦνον, ὃν καὶ “Ἑρμῆν ἐκάλεσεν εἷς ὄνομα τοῦ πλανήτου ἀστέρος. | ἹΠετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τοῦ αὐτοῦ Πίχου τοῦ xol Ζιὸς ἐβασί- - - - - » , C Aevotv ὃ υἱὸς αὐτοῦ Φαῦνος ὃ xoi Ἑρμῆς τῆς Ἰταλίας ἔτη 10

[ * - f τριάχοντα πέντε, ὃς ἦν ἀνὴρ πανοῦργος xol μαϑηματικός " ὅστις ἐφεῦρεν τὸ μέταλλον τοῦ χρυσίου ἐν τῇ δύσει πῤῥῶτος καὶ τὸ χω-

, ^ yo ^ 2 - {Ἐν ; ^ 2 — c γεύειν. γνοὺς δὲ ὅτε διαφϑονοῦνται αὐτῷ ot ἀδελφοὶ αὑτοῦ οἱ SUA - - Gc ἣν P c κ᾿ , c 2 ὦ γι ἀπὸ τῶν γυναικῶν ὧν ἔσχεν IHixoc ὁ καὶ Zevc, ὁ αὑτοῦ πατὴρ ἠβούλοντο γὰρ aitüv φονεῦσαι, ὡς ὄντες πολλοί, περίπου ἕβδο-- 15 μήκοντα" μετὰ γὰρ πολλῶν συμμιγνύμενος γυναικῶν ἐτεχνοποίη--

ς , M , 2 , $. € M 2 , σεν ὁ Ζεὺς" πολὺ χρυσίον ἐγκολπωσάμενος eic ὑπερβολὴν ἄνεχω-- ρήσεν, zal ἀπέρχεται εἷς τὴν “γυπτον πρὸς τὴν φυλὴν τοῦ Χάμ, υἱοῦ Νῶε, οἵτινες ἐδέξαντο αὐτὸν ἐν τιμῇ. καὶ διέτριβεν ἐκεῖ ὑπερηφανῶν πάντας, καὶ φορῶν τὴν χρυσῆν στολὴν ἐφιλοσόφει 20

L2 - ὑ Ὁ παρὰ τοῖς “Τ]Ἰγυπτίοις, λέγων αὐτοῖς μαντείας μελλόντων" ἦν γὰρ ' φύσει σφόδρα λογικός" χαὶ προσεχύνουν αὐτόν, λέγοντες ϑεὸν Ἑρμῆν, ὡς λέγοντα τὰ μέλλοντα καὶ διακονοῦντα αὐτοῖς ἐκ τοῦ

9. Πήκου τοῦ Ox., τοῦ ἸΤήκου Chron. p. 44. C.

cem agrestemque vitam illarum partium incolae, qui ex Japheti, Noae fili, stirpe profecti erant, agebant.

Vixit autem Jupiter Picus annos cxx, Occidentis rex; multosque fi- lios ac filias ex praestantibus forma mulieribus suscepit: inter quos ei natus est filius, nomine Faunus, quem etiam a Planetae nomine, Mercu- rium vocavit. r

Defuncto vero Jove Pico, Italiae regnum per annos xxxv administra- vit filius ejus Faunus, qui e£ Mercurius dictus est. Subtilis erat hic in- genii, artiumque Mathematicarum peritus; qui et aurum primus in Occi- dente reperit, ejusque conflandi rationem. Verum cum intellexisset se apud fratres suos patri Jovi de variis pellicibus natos invidia laborare; (ejus enim interimendi consilium ceperant; ut qui nümero essent circiter septuaginta: Jupiter enim cum plurimis consueverat mulieribus, liberos- que multos ex eis susceperat) ingenti auri pondere convasato, Italiaque relicta, in Aegyptum se contulit, ad gentem a Chamo oae filio oriun- dam; a qua perhonorifice exceptus est, Qui dum ibi degeret, prae se contempsit omnes; vestemque ferens auream, philosophabatur apud Ae- £yptios, futuraque eis praedicebat: Natura enim perquam erat ingenio- sus. Adorarunt itaque eum, et Deum Mercurium appellarunt; ut qui fu-

CHRONOLOGIGC A. 21

ϑεοῦ τῶν μελλόντων τὴν ἀπόχρισιν καὶ παρέχοντα αὐτοῖς χρήμα- τα. ὅντινα χαὶ πλουτοδότην ἐκάλουν, ὡς τὸν χρυσὸν ϑεὸν ὀνο- μάζοντες. Ὅτε οὖν αὐτὸς ἙἝἭ μῆς εἰς τὴν “Ἔἔἴγυπτον ἦλϑεν, ἐβασίλευσε στῶν «Αϊγυπτίων τότε ἐκ τοῦ yévovg τοῦ Χὰμ ὃ ΠΠεστραΐμι. οὗ-- τινος τελευτήσαντος ἐποίησαν oi “4Ἰγύπτιοι τὸν Ἕρμῆν βασιλέα. " “ 2 Y ,25 c καὶ ἐβασίλευσε τῶν “Αἰγυπτίων ἔτη λϑ' ἐν ὑπερηφανίᾳ. Kol μετ᾽ αὐτὸν ἐβασίλευσε τῶν «“ϊγυπτίων ὃ Ἥφαιστος 4u£- , € » Li ^ , c , , » ρας ym, ὡς γενέσϑαι &r δ΄, μῆνας C, ἡμέρας y * οὐκ ἤδεισαν 10γὰρ τότε ἐνιαυτοὺς μετρεῖν οἵ “Ἰγύπτιοι, ἀλλὰ τὴν περίοδον τῆς ἡμέρας ἐνιαυτοὺς ἔλεγον. τὸν δὲ αὐτὸν Ἥφαιστον ϑεὸν ἐκάλουν" jy ^ v ' , ci à M 2 7 , ἣν γὰρ πολεμιστῆς καὶ μυστικός. ὅστις ἐλϑὼν εἷς πιόλεμον ovyé- πέσεν σὺν τῷ ἵππῳ αὐτοῦ, καὶ πληγεὶς ἔμεινε χωλεύων.

'O δὲ αὐτὸς Ἥφαιστος νόμον ἔϑηκε τὰς “ΤἸγυπτίας γυναῖχας

15 μονανδρεῖν xol σωφρόνως διάγειν, τὰς δὲ ἐπὶ μοιχείαν εὑρισκο--

μένας τιμωρεῖσϑαι. καὶ ηὐχαρίστησαν αὐτῷ οἱ «Αἰγύπτιοι, διότι πρῶτον νόμον σωφροσύνης τοῦτον ἐδέξαντο.

Ὁ δὲ αὐτὸς Ἥφαιστος ἀπὸ μυστικῆς τινος εὐχῆς τὴν ὀξυλά-

*? - 25 3 Ἁ , , , e βην ἐδέξατο ἐκ τοῦ ἀέρος εἷς τὸ χατασχευάζειν ἐκ σιδήρου ὅπλα" 90 ὅϑεν xol ἐπικρατὴς σιδήρου ηὑρέϑη &gc τοὺς πολέμους" ἀπεϑέω-

4. καὶ ante ἐβασίλευσε delendum vidit Ch. 5. Π͵εστρέμ Chron. 9. γίνεσϑαι Ox. ^ ibid. ἤδεισαν Ch., εἴδησαν Chron.

tura praenuntiaret, illisque a Deo responsa de futuris velut internuntius referret, opesque eis subministraret: unde et Opum Largitor Aureusque Deus vocatus est.

Mercurio vero in Aegyptum veniente, Aegyptiis regnavit Mesremus, ex Chami gente oriundus: cui fatis functo Aegyptii Mercurium suffece- runt regem: qui annis xxxix superbe admodum iaperitavit.

Post hunc Aegyptiis imperavit Vulcanus per dies ci»Dcrxxx, sive annos Iv, menses vII, et dies rr. Nesciebant enim tum temporis Aegy- ptii annos definire; sed diei circuitus pro annis numerabant, Vulcanum porro hunc Deum appellarunt; bellicosus enim erat et ingeniosus: qi in bellum profectus, cum una cum equo suo corruisset, exinde claudi- cavit.

Hic Vulcanus lege condita sanxit, uti foeminae Aegyptiae unico contentae viro vitam caste agerent; adulterae autem deprensae uti poe- nas darent. Gratanter hoc a Vulcano tulerunt Aegyptii, quod primam hanc continentiae legem accepissent.

Idem Vulcanus mystica quadam precula forcipem ex aére, ad arma e ferro fabricanda, impetravit: unde et Ferri Domitor in beili usum fa- ctus es. 1n Deorum itaque numerum, ob legem continentiae latam, et

Ο 995

v9

Ο 24

22 ANONYMI CHRONOLOGICA.

σαν οὖν αὐτόν, ὡς σωφροσύνην νομοϑετήσαντα xoi τροφὴν ἀν-- ϑρώποις διὰ κατασκευῆς ὅπλων εὑρηκότα καὶ ἐν τοῖς πολέμοις δύ-- γαμιν καὶ σωτηρίαν ποιήσαντα " πρὸ γὰρ αὐτοῦ ῥοπάλοις καὶ λέ- ϑοις ἐπολέμουν. t

quod mortalibus ex armorum fabricatione victus parandi rationem osten- disset, simulque ad potentiam in bellis victoriamque adipiscendam viam

aperuisset, relatus est, Ante ipsum enim fustibus et lapidibus praelia- bantur.

I9QANNOY MAAAAA X PONO TI P A^ I 4.

ΔΟΓΟΣ AETTEPOZ.

Μὰ δὲ τελευτὴν Ἡφαίστου ἐβασίλευσεν Alyvntlov ὃ υἱὸς αὖ-- Ο 95 τοῦ Ἥλιος ἡμέρας vol, ὡς εἶναι ἔτη ιβ΄ καὶ ἡμέρας bU* οὐ » γὰρ ἤδεισαν oi Jiyóntw: τότε ἢ ἄλλοι τινὲς ἀριϑμὸν ψηφίσαι, ἀλλ᾽ οἱ μὲν τὰς περιόδους τῆς σελήνης ἐψήφιζον elc ἐνιαυτούς, oi

δ δὲ τὰς περιόδους τῶν ἡμερῶν εἷς ἔτη ἐψήφιζον" οἱ γὰρ τῶν ιβ'

Inscriptio libri periit cum ipso eius initio. Chilmeadus quam po- suit, Χρονογραφία Ἰωάννου Μαλάλα, sumpsit ab Ioanne Dama- sceno ed. Leq. vol. I. p. 368., qui ἐκ τῆς Xgovoyoegíeg Ἰωάννου ᾿Αντιοχείας τοῦ καὶ Μαλάλα afferens locum de haemorrousa p. 100. seq. operis auctorem prodidit Gregorio. v. Hodii Proleg. XLIII. Minus ac- curata videtur quam habet praefatio Kclogarum Constantini Porphy- ir p. 5. ed. Vales. Ἰωάννου τοῦ ἐπίκλην Mola γρονικῆς vel Jo. Malclae historiae in earundem Eclogarum codice 'luronensi apud Haenelium Catalog. p. 483. Post λόγος δεύτερος, quae et ipsa desunt codici, addenda notatio temporum hoc libro comprehensorum.

1. Μετὰ δὲ τελευτὴν Ἡφαΐϊστου, ἐβασίλ. 1 ,,Huc usque Chr. Alex. Author; deinceps Antiochenum ipsum habes.* Ch. 2. δυοξ' Ch., Chron. Pasch. p. 45. D, Ioannes Antioch. apud Ducangium p. 499., δυξ Ox. 8. ἢ ἄλλοι τινὲς ἀριϑμὸν] ἢ ἄλλον τινὰ ἀριϑμὸν Chron. Pasch., ἢ ἄλλοι τινὲς ἐνιαυτὸν loannes.

CHRONOGRAPHIA JOANNIS MALALA E.

P ost mortem vero Vulcani, regnavit.ad Aegyptum filius ejus Sol, per spatium 4407 dierum: ex quibus emergunt anni duodecim, cum diebus 97. lllis enim temporibus nec Aegyptii, nec alii ulli alium ab hoc ha- buere computandi modum: sed revolutiones hi Lunares, illi vero dierum periodos pro annis enumerabant. Modus vero per duodecim menses sup-

24 IOANNIS MALALAE

»

"- - , LEN d , A^ μηνῶν ἀριϑμοὶ μετὰ ταῦτα ἐπενοήϑησαν, ἐξότε ἐπωνομάσϑη τὸ ^ ^ -" c : A ΚΞ οῚ O 96 ὑποτελεῖς εἶναι τοὺς ἀνθρώπους τοῖς βασιλεῦσιν. ὃ δὲ αὐτὸς 5 ce , Ἥλιος, ὃ υἱὸς Ἡφαίστου, ἦν φιλότιμος δυνατός " ὅστις ἐδιδά-- 9a: ὑπό Ü / Αἰγυπτία τῶν iv εὐπορίᾳ καὶ ἀξίᾳ χϑη ὑπό τινος ὡς γυνή τις Abyent )v οἷς ( - - M € - οὐσῶν παρ αὐτοῖς ἐρῶσά τινος ἐμοιχεύετο voz αὐτοῦ, χαὶδ C ἀκούσας ὃ Ἥλιος ἐζήτησεν αὐτὴν πιάσαι διὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὖ-- m - * . , τοῦ Ἡφαίστου νομοϑεσίαν, ἵνα μὴ λυϑῇ" καὶ λαβὼν στρατιώ-- τας ἐκ τοῦ ἰδίου στρατοῦ, μαϑὼν τὸν χαιρὸν τῆς μοιχείας αὐτῆς X - ] 53€) 3. - 5 ^ 2 A» γίνεσϑαι νυχτῶν, ἐπιῤῥίψας αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς μὴ ὄντος αὐτόϑι, εὗρεν αὐτὴν μετὰ ἄλλου χαϑεύδουσαν τοῦ ἐρωμένου παρ᾽ 10 2) - ee 2 A b. , i ? , L4 , αὐτῆς. ἥντινα εὐθέως χαταγαγὼν ἐπόμπευσεν ἐν πάσῃ τῇ χώρᾳ - , τῆς “ἰγύπτου τιμωρησάμενος" χαὶ γέγονε σωφροσύνη μεγάλη ἐν τῇ γῇ τῆς «Αἰγύπτου κἀκεῖνον δὲ τὸν μοιχὸν ἀνεῖλε, καὶ εὔχαρι-- D - - € € στήϑη. περὶ ov ἱστορεῖ ποιητικῶς Ὅμηρος ὃ ποιητὴς ὡς ὃ Ἥλιος, φησίν, ἤλέγξε τὴν ᾿«“φροδίτην συμμιγνυμένην νυκτὸς "Age * 24990- 15 δίτην δὲ ἐχάλεσε τὴν ἐπιϑυμίαν τῆς πορνείας ἀπὸ τοῦ Ἡλίου βα- ?] i t 1 ^ c D σιλέως ἐλεγχϑεῖσαν. τὸ δὲ ἀληθές, ὡς προγέγραπται, Παλαί- φατος ὃ σοφώτατος χρονογράφος συνεγῃράψατο. Merà δὲ τὴν τελευτὴν Ἡλίου βασιλέως, υἱοῦ "Haalorov, ἐβασίλευσε τῶν Alyvnziov Σῶσις, καὶ μετὰ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ 20 ^ € ἐβασίλευσεν "Ocigic ,| καὶ μετὰ Ὄσιριν ἐβασίλευσεν Ὥρος, καὶ *. - μετὼ “Ὥρον ἐβασίλευσε Θοῦλις, ὃς παρέλαβε μετὰ δυνάμεως πολ--

1. ἐπωνομάσθη] ἐνομίσϑη Chron., ἐπενοήϑη loannes. 8. φιλό- τιμος] φιλόσοφος Chron. — 5. οὐσῶν Hodius ex Chron, οὖσα Ox. 6. Post ἀκούσας omisi ἀπ᾿ αὐτοῦ cum Chron.

| jeest tum demum obtinuit, cum Regibus vectigales fieri coeperunt ortales. Sol vero, Vulcani F. potens fuit et gloriae cupidus: Qui a quodam edoctus, foeminam quandam Aegyptiam, opibus et dignitate flo- rentem, cum quodam amasio suo adulterii consuetudinem habere; in stu- diis habuit illam prehendere, quo Legem a Patre latam praestaret in- violatam. Certior itaque factus, tempus quo congressuri erant jam in- stare; delectis militibus stipatus, noctu illam adoritur: deprensamque, per absentiam viri cum Amasio suo decumbentem, extraxit: et per omnem Aegyptum circumferri jussit, graviter in illam animadvertens. Moechum vero ipsum morte multavit: sum facto gratiam sibi conciliavit; Aegyptii vero omnes uti Castitatem colerent, effecit. De his autem Homerus Poc- ta, more suo, fabulatur, ubi tradit; Solem deprehendisse Venerem cum Marte noctu cubantem. Per Venerem vero intelligit coéundi libidinem, ἃ sole rege reprehensam: rem ipsam vero uti a nobis exposita est, Pa- laephatus sapientissimus Chronographus literis consignavit.

Post mortem vero Solis Vulcani filii, Aegyptiis imperavit Sosis: post bunc regnavit Osiris; Osiridem excepit Hores: et Horum 'Thulis. kic ingenti instructus exercitu, omnem circa regionem, usque ad Oceanum,

CHRONOGRAPHIA. L, Il. 25

"λῆς πᾶσαν τὴν γῆν ἕως τοῦ ᾿ΩΧεανοῦ. καὶ ἐν τῷ ὑποστρέφειν. 7A- O 27 Sev ἐπὶ τὴν ᾿“φρικὴν χώραν εἷς τὸ μαντεῖον ἐν ὑπερηφανίᾳ " καὶ V 10 ϑυσιάσας ἐπυνθάνετο λέγων, Φράσον μοι, πυρισϑενές, ἀψευ-- δές, μάχαρ, ὃ τὸν αἰϑέριον μετεγχλίνων δρόμον, τίς πρὸ τῆς 5 ἐμῆς βασιλείας ἠδυνήϑη ὑποτάξαι τὰ πάντα, ἢ τίς uev. ἐμέ; καὶ ἐδόθη αὐτῷ χρησμὸς οὗτος. Πρῶτα ϑεός, μετέπειτα λόγος xol πνεῦμα σὺν αὐτοῖς" σύμφυτα δὲ πάντα καὶ εἰς ἕν ἰόντα, οὗ χράτος αἰώνιον. ὠκχέσι ποσὶ βάδιζε, ϑνητέ, ἄδηλον διανύων βίον. καὶ εὐθέως ἐξελϑὼν ἐκ τοῦ μαντείου, συσχευασϑεὶς ὑπὸ 10τῶν ἰδίων [ εὐθέως ἐσφάγη ἐν τῇ ᾿φριχῇ. ταῦτα δὲ παλαιὰ xci ἀρχαῖα βασίλεια τῶν «Αἰγυπτίων Mavé9wv συνεγράψατο" ἐν οἷς συγγράμμασιν αὐτοῦ ἐμφέρεται ἄλλως λέγεσϑαι τὰς ἐπωνυ-- μίας τῶν πέντε πλανητῶν ἀστέρων. τὸν γὰρ λεγόμενον Κρόνον Β ἀστέρα ἐχάλουν τὸν λάμποντα, τὸν δὲ ΖΔιὸς τὸν φαέϑοντα, τὸν 15 δὲ ζρεος τὸν πυρώδη, τὸν δὲ ““φροδίτης τὸν κάλλιστον, τὸν δὲ "Eouo? τὸν στίλβοντα " ἅτινα μετὰ ταῦτα Σωτάτης ὃ σοφώτατος ἡρμήνευσε. Καὶ λοιπὸν ἐν τοῖς μετὰ ταῦτα χρόνοις ἐβασίλευσεν “41γυ- πτίων πρῶτος ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Χὰμ Σῶστρις" ὕστις ὅπλισάμε-- O 28 20voc ἐπολέμησεν ᾿“σσυρίοις, xol ὑπέταξεν αὐτοὺς xol τοὺς Χαλ-- δαίους καὶ Πέρσας ἕως Βαβυλῶνος. ὁμοίως δὲ ὑπέταξε χαὶ τὴν ““σίαν xal τὴν Εὐρώπην πᾶσαν xol τὴν Σχυϑίαν καὶ τὴν Πῆυ-- Aie πυρισϑενές Chron. et MS. apud Bentleium Epist. p. 11. XV., σπυρισϑένη Ox. De sequenti oraculo vide annotationem ad Chron.

10. εὐϑέως om. Chron. et Cedrenus p. 20. B. 15. πυρώδη Chron., πυρόην Ox. 16. Σωτάτης] Σωτάδης 7

in potestatem suam redegit. In reditu autem suo per Africam iter fa- ciens, Oraculum superbus adiit; Sacrisque peractis, Pythium in haec verba tentavit. ,,Dic mihi, Ignipotens, Veridice, Beate, aetherium cursum qui flectis; Quis, ante Me, omnia sibi subjicere potuit; aut quis, post Me, poterit? Respondit Oraculum. Primum Deus: deinde verbum; cumque his Spiritus. Congenita sunt haec omnia, in unumque fiunt; cujus potestas aeterna est. Fac cito discedas Mortalis, quem Fata ma- nent incerta. lle vero statim Fano egressus, per insidias interemptus est a suis in Africa. Haec autem de regibus Aegypti antiquissima Monu- menta Manetho tradidit: cujus etiam ex scriptis apparet aliter olim ap- pellatos fuisse quinque Planetas. Quem enim alii Saturnum, illi Lam- pontem nominabant: Jovem, Phaéthontem: Martem Pyroem: Venerem, Callistum: et Mercurium, Stilbontem: quae nomina post temporis sapien- ' tissimus Sotates exposuit.

. Posteris autem temporibus regnavit ad Aegyptum, ex Chami filiis, primum Sostris. Hic expeditionem in Assyrios adornavit; quibus etiam, una cum Chaldaeis Perssque, Babylonem usque, in potestatcm suam re- dactis; Ásiam quoque .et Europam omnem, Scythiam etiam Mysiamque

26 IOANNIS MALALAE

σίαν. καὶ iy τῷ ὑποστρέφειν αὐτὸν ἐπὶ τὴν «“ἄϊγυπτον ix τῆς C χώρας τῆς Σχυϑίας ἐπελέξατο ἀνδρῶν νεανίσκων τιολεμιστῶν yi- λιάδας ιε΄" οὕστινας μετανάστας ποιήσας ἐχέλευσεν αὐτοὺς olxeiv ἐν Περσίδι, δόσας αὐτοῖς χώραν ἐχεῖ οἵαν αὐτοὶ ἐπελέξαντο. καὶ ἔμειναν ἐν Περσίδι oí αὐτοὶ ΣΣκύϑαι ἐξ ἐχείνου ἕως τῆς νῦν οἵτι- 5 vec ἐχλήϑησαν ἀπὸ τῶν Περσῶν Πάρϑοι, 8 ἐστιν ἑρμηνευόμενον Περσικῇ διαλέκτῳ Σκύϑαι" oV καὶ τὴν φορεσίαν καὶ τὴν λαλεὰν

O 29 χαὶ τοὺς νόμους Σχυϑῶν ἔχουσιν ἕως τῆς νῦν, καὶ εἰσὶ μαχιμώ--

τάτοι ἐν πολέμοις, χαϑὼς Ἡρόδοτος ὃ σοφώτατος συνεγράψατο. » - - y "Ev τοῖς χρόνοις τῆς βασιλείας τοῦ προειρημένου ΣΣώστρου ἦν 10 Ἑρμῆς ὃ Τρισμέγιστος ὃ «Αἰγύπτιος, ἀνὴρ φοβερὸς ἐν σοφίᾳ" ὃς ἔφρασε τρεῖς μεγίστας ὑποστάσεις εἶναι τὸ τοῦ ἀῤῥήτου καὶ δη- D μιουργοῦ ὄνομα, μίαν δὲ ϑεότητα εἶπε" διὸ xol ἐκχλήϑη ἀπὸ τῶν Alyvnziov Τρισμέγιστος Ἑρμῆς. ἐμφέρεται γὰρ ἐν διαφόροις b - , M ) ^ , A] 3 *. ὦ , - αὐτοῦ λόγοις πρὸς “Ἰσχληπιὸν εἰρηκὼς περὶ ϑεοῦ φύσεως ταῦτα. 15 3 - - & μὴ πρόνοιά τις ἦν τοῦ πάντων κυρίου ὥστε μοι τὸν λόγον τοῦ-- vov ἀποκαλύψαι, οὐδὲ ὑμᾶς τοιοῦτος ἔρως χατεῖχεν, ἵνα περὶ τούτου ζητήσαιτε" οὐ γὰρ ἐφικτόν ἐστιν εἷς ἀμυήτους τοιαῦτα μυ-- , D A» rA ore Mua. ἘΝ e , 1 στήρια παρέχεσϑαι, ἀλλὰ τῷ vol ἀκούσατε. ἕν μόνον ἐστὶ τὸ - ^ H ' v) V x »* - b , φῶς νοερὸν πρὸ φωτὸς vosgoU' καὶ ἦν ἀεὶ νοῦς νοὸς φωτεινός, 20

1. τῆς] τὸν Ox. 6. ἀπὸ] ὑπὸ Larcher. ad Herod. vol. T. p. 402, frustra. 12. δημιουργοῦ] Adde ϑεοῦ cum Chron. et Cedreno. 15. ᾿Δσκλήπιον Ox. hic et 112. A. 16. μοι] Sic et Chron., us Cy- rillus c. Iulianum I. p. 35. C ed. Spenh. 18. ζητήσετε Ox., ξητή- σητε Cyr., ξητήσεται Chron. — ibid. εἰς addidi ex Cyrillo et Chron. 19. ?v uóvov praecedentibus iungit Chron., om. Cedrenus et Suidas v. Ἑρμῆς. ibid. ἐστὶ τὸ} ἦν Cyrillus p. 85. A, Chron ; Cedrenus, Sui- das. 90. zv] ἐστὶν Cyrillus. — ibid. φωτεινός Ch., φωτινός Ox.

subegit. Reversurus autem a Scythis in Aegyptum, selegit ex flore ju- ventutis eorum quindecim Millia: quos in:.Persidem translatos, sedes ibi figere jussit; data eis, quam ipsi delegissent, regione. Exinde vero ad hoc usque teipus Scythae Persidem habitarunt: qui a Persis etiam Par- thi dicti sunt: quod lingua Persica Scythae sonat. Retinuerunt au- tem adhuc Parthi isti vestitum, linguam legesque Scytharum; et in bel- lo fortissimi sunt: sicuti scriptum reliquit sapientissimus Herodotus.

In diebus autem supradicti regis Sostris, floruit Mercurius 'risme- gistus, Aegyptius, vir eruditionis stupendae, qui pronunciavit, Dei Crea- toris ineffabile nomen tres esse maximos Personas, Deitatem vero unam. Unde et ab Aegyptiis, Mercurius "l'rismegistus, i. e. ''ermaximus appel- latus est. Invenitur enim in variis ejus scriptis ad Aesculapium, de Dei natura verba faciens, in hunc modum, ,,Si non daretur Providentia Nu- minis omnia gubernantis, per quam hoc ipsum mihi revelatum esset; non utique tantus vos ardor incessisset de hoc quaerendi. Neque possibile est Profanos hujusmodi proferre Mysteria: sed mentem advertite. Una tentum est Lux intelligens, ante Lucem intelligentem; et semper erat

CHRONOGRAPHIA. L. II. 297

xol οὐδὲν ἕτερον ἦν ἢ 4j τούτου ἑνότης, ἀεὶ iv αὑτῷ ὧν ἀεὶ τῷ OQ 30

αὑτοῦ νοὶ καὶ φωτὶ καὶ πνεύματι πάντα περιέχει. ἐχτὸς τούτου

o) ϑεός, οὐκ ἄγγελος, οὐ δαίμων, οὐκ οὐσία τις ἄλλη" πάν--

τῶν γὰρ κύριος καὶ ϑεός, καὶ πάντα ὑπὶ αὐτὸν καὶ ἐν αὐτῷ ἐστιν. 1 50 γὰρ λόγος αὐτοῦ προελϑὼν παντέλειος ὧν καὶ γόνιμος καὶ δη--

μιουργός, ἐν γονίμῳ φύσει πεσών, ἐν γονίμῳ ὕδατι, ἔγκυον τὸ

ὕδωρ ἐποίησε. καὶ ταῦτα εἰρηκὼς ηὔξατο λέγων, ᾿Ορκίζω σε, οὐ--

ρανέ, ϑεοῦ μεγάλου σοφὸν ἔργον, ἵλαος ἔσο" ὅρκίζω σε, φωνὴ

πατρός, ἣν ἐφθέγξατο πρώτην, ἡνίχα κόσμον ἅπαντα ἐστηρί- N 11 io5ero βουλῇ. φωνὴν πατρός, ἣν ἐφϑέγξατο πρώτην, τὸν μο--

γογενῆ λόγον αὐτοῦ. ταῦτα δὲ καὶ ἐν τοῖς κατὰ Ἰουλιανοῦ τοῦ

βασιλέως ὑπὸ τοῦ ócworárov Κυρίλλου συναχϑεῖσιν ἐμφέρεται,

ὅτε καὶ ὃ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς ἀγνοῶν τὸ μέλλον τριάδα ὁμοού--

σιον ὡμολόγησεν. ᾿

15 Ὁ δὲ Σῶστρις βασιλεὺς μετὰ τὴν νίκην χαταλαβὼν τὴν .«4ἴ- $^ ^ 3 ? - - 3 ,

Ἄρτον T xoi ἐβασίλευσε uer. αὐτὸν τῆς τῶν “Αἰγυπτίων

χώρας Φαραὼ 0 καὶ ἸΠαραχὼ καλούμενος. καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ

γένους ἐβασίλευσαν “4ϊἰγυπτίων oi λοιποί.

1. ἢ addidi ex Chron. et Cedreno, ἡ om. Cyrillus, 7; Suidas, ibid. ἑαυτῷ Cyrillus, αὐτῷ Ox., Chron., Cedrenus. . ibid. τῷ ἑαυτοῦ Cyrillus et Cedrenus, τῷ αὐτῷ Ox., ἐν τῷ αὐτῷ Chron. 7. lus- iurandum caeteris emendatius scribunt Iustinus Cohort. XV. 78. Οὐ- gavóv ὁρκίξω cs 9. M. σοφὸν ἔργον, αὐδὴν ὁρκίξω 6s πατρός, τὴν φϑέγξατο πρῶτον, ἡνίκα x. &. éaig στηρίξατὸ βουλαῖς. et qui ἣν «9. πρώτην Cyrilus. Quae apud Malalam corrupta et interpolata sunt, repetuntur pleraque ab Chron, Cedreno, Suida. 11. αὐτοῦ] adde φησὶ ex Cyrillo p. 88. B, omissum etiam in Chron.

Mens Mentis lucida: et nihil aliud erat, quam hujus unitas, in seipso s dod existens, eademque semper Mente, luce, ac spiritu omnia com- prehendens. Extra hanc, nec Deus, nec Angelus, nec daemon, nec alia aliqua Essentia, Omnium enim Dominus et Deus est; et omnia sub ipso et in ipso sunt, Ejus enim verbum, quod ab ipso prodiit, undique per- fectum cum esset, et in foecunda natura opifex; in genitalem incidens undam, foecundam undam effecit.* His ita dictis, in haec verba preca- tus est. ,,Adjuro te Coelum, Magni Numinis sapiens opificium, propi- tiare. Adjuro te Vocem illam Patris, quam tum primum effatus est, cuin Mundum universum consilio suo stabilivit: Vocem Patris, quam primam edidit, verbum suum unigenitum.** Afferuntur vero ista a sanctíssimo

ilo, in scriptis suis adversus Julianum Imperatorem: nempe quod

Mercurius 'Trismegistus futuri licet. ignarus, unam tamen "Trinitatis Es- sentiam professus sit,

Porro rex Sostris, post victoriam partam, reversus in Aegyptum, fato concessit. Post quem, Aegypti regnum obtinuit Pharaoh, qui et Ma- racho: ex quo oriundi sunt succedanci Aegyptiorum Reges.

28 . IOANNIS MALALAE

- , B "Ev δὲ τοῖς προειρημένοις τοῦ Híxov Διὸς χρόνοις ἐπὶ τὰ δυ- O 31 τικὰ μέρη ἀναφαίνεταί τις ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰάφεϑ' ἐν τῇ χώρᾳ a RC. , - Y d ? w vtt ^ , j - τῶν ᾿“ργείων, ὀνόματι Ἴναχος " ὅστις πρῶτος ἐβασίλευσεν ἐν τῇ IO H ί ' , )À à M 2 M - , H , χώρᾳ ἐχείνῃ, καὶ κτίζει πόλιν ἐκεῖ εἰς ὄνομα τῆς σελήνης, ἐτίμα , - M γὰρ αὐτήν, ἣν ἐκάλεσεν ᾿Ιώπολιν" oi γὰρ 24oytio: μυστικῶς τὸ 5 ὄνομα τῆς σελήνης τὸ ἀπόχρυφον Ἰὼ λέγουσιν ἕως ἄρτι. ἔκχτισε δὲ καὶ ἱερὸν ἐν τῇ πόλει τῇ σελήνῃ, ἄναστι ὑτῇ στήλ λ- é καὶ ἱερὸν ἐν τῇ m jj σελήνῃ, ἀναστήσας αὐτῇ στήλην χα - Si e , 27. Χ , , , ς 3/5 xiv, ἐν ἢ ἐπέγραψεν, Ἰὼ μάκαιρα λαμπάδηφόρε. ὃ δὲ αὐτὸς -- * L3 ^ Ἴναχος ἠγάγετο yvvoixa Πελίαν ὀνόματι" ἐξ ἧς ἔσχε παῖδας τρεῖς, Κάσον χαὶ Βῆλον καὶ ϑυγατέρα, ἣν ἐπωνόμασεν Ἰὼ εἷς 10 - y A ὄνομα τῆς σελήνης" ἦν γὰρ 7 κόρη εὐπρεπεστάτη πάνυ. τότε C ó Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς ἀκούσας περὶ τοῦ Ἰνάχου ὅτι ἔχει ϑυγατέρα , 2 - ς ^ - - "o- e παρϑένον εὐπρεπῆ, 0 βασιλεὺς τῶν δυτικῶν μερῶν πέμψας ἣρ-- ERA TN , T OM. * / d ἢ πᾶσε τὴν la, ϑυγατέρα τοῦ Ἰνάχου, καὶ ταύτην φϑείρει, καὶ » , Y » 3 , e 3 ^ , &yxvov ποιήσας ἔσχεν ἐξ αὑτῆς ϑυγατέρα, ἥντινα ἐχάλεσε.Ζίβύην. 15 ἡ δὲ Ἰὼ ἐπαχϑῶς ἔφερεν ἐπὶ τῷ συμβάντι αὐτῇ, καὶ